1- در هنگام مرگ حجاب‌ها برطرف می‌شود. اما آیا ایمان در هنگام مرگ ارزش دارد؟ هرگز! مهم این است که انسان براثر کوشش و ریاضت شرعیه حجاب‌ها را برطرف کند.
2- انسان با عمل به دستورهای شرعی، رذایل را زایل کند و به فضایل آراسته شود. حجاب‌ها که از میان رفت، شهود تحقق پیدا می‌کند. بنابراین ابتدا از طریق تقلید و استماع، پیوند قلبی پدید می‌آید و سپس سیر برهانی تحقیقی پیش می‌آید و شخص به مرتبه ایمان تحقیقی نایل می‌شود و براثر سلوک عملی و معنوی نیز ایمان شهودی و عیانی حاصل می‌شود. تا این مرحله جنبه عمومی دارد و برای همه کس مقدور است. حتی شخص می‌تواند اهل برهان نباشد اما بر اثر تهذیب نفس و تحمل ریاضات شرعیه، چشم باطنی پیدا کند و آنچه را که به چشم ظاهر دیدنی نیست ببیند.
3- ممکن است افرادی به لحاظ روحی و قلبی قابلیت شهود حق را داشته باشند، یعنی براثر ارتباط با یکی از اولیای خاص الهی، رفع حجاب خدا صورت گیرد. از این نمونه‌ها در تاریخ کم نبوده‌اند... همانند زهیر که  با اهل بیت میانه‌ای نداشت. ولی در اثر یک ملاقات با امام حسین،  حسینی شد...»(1)

1- کیش پارسایان، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص 31