سرویس ورزشی-

طبق آمار ارایه شده از سوی وزارت ورزش و جوانان، کاروان ورزشی جمهوری اسلامی ایران در این دوره از مسابقات با 379 ورزشکار از 28 فدراسیون و در 41 رشته ورزشی در این دوره از بازی‌ها شرکت می‌کند.
در بازی‌های آسیایی جاکارتا 282 ورزشکار مرد حضور دارند که نسبت به دوره گذشته این بازی‌ها (اینچئون -2014) رشد 28 درصد دارد. در بخش بانوان هم قهرمانان ایران با 97 شرکت‌کننده و رشدی 70 درصدی نسبت به بازی‌های آسیایی اینچئون، برای کشورمان به میدان خواهند رفت.
از مجموع 379 ورزشکار ایران، استان‌های تهران، اصفهان، مازندران، گلستان، کرمانشاه، زنجان و آذربایجان شرقی بیشترین ورزشکار را در کاروان اعزامی ایران دارند. ضمن اینکه برای نخستین بار در تاریخ ورزش کشور ورزشکاران تمامی 31 استان ایران در کاروان اعزامی حضور دارند.
به غیر از آمار ارائه شده، وزیر ورزش و جوانان هم سه روز قبل از شروع رسمی مسابقات، در اظهار نظری رسمی مدعی شد که بهترین تدارکات برای کاروان اعزامی ایران در نظر گرفته شد تا علاقه مندان به ورزش آگاه باشند که تمام لوازم و امکانات برای موفقیت ورزش بسیج شده‌اند.
به طور طبیعی وقتی امکانات و برنامه‌ریزی باشد، باید به موفقیت کاروان ورزشی نیز خوش‌بین بود. بر همین اساس هم است که داورزنی معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان می‌گوید: «‌انتظار وزارت ورزش کسب 25 یا 26 مدال طلاست.»
بدون تردید رسیدن به عدد 26 طلا، نه از روی حدس و گمان بلکه پس از بررسی‌های فراوان در ستاد عالی بازی‌های آسیایی صورت گرفته است. با این شرایط می‌توان به کسب سکوی چهارم بازی‌های آسیایی امیدوار بود، سکویی که به نظر می‌رسد رقابت برای فتح آن میان ایران، قزاقستان، تایلند و اندونزی خواهد بود.
تمام دلسوزان ورزش و آنهایی که خواهان موفقیت ورزشکاران هستند، امیدوارند که کاروان ورزشی ایران نمایش و عملکرد قابل قبولی در اندونزی داشته باشد ولی در این نیز تردید ندارند که تمام این امیدواری‌ها و پیش‌بینی‌ها قبل از شروع مسابقات است، با آغاز رقابت‌ها و شانه به شانه شدن ورزشکاران با رقباست که مشخص می‌شود ورزش ایران واقعا توانایی کسب 26 مدال طلا را دارد یا خیر؟!
رقابت‌هایی چون المپیک و در سطح پائین‌تر بازی‌های آسیایی، جایی است که عیار برنامه‌های ورزشی کشورها در آن سنجیده و جایگاه واقعی آنها در عرصه ورزش مشخص می‌شود.  
به عبارت ساده‌تر بازی‌های آسیایی میدانی است که قابلیت‌های ورزش آسیا در قالب تیم‌ها و رشته‌های مختلف به نمایش درمی آید. در این بازی‌ها با رقابت تیم‌ها و ورزشکاران و نتایج کسب شده از سوی آنها ، اولا عیار و اندازه ورزش هر کشوری آشکار و مشخص می‌شود فراتر از شعارها، حرف‌ها، مصاحبه‌ها‌، تبلیغات و... کشورها از چه رتبه و جایگاهی در ورزش قاره کهن برخوردار هستند.
ثانیا بازی‌های آسیایی فرصت مناسبی است برای اینکه هر کشور، وضعیت فعلی و امروزی ورزش خود را با وضعیت چهار سال قبلش مقایسه کند و ببیند طی این چهار سال (فاصله میان برگزاری دو دوره از بازی‌های آسیایی)‌، پیشرفت داشته، درجا زده و یا عقب‌تر رفته است؟!