در همایش تجلیل از برترین‌های حوزه مسئولیت اجتماعی که عصر دوشنبه در تالار ابن‌سینا دانشگاه تهران برگزار شد، قرار بود از الهه راستگو، رئیس کمیته مشارکت اجتماعی شورای شهر تهران تقدیر به عمل آید که از حضور وی در این مراسم جلوگیری شد.
از الهه راستگو در این مراسم که با حضور مسئولان وزارت علوم و احمد مسجد جامعی، رئیس شورای شهر تهران برگزار شد، دعوت مکتوب قبلی به عمل آمده بود، اما ساعاتی قبل از آغاز مراسم با حضور وی مخالفت شد.
دلیل پس گرفتن این دعوت در یک تماس تلفنی جلوگیری از تشویش و تجمع احتمالی دانشجویان اعلام شده بود ! در حالی که پیش از این وی در چندین برنامه بزرگ شرکت کرده بود و هیچ‌گونه تشویش یا اتفاقی رخ نداده است.
در این مراسم از محسن نایبی به عنوان مدیر عامل شرکت بهره برداری مترو تهران و حومه و جمعی از هنرمندان و مسئولان حوزه فرهنگی و اجتماعی مانند معصومه آباد (عضو شورای شهر)، هابیل درویش (مدیرعامل مترو)، پرویز پرستویی، افسانه بایگان، کامران نجف‌زاده، علی کریمی، پوران درخشنده و جمعی دیگر از مسئولان اجتماعی تقدیر شد.
جریانات تندروی اصلاحات و کارگزاران پیش از این هم الهه راستگو را بخاطر رأی ندادن وی به محسن هاشمی در انتخابات ریاست شورای شهر تهران، از حزب کار اخراج کرده بودند. رای راستگو به قالیباف باعث شکست محسن هاشمی در آن انتخابات شده بود. حزب کار طی اعلامیه‌ای پس از اخراج راستگو با ادعایی مضحک گفته بود که رای دادن خانم راستگو به قالیباف یک عمل «غیر مسئولانه» و «غیراخلاقی» بوده است و وی به همین دلیل از حزب کار اخراج شده است.
راستگو پس از اخراج بی دلیلش از حزب کار، ضمن اعلام این که در رای دادن به قالیباف به عهد خود با مردم تهران وفادار مانده است گفت: «این دیکتاتوری و تک صدایی قبلا نیز داد بخش بزرگی از جناح موسوم به چپ و اصلاح طلبان فعلی را در آورده بود. یک حزب دولتی برآمده از دولت هفتم و هشتم از طرف تمام جریان تصمیم می‌گرفت و اگر کسی با آن تصمیم مخالفت داشت با بهره گیری از گزاره‌های مختلف و در قالب‌های زیبایی که داشت نه تنها مخالفین بلکه منتقدین را یا از صحنه بیرون می‌کرد و یا مجبور به سکوت می‌کرد. این درحالی بود که ادعای گسترش جامعه مدنی و مشارکت مردم توسط آنان گوش فلک را کر می‌کرد».
جریان تندروی اصلاحات و کارگزاران که با روی کار آمدن دولت جدید از حالت احتضار به درآمده و جان تازه‌ای گرفته‌اند، با یکه‌تازی و برخوردهای ایذایی خود از نهادهای دولتی چون وزارت علوم گرفته تا نهاد غیردولتی‌ای چون شورای شهر تهران، نه تنها همه مخالفین و منتقدین را منکوب میکنند، بلکه حتی کوچکترین انتقادی از هم‌حزبیهای خود را هم برنمی‌تابند و آن‌ها را ناگزیر به سکوت و یا حذف و اخراج می‌کنند.