امام خمینی(ره)
نامه‌ای برای جناب آقای مطهری، نماینده محترم مردم تهران بزرگ
محمد رفته بود خرمشهر و مصطفی هم معلوم نبود کجاست، پیام داده که در دوکوهه است مادرم باور نمی‌کرد و می‌گفت بچه‌ام رفته جنگ و من می‌گفتم مرا نبردند جنگ آن‌وقت مصطفی که 2 سال از من کوچک‌تر است را ببرند جبهه، کنار سفره در روشنایی شمع داشتیم شام می‌خوردیم، وضعیت به هم ریخته بود، عراق چند روزی بود که به ایران حمله کرده، کسی حرف نمی‌زد، در سکوت صدای خرد شدن نان خشک زیر دندان‌هایمان شنیده می‌شد، یک مرتبه رادیو خبری را اعلام کرد، دشمنان متجاوز در سوسنگرد تعدادی از دختران عرب‌زبان را زنده به‌گور کرده‌اند، هنوز رادیو داشت اطلاعیه را می‌خواند که پدرم محکم زد بیخ گوشم و گفت پدرسوخته نشسته‌ای روبه‌روی من و غذا می‌خوری، من پسر بزرگ کرده‌ام برای چنین روزی که از ناموس این کشور دفاع کند، و......
جناب آقای مطهری سال 1359 شیرین‌ترین کتک را از پدرم خوردم و برای اولین و آخرین بار پدرم مرا از منزل بیرون انداخت تا بروم مثل دو برادر دیگرم از این آب و خاک دفاع کنم، وقتی هم برای آزادسازی خرمشهر مصطفی به شهادت رسید تازه فهمیدیم با دستکاری در شناسنامه‌اش از بسیج عشایر دزفول به جبهه اعزام شده... حالا با توجه به این همه مفسد اقتصادی و عدم برخورد مجلس و دولت و قوه قضائیه با این چپاولگران اقتصادی و ناکارآمدی دولت تدبیر و امید که نه تدبیری داشته و نه امیدی برای ملت گذاشته آیا می‌توانم به فرزندانم برای دفاع از این آب و خاک مثل پدرم نهیب بزنم...
جناب آقای مطهری: وقتی مسئولین که باید جواب یاوه‌گوئی‌های ترامپ و وزیر خارجه‌اش را بدهند دل مشغولی بزرگشان حضور زنان در ورزشگاه می‌باشد، و آنانی که باید به دشمن چهره‌ای از خشم و غضب نشان دهند لبخند حواله حریف می‌کنند، وقتی هنوز برخی دلیل ناکامی برجام را موشک‌پرانی سپاه می‌دانند نه بدعهدی و پیمان‌شکنی آمریکا، من به نهایت افول قدرت دیپلماسی پی می‌برم، مصیبتی از این بالاتر که امیرنشین بحرین و امارات برای ایران بزرگ شاخ و شانه بکشند و سرداران حوزه سیاست روزه سکوت بگیرند، یا... راستی با این شرایط آیا «عزیز» ما می‌تواند مثل شما نگران حضور بانوان در ورزشگاه باشد، این عزیزی که عزیز شده به‌خاطر عدم تطبیق اندیشه‌اش با نوع تفکر و اندیشه شماست.
در همیشه تاریخ این ‌اشتباهات و خطاهای راهبردی سیاستمداران بوده است که آتش جنگ را شعله‌ور نموده است، و سرزمین‌های بسیاری را به دامن دشمنان انداخته است. در این خطاهای راهبردی ملت‌ها و اول از همه نظامیان کشور تاوان ندانم‌کاری سیاستمداران را پرداخته‌اند. وقتی در مقابل زوزه چند تا گرگ برخی متولیان سیاست خود را به تماشای این و آن مشغول کرده‌اند، چه کسی باید جوابی به هتاکی‌های دشمنان مردم و کشور بدهد؟ اصلا هیچ متوجه شده‌اید چرا دشمنان دین و ملت و کشور در این چند سال اخیر این همه بر علیه کشور ما شاخ و شانه می‌کشند و مرتب مردم ما را تهدید می‌کنند؟ آیا غیر از این است این هجمه‌ها و گستاخی نتیجه دیپلماسی لبخند بود؟ آمریکا اگر برای این نوع دیپلماسی تره‌ای خرد می‌کرد حداقل به ظاهر هم شده، احترامی برای متولیان و بنیان‌گذاران این نوع سیاست قائل می‌شد. ترس امثال حقیر از این است که فردا داد بزنید این مشکلات از ناشکری نعمت برجام است.
...آقای نماینده مجلسی که در بزنگاه‌های حساس انقلاب، قلم و کاغذت گم می‌شود و یادت می‌رود باید به رئیس‌جمهور نامه بنویسی و از سفره خالی مردم شکایت کنی و یادت می‌رود در زمانی که مرزبانان ما مظلومانه در نقاط مرزی برای امنیت کشور و ملت به شهادت می‌رسند وزیر کشور و اطلاعات را صدا بزنید و از شهادت مظلومانه سربازان سؤال کنید، راستی چرا در انفجار آنی بازار سکه و دلار قلم و کاغذ به دست نگرفتید و رئیس‌کل بانک مرکزی و وزیر اقتصاد را مورد خطاب قرار ندادید و از وضع موجود شکایت نکردید.
راستی جناب آقای مطهری شما و همکاران محترمتان از خود پرسیده‌اید وزیر اقتصاد که مدت زمان زیادی سکاندار گمرک کشور بوده چرا به فکر بستن رخنه‌های نفوذ قاچاق کالا نبوده و از تلاش برای تهیه تجهیزات اولیه بازرسی در مبادی ورودی و گمرک کشور عاجز بوده است؟ چرا این آقا به فکر استفاده از دستگاه‌های ایکس ری نبوده است، نخواسته و یا نتوانسته و یا علم و آگاهی نسبت به این‌گونه تجهیزات نداشته است، راستی چرا؟
البته ذوق‌زده نشوید، اگر شده سنگ بر شکم ببندیم و در شعب ابوطالب (انقلاب اسلامی) با نصف هسته خرمایی روزگار را به سر ببریم دهان دشمنان این مملکت و مردم را خرد خواهیم کرد، که سربازان ولایت چون حلاج‌ها طناب دار خویش به دوش می‌کشند و در پی وصل یار،آواره دشت و بیابان هستند.
من به عنوان یک بسیجی اعلام می‌کنم نظام جمهوری اسلامی ایران در تمام رفتارهای خود از سازمان‌های بین‌المللی مجوز گرفته است، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای رشد و ارتقا و پیشرفت صنایع موشکی و نظامی از نظام بین‌الملل مجوز دارد.
آقای مطهری:
 دنیایی که امروز ما را تروریست می‌خواند چرا ترور ناجوانمردانه پدر شهیدت را محکوم نکرد، مگر نه برای فلان خانم همه سینه چاک کردند و بیانیه دادند و شال عزا به گردن گرفتند و گوش فلک را کر کردند، دیروز در حملات کور منافقین به مردم کوچه و بازار و ترور 17هزار شهروند ایرانی و انفجار ساختمان نخست‌وزیری و حزب جمهوری اسلامی کجا بودند، سکوت سازمان‌های بین‌المللی و دولت‌های حامی حقوق بشری در حمله نظامی و همه‌جانبه عراق به ایران اسلامی و‌ اشغال بخش وسیعی از سرزمین ایران و عدم حرکتی از سوی نظام بین‌المللی برای دفع این تجاوز آشکار، و یا زنده به گور کردن زنان و مردان عرب‌زبان در دشت آزادگان، نظام جهانی استکباری به ما فهماند و مجوز داد تا فقط خودمان باید به فکر خودمان باشیم. طبق اسناد موسسه فرهنگی هنری غدیر فقط در خوزستان 4322 کودک و نوجوان در جنگ تحمیلی مظلومانه به شهادت رسیدند. در این مورد سازمان یونیسف که حامی کودکان و نوجوانان است حتی یک برگه اعتراضی ننوشت و به ما برای دفاع از کودکان و نوجوانان کشورمان مجوز دفاع از جانب خط تماس خودی داده است. بمباران شدید 18 نقطه سنندج در مدت زمان 15 دقیقه، با 230 شهید در 28 دی 1365 یادتان هست؟ می‌دانید چرا دزفول لقب پایتخت مقاومت ایران را گرفت؟ آنچنان در طول جنگ تحمیلی این شهر در سکوت مجامع بین‌المللی مورد اصابت موشک قرار گرفت که به بلد صواریخ(شهر موشک‌ها) مشهور شد، اندیمشک در طولانی‌ترین بمباران جنگ تحمیلی با یک ساعت و 45 دقیقه پیش از 300 شهید و 1000 زخمی، و یا 1362 مورد بمباران و حملات موشکی به مدارس در سطح کشور که مدرسه پیروز بهبهان، مدارس میانه، و بروجرد جزیی از این مدارس هستند آیا بی‌تفاوتی مجامع جهانی در مقابل بمباران‌های شیمیایی دشمن بعثی در جبهه‌ها، به بمباران شیمیایی شهر سردشت منجر نشد؟ آیا سکوت سازمان‌های عریض و طویل حقوق بشری باعث نشد سایر روستاهای ما مورد اصابت بمب‌های شیمیایی عراق قرار بگیرند؟ حتی دو روز بعد از قبول آتش‌بس روستای زرده در کرمانشاه در مورخه 31 تیر 1367 هدف بمباران شیمیایی دشمن قرار گرفت راستی حضرتعالی از حال و روز مردم شهر سردشت و زرده خبر دارید؟ شورای امنیت سازمان ملل در مقابل 290 مسافر هواپیمای مسافربری ایران که توسط ناو وینسنس آمریکا مورد هدف قرار گرفت و همه به شهادت رسیدند، چه اقدامی انجام داد؟ این همه جنایت ضدبشری بر علیه ملت ما و سکوت خفت‌بار زبان و قلم رسانه‌های جهانی و سازمان‌های بین‌المللی چیزی جز صدور مجوز ساخت و تهیه سلاح‌های بازدارندگی را در پی داشته است؟ برای نظام انقلاب اسلامی و ملت و نیروهای نظامی ما، اینها با سکوت و بی‌تفاوتی خود مجوز رشد صنایع نظامی را برای ما صادر نمودند.
برای هر عقل فهیم و صاحب وجدان بشری تنها مروری بر عمر 40ساله انقلاب اسلامی کافی است تا به جنایت مخالفین ایران و این انقلاب بر علیه ملت ایران مهر تائید بزند.
جناب آقای مطهری:
چه سندی بالاتر از جنایت جهانی عربستان و ائتلاف نامیمون آنها بر علیه مردم فقیر یمن می‌توانیم به ناکارآمدی نظام بین‌الملل به شما نشان دهیم تا متوجه باشید در سرزمین گرگ‌ها نمی‌توان گوسفند ماند. چه اعترافی بهتر از دبیرکل سابق سازمان ملل که به‌خاطر پول عربستان حرف خود را از محکوم نمودن جنایات آل‌سعود  بر علیه مردم یمن پس گرفت؟ سرانجام توافق و فرجام برجام‌های لیبی و عراق مگر از حافظه مبارک رفته است که امنیت فردای ملت و کشور را به مخاطره می‌اندازید.
من فکر می‌کنم شما نه به عنوان دلسوز ملت و نه دلسوز دولت در هیچ زمینه‌ای تاکنون قدمی برای این دو مورد برنداشته‌اید، که اگر چنین بود باید برای حفظ دولت امیدتان برای مبارزه مفسدان اقتصادی و برخورد شدید با رانت‌خواران یقه پاره می‌کردید، برای رونق سفره مردم فکری اساسی می‌کردید، برای عدالت اجتماعی و توازن در قوانین و معیشت قشر کارگر حساب و کتابی باز می‌کردید.
جناب آقای مطهری نماینده محترم مردم شریف و بزرگ تهران، من به آقای روحانی رای ندادم در هیچ دوره‌ای نظرم به او مثبت نبوده‌، ولی وقتی انتخاب شد به عنوان ایرانی او را به عنوان ریاست‌جمهوری قبول کردم و حرف‌هایش را می‌شنیدم. خوب است بدانید، وقتی ریاست جمهور در مورد حذف داوطلبانه یارانه برای کمک به اقتصاد دولت و قشر آسیب‌پذیر جامعه از مردم کمک خواست، من جزء اولین و محدود افرادی بودم که داوطلبانه نام خودم را از لیست یارانه‌بگیرها حذف نمودم و فکر می‌کنم دوستان لیست امید برای کمک به تدبیر دولت باید زودتر از همه این کار را کرده باشند.
یادش بخیر مرحوم مادربزرگم، بچه که بودیم وقتی من و مصطفی برای بازی به کوچه می‌آمدیم می‌گفت حواستان باشد اگر سگ‌ها به شما حمله کردند فرار نکنید، محکم بایستید و با خشم به آنها نگاه کنید، خودشان دمشان را می‌گذارند روی کولشان و می‌روند، آن‌وقت دستی می‌کشید روی سرمان و می‌گفت حواستان به هم باشد.

مرتضی طیبی