کربلا جاری است
محمدهادی صحرایی
«ألَّذينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لايَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ الله وَ كَفى بِالله حَسيباً»1
منّت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت هر نفسی که فرو می‌رود ممدّ حیات است و چون برآید مفرّح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب. شکری برای حیات و شکری برای محبت حسین، که نَفْسُ و نَفَسِ عاشقان خداست. از دست و زبان که برآید/کز عهده شکرش به در آید و خدا را شکر که ما را حسینی آفرید و ان‌شاءالله، حسینی بمانیم و بمیریم که هرکس این‌گونه بود، عاش سعیداً و مات سعیداً. اگر خدا انسان را برای ابد آفرید و قیمت جانش را تنها، بهشت قرار داد؛ اگر شهادت، گرامی‌ترینِ مرگ‌ها و تجارت پرسود، با خدا و تضمین‌کننده سعادت انسان‌هاست؛ اگر دنیا دارِ گذار است و باید برای آخرت، آبادش کرد و گذشت از آن؛ و اگر خدا حسین را چراغ هدایت و کشتی نجات قرار داد و بهانه عاشقی کردن ما، مرا هرگز مباد آن دم که بی یاد حسین بنشینم و حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم و غیر از راه او برگزینم.
طبق روایات اصیل اسلامی، جبرئیل امین، داستان کربلای حسین را به انبیا از آدم تا خاتم گفته بود و آنها می‌دانستند که از فرزندان پیامبر خاتم، کسی هست که برای نجات بشریت از جهالت و حیرانی گمراهی قیام می‌کند و جان شیرین خود و عزیزانش را فدا خواهد کرد و راه حق را با خون خود نشان خواهد داد و حجت را به تمام بندگان تمام می‌کند. و انبیا هم برای او مرثیه خواندند و برای مصیبتش اشک ماتم ریختند. واقعیت این است که حسین، حقیقت عالم است و ودیعه خدا به خلق، تا ببیند که با او و راه او چه می‌کنند؟ آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم، رها مىشوند و مورد آزمايش قرار نمىگيرند؟2 و مگر پنداشتى آن اصحاب كهف و غار لوحهدار که از آيات خداست، شگفت بوده است؟3 یا مردان و زنانی که برای خدا و حفظ دین خدا و راه حق، تسلیم حرف زور و ظالم نشدند و از خانه امن خدا رانده و به دشت نینوا برده شدند و تن به تیغ سپردند و سر تسلیم به ستم، نه؟ و اراذل و اوباش صف به صف اسماعیل‌ها را سر بریدند. اینها شگفت‌تر نیست؟ عشق حسینیان به حسین عجیب نیست؟ عجب از دل‌هایی که از سنگ سخت‌تر است.
کربلا داستان ناتمام خداست برای هرکس که می‌خواهد چون حسین، آزاد و آزاده باشد. و جاری است. کربلا می‌تواند بازی‌دراز باشد و سومار، یا شلمچه، فکه، هویزه و کانال کمیل، می‌تواند منا باشد و حلب، صبرا و شتیلا و خان طومان. می‌تواند تاسوکی باشد یا مریوان، حلبچه، روستای زرده یا سیران‌بند. می‌تواند پاوه، دزفول، صحن مجلس و خیابان‌های ایران و اهواز و هرجا که خون مظلوم و بی‌گناهی، توسط خبیث و نامردی، به زمین می‌ریزد باشد. کربلا یعنی خون به ناحق ریخته حسین، و محمدی عراقی، اشرفی اصفهانی، مدنی، معطری، دستغیب، بیگداشتی، شهریاری، رضایی‌نژاد، خلیلی، لاجوردی، مروه شربینی، راشل کوری و 17 هزار شهید با‌شرف ترور. کربلا یعنی کشتن غافلگیرانه علی‌اصغر 61 هجری، الدُرّه، آیلان و کودک چهار ساله اهوازی 1440 هجری که نمی‌توانستند فرار کنند و آرام تسلیم مرگ شدند. کربلا یعنی هزاران هزار شهید مظلوم و بی‌گناه جهان که برخی را مثل آنیلی می‌شناسیم و مابقی را فقط در قیامت می‌بینیم و به حال خوبشان غبطه می‌خوریم. کربلا یعنی رقیه مظلوم حسین و رقیه‌های سوریه، یمن، نیجریه، میانمار، عراق، فلسطین، بحرین و ... . کربلا همه جای دنیاست. اصلاً دنیا ملک حسین است و مظلومین، که به دست ظالمان افتاده و باید مهدی فاطمه بیاید تا صالحان و مستضعفان وارث زمین گردند.
محرم است و گویی نباید نام حسین فراموش شود. گویی رسالت کربلا از زینب به ما مردم آخرالزمان رسیده است و باید همچون زینب، رسا و بی‌واهمه فریاد بزنیم. مثل او که پیام خون حسین را که خون خدا بود- بی‌بیم از کسی غیر از خدا- رساند و خونخواهی عزیزانش را به خدا واگذار کرد که خوب حسابرسی است. ای کاش موذن‌زاده بود و در این روزهای بی‌اکبر برایمان اذان می‌گفت یا حاج سلیم برای قلب فشرده ما، زینب زینب می‌کرد. آخ که دل‌هامان تنگ است و بی‌تاب. کدام جوانمرد از غصه جنایات آمریکا و اسرائیل و صهیون و آل سعودِ چندش‌آور، در حادثه اهواز خشمگین نیست؟ و کدام دلاور، بی‌تاب انتقام نیست؟ دشمن کمین‌گرفته‌ای که اتحاد و یکپارچگی، امنیت و اقتصاد مردم را کمین گرفته است، مترصد غفلت ماست. هرچند مهاجم فریب‌خورده‌ای که با حمله کور خود، زن و کودک و بی‌پناه را هدف قرار می‌دهد، احمق و خون به هدر رفته‌ای است که بازیچه همان دشمنان اصلی شده است و اگرچه جنایتش نابخشودنی و کثیف است ولی اصل کار، کدخدای نادرست است.
چهره کریه دولت آمریکا و رئیس‌جمهور مشمئزکننده آن، که ما 5 سال از عمر نایاب ملت را صرف مذاکره با این شیاطین کردیم، مثل چهل سال گذشته بدون شک محور این شرارت است. سیاست چماق و هویج و ترساندن سست‌عنصران، شیوه مرسوم و معمول آنهاست. امروز به لطف برجام، به غیر از غربزدگان، جوانان و نوجوانان نسل سوم و چهارم انقلاب هم که سابقه بی‌عهدیِ آمریکا را نمی‌دانستند، به اخلاق مستکبری‌اش پی بردند و به خوبی دلیل بدبینی بزرگان و قدیمی‌های کشور به آمریکا را فهمیدند و باید بدانند که یکی از مهم‌ترین دلایل کشتار کربلا، ترساندن اهل کوفه از لشکر خیالی شام و منجنیق‌های غول‌پیکرشان بود. جوانان بدانند که همیشه دشمن خیالی، ترسناک‌تر از دشمن واقعی است و هالیوود و فضای مجازی، لشکریان آمریکا هستند و کارشان خالی کردن دل ماست. قدرت پوشالی آمریکا همین است که پول آل سعود احمق را با واسطه به چند متوهم و جانی برسانند تا این‌گونه مردم را به گلوله ببندند و بتوانند یک روز کشورمان را مثل هر روز غرب وحشی و آمریکا کنند. وقتی دشمن از جنگ نظامی عاجز می‌شود به جنگ اقتصادی و حمله کور و ترور متوسل می‌شود و حال آنکه اگر در همین جنگ اقتصادیِ تمام‌عیار که با برخی بی‌تدبیری‌های مسئولین، هزینه‌ساز شده است، بتوانیم مقاومت را ادامه دهیم و بنیه خود را قوی کنیم و در یک کلام، خوب درگیر شویم، خواهیم توانست شاخ این گاو وحشی را نیز بشکنیم.
فضای اقتصادی نامطلوب، برخی مدیران کارنابلد یا خائن، کوتاهی در نظارت و اهمال برخی ناظران، آلودگی و دنیازدگی برخی خواص و مفت‌خوری برخی آقازادگان اگرچه متأسفانه وجود دارد و کلافه‌کننده است ولی نه به آن اندازه‌ای است که رسانه‌های دشمن در فضای مجازی و رسانه‌ای تبلیغ می‌کنند. فضای رسانه را کسانی برای ما تهیه می‌کنند که همین تروریست‌ها را تدارک می‌کنند. شبکه‌های ماهواره‌ای مجانی را کسانی در اختیارمان می‌گذارند که داروهای حیاتی بیمارانمان را دریغ می‌کنند. آنها اگر اهل صداقت بودند زن و بچه‌هامان را نمی‌کشتند و وقتی که چنین بزدل و جنایتکارند پس چه جای اعتماد دارند؟ اگر مسئولینی هستند که بقای خود را در اعتماد و ساقدوشی و دلالی کردن برای آمریکا می‌بینند، جوانان بدانید که چهره آمریکا از بدو تأسیسش همین بوده و هست. برای پیشبرد منافعش از هیچ کاری فرو نمی‌گذارد. با ترساندن دولت‌ها و کشورها از سابقه خود، هریک را به گونه‌ای با خود همراه می‌کند. با تهدید یا تطمیع یا تحمیر و یا تحریم. این درخت خبیث و آفت صهیون‌زده، از ابتدای کار خود، تمدن‌های کهن آمریکا را منقرض کرد و میلیون‌ها بومی آنجا را کشت. بیش از هفتاد جنگ بزرگ در جهان به راه انداخت و هزاران اصلاحگر و نخبه جهان را ترور کرد. به وابستگان خود رحم نمی‌کند چه رسد به دلبستگانش.
این طالع نحس، با کمک انگلیس و صهیون و با پول حرام آل سعود، اراده‌ها را نشانه می‌رود و وحدت مردم را. به دنبال ایمان‌های لرزان و مسئولین ترسانی است که در خفا به آنها قول دهند و اینها اراده خود را حاکم کند. برجام را به ملت ایران تحمیل کرد تا هسته‌ای را متوقف کند. با دیدن برخی مدیران ناکارآمد و غربزده، تحریم‌ها را افزایش داد تا موشکی را نیز از ایران بگیرد. برای به تصویب رساندن Fatf و پالرمو بی‌تابی می‌کند، تا به صورت شفاف‌تر و کم‌خرج‌تر، نظام درآمد و پرداخت ما را در دست بگیرد. برای ملاقات رئیس‌جمهور ما با آن نامتعادل، کارچاق‌کن و دهن‌به‌مزد جلو می‌اندازد. قوه قضائیه را در دید مردم تحقیر می‌کند تا مدیران خائنی که منافعش را تأمین می‌کنند، برکنار و محاکمه نشوند. علیه سپاه شایعه می‌سازد، تا بتواند ایران را مثل سوریه و لیبی زمین سوخته کند و نمی‌داند که ایران برای آمریکا و اذنابش، باتلاق گاوخونی است. مزدورانی را چلو می‌خورانند و به ایران روانه می‌کنند تا شپش تفرقه در کلاه مسلمانان بیندازند. وطن‌فروشی را پول سیاه می‌دهند تا بین فارس و عرب و آذری و کرد و بلوچ و ... جدایی بیفکنند.
هفته دفاع مقدس است و سالگرد حماسه مردان و زنان نام‌آور ایران در مقابله با یزیدیان. آنها با دست خالی و بدون درصدی از امکانات امروز ما، دشمن را از نفس انداختند و با مقاومت خود به ما درس ایستادگی دادند و انقلابی ماندن و حسینی بودن را. اگر آن زمان در آرزوی یک رول سیم خاردار بودیم امروز دشمنانِ روی نقشه را روی زمین، با موشک‌های نقطه‌زن، نشانه‌گذاری می‌کنیم و اصلاً وقتی تیر کلاشمان را به سینه دشمن صهیون رساندیم، شاید از موشک‌هایمان نیز استفاده نکنیم و شاید اگر در مقاومت اقتصادی و تولید و ابتکار خود، هزینه تحریم را برای دشمنان مضاعف کنیم، بتوانیم برای همیشه خود را از طمعشان رها کنیم. مجاهدان انقلاب اسلامی، به ما ثابت کردند که حسینیان ابدی‌‌شدگانند. آری رفیقِ خوبم؛ کربلا جاری است و ما در دو راهی کربلا و کوفه‌ایم. اگر حسین را یاری کنیم، کار به عاشورا نمی‌کشد و این بار هم و برای همیشه، همه دشمنان ریز و درشت را مچاله می‌کنیم. سختی راه، تا قله است و بعد از فتح آن، دشمنی‌های دشمنان تمام خواهد شد. ولی اگر خدای ناکرده پا پس بکشیم، همیشه شرمنده‌ایم از سری که به تن داریم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 - همان كسانى كه پيام‌هاى خدا را ابلاغ مىكنند و از او مىترسند و از هيچ كس جز خدا بيم ندارند. و خدا براى حسابرسى كفايت مىكند. سوره احزاب آیه 39
2 - أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ. سوره عنکبوت آیه 2
3 - أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقيمِ كانُوا مِنْ آياتِنا عَجَباً. سوره کهف آیه 9