اردیبهشت سال 96 بود که یک اتفاق تکان دهنده توجه رسانه‌ها را به سمت شبکه جم، وابسته به سازمان منافقین جلب کرد. این سازمان در یک تسویه حساب درون گروهی، رئیس این شبکه را ترور کرد. اتفاقی که نماد قربانی سازی عوامل این شبکه بود. سعید کریمیان درحالی مشمول حذف فیزیکی این گروهک تروریستی شد که خود زاده پادگان اشرف بود. وی پس از اینکه مسئولیت شبکه جم را برعهده گرفت، شروع به عضوگیری از داخل کشورمان کرد تا به این وسیله هم نیروهای این شبکه را تأمین کند و هم این گونه القا شود که هنرمندان، مایل به همکاری با رسانه‌های داخلی نیستند. اما هنوز مدتی از این جریان نگذشته بود که اخباری از آزار و اذیت زنان در شبکه جم نشر یافت. فساد و روابط خارج از عرف در این شبکه تا حدی بالا گرفت که بسیاری از بازیگران و کارکنان شبکه یا به ایران برگشتند یا به کشور دیگری رفتند و به هر حال اکثریت آنها شبکه جم را رها کردند.  یکی از تدوین‌گران شبکه جم که به ایران برگشته بود اخبار هولناک سیاسی زیادی از این شبکه داشت.
علاوه بر فضای ناسالم این شبکه به ویژه برای زنان، سطح نازل آثاری هم که در شبکه جم تولید و پخش می شدند نیز از دیگر عوامل سرخوردگی عوامل آن بود. به این ترتیب بود که تعداد زیادی از آنهایی که با رویای پیوستن به عرصه جهانی و تبدیل شدن به هنرمندانی بین‌المللی به جم آمده بودند، خیلی زود متوجه اشتباه خود شدند و از این باتلاق بیرون آمدند. رابعه اسکویی، پردیس افکاری، چکامه چمن ماه،  مهدی مظلومی و ... ازجمله چهره هایی بودند که از این شبکه جدا شدند.
رامسین کبریتی، هم ازجمله افرادی بود که فریب وعده های دست اندرکاران «جم» را خورد و در سال 95 برای بازی در سریال‌های این شبکه به ترکیه رفت، حالا دست از پا درازتر از این شبکه جدا شده است. اما در شبکه جم اوضاع به گونه‌ای گذشته که او نه تنها از همکاری با این شبکه پشیمان است که حتی دیگر علاقه‌ای به همکاری با سایر شبکه‌های خارجی‌ هم ندارد. به طوری که در گفت وگو با راه دانا گفته که «همان شبکه جم برای هفت پشتم کافی بود و دیگر حاضر نیستم با هیچ شبکه ماهواره ای فعالیت داشته باشم، اما اگر پیشنهاد بازی در فیلم سینمایی داشته باشم و آن هم به شرط این که هیچ مشکل و ممنوعیتی در پی نداشته باشد کار می کنم.»