مردم پای کار مبارزه با بی‌حجابی مسئولان مشغول پز روشنفکری!
عباس شمسعلی
در طول تاریخ به ویژه قرن اخیر، کشورهای استکباری و زورگو برای تسلط بر کشورهای اسلامی بیش از هرجای دیگری به مشکل خورده‌اند. علت این امر اعتقادات مردم و باورهای دینی آنها بوده است که هرگز اجازه تسلط بیگانه را بر جان و مال و ناموس و وطن خود نمی‌داده‌اند. اما دشمن برای تسلیم مردم در این جوامع و رسیدن به خواسته‌های شوم خود بیکار ننشسته است. یکی از مهم‌ترین روش‌های ضربه زدن به باورها و اعتقادات مردم در جوامع اسلامی که با هدف تسلط بر این کشورها به کار گرفته شده است، ترویج بی‌بند و باری و سست کردن اعتقادات جوانان و مردم به ویژه از طریق مبارزه با حجاب اسلامی بوده است.
دشمن به درستی به این اصل پی برده است که سست شدن حجاب و هجمه به عفاف جامعه می‌تواند به عنوان پنجره ورود و رسوخ برای تخریب اعتقادات و فرهنگ یک جامعه اسلامی عمل کند چرا که آسیب به فرهنگ عفاف و حجاب به دنبال خود رواج بی‌بند و باری، سرگرم کردن جوانان به عنوان نیرو و سرمایه موثر یک کشور به لذایذ و شهوت پرستی و عملا از کار انداختن نیروی مهم جوانان، لطمه خوردن جدی به کانون خانواده و جامعه و بسیاری از مشکلات و ناهنجاری‌های اجتماعی و فرهنگی دیگر را در پی دارد.
تلاش مردم ایران برای حفظ گوهر حجاب
مردم ایران در طول سال‌های طولانی نسبت به حفظ حجاب و عفاف در جامعه مقید بوده و حتی دوران کشف حجاب و خفقان پهلوی اول و رواج بی‌بند و باری در جامعه در زمان پهلوی دوم نیز نتوانست حجاب اسلامی را از زنان ایرانی بگیرد، هرچند این سیاست‌های خبیثانه لطمه‌هایی به اعتقادات برخی وارد آورد و باعث رواج بی‌حجابی شد.
در طول سال‌های پس از انقلاب به ویژه دوران پس از جنگ که دشمن یقین پیدا کرد با جنگ نظامی نمی‌تواند نظام جمهوری اسلامی را به زانو درآورد، شاهد تهاجم فرهنگی دشمن از طرق مختلف برای رسوخ در اعتقادات جوانان این مرز و بوم بوده‌ایم که این امر در سال‌های اخیر با گسترش روز افزون فضای مجازی و شبکه‌های ماهواره‌ای و... به طور محسوسی افزایش نیز یافته است.
متاسفانه نگاهی به سطح شهرهای کشور به ویژه تهران نشان‌دهنده رواج بی‌حجابی و افزایش حضور زنان و دختران بدحجاب یا بی‌حجاب در جای جای شهرها است، موضوعی که بارها هشدار دلسوزان و کارشناسان را در پی داشته است چرا که این معضل اجتماعی و فرهنگی در حال لطمه زدن به جوانان، خانواده‌ها و نسل آینده این سرزمین است. البته وجود انبوه بی‌شمار زنان و دختران محجبه که با اعتقاد راسخ به حجاب اسلامی و با احترام به گوهر وجودی خود در تمام عرصه‌های اجتماعی از جمله دانشگاه، ادارات و... پرچمدار ارزش‌های اسلامی هستند بسیار دلگرم‌کننده و با ارزش است اما نباید از تهدید رواج بی‌حجابی در جامعه غافل شد.
کار فرهنگی بهانه‌ای برای فرار از مسئولیت
در این بین برخی معتقد به برخورد جدی با رواج بی‌حجابی و مصادیق بی‌حیایی در جامعه هستند، برخی معتقد به انجام کار ریشه‌ای و فرهنگ‌سازی بوده و برخی نیز علیرغم داشتن وظیفه قانونی ترجیح می‌دهند وارد این موضوعات نشوند و با ژست روشنفکرانه از کنار این تهدید آسیب زا بگذرند.
متاسفانه رواج روز افزون بی‌حجابی این روزها داد خانواده‌ها را نیز درآورده است. بسیاری از خانواده‌ها با اعتراض به سکوت مبهم مسئولان فرهنگی و اجتماعی و نهادهای مرتبط با موضوع خواستار در پیش گرفتن راهکارهایی برای مقابله با هجمه دشمن در زمینه عفت زدایی از جامعه اسلامی هستند.
با وجود اینکه سال‌هاست مسئله رواج بی‌حجابی جامعه ما را تهدید می‌کند اما تا کنون شیوه و روش مشخص و کارشناسی شده‌ای برای مقابله با این موضوع در بین مسئولان امر به چشم نمی‌خورد. متاسفانه نه آن دسته از مسئولانی که معتقد به کار فرهنگی برای مبارزه با بی‌حجابی هستند برنامه و کاری مشخص در کارنامه دارند، نه آنها که معتقد به برخوردهای بازدارنده هستند جز برخی روش‌های مقطعی و نیم بند، کاری از پیش برده‌اند. البته در رابطه با مبارزه با رواج بی‌حجابی بیش از 20 دستگاه و سازمان مختلف طبق قانون وظیفه دارند اما تقریبا اکثریت آنها در این زمینه کار را رها کرده‌اند.
مردم جور مسئولان را می‌کشند
اما در این بین مردم دیندار و معتقد به ارزش‌ها باز هم جور کم کاری مسئولان سردرگم را می‌کشند.
مردم و گروه‌های مردمی اعم از مساجد، گروه‌های جهادی، فعالان فضای مجازی و... با دیدن کم کاری و رخوت مسئولان امر خود دست به کار کارهای فرهنگی برای ترویج حجاب اسلامی شده و با ابتکارات و برنامه‌های مختلف در جهادی مقدس و قابل تقدیر دست به کارهای بزرگ و موثری زده‌اند.
در بعد دیگر مردم دیندار دست از مقوله مهم و ارزشمند امر به معروف و نهی از منکر برنداشته و هر چند این روزها عمل به این فریضه واجب سخت شده اما در برخورد با زنان و دخترانی که شاید بدون عناد و از روی غفلت پا بر روی هنجارهای جامعه اسلامی گذاشته‌اند خیرخواهانه برخورد می‌کنند.
نکته مهم دیگر این است که متاسفانه موضوع برخی از افراد بی‌حجاب یا مروجان بی‌حجابی دیگر غفلت نیست و با هدف و عناد عامدانه برای مقابله با ارزش‌های اسلامی در تلاشند. طبیعی است اینجا دیگر وظیفه مسئولان مربوطه است که در برابر این توطئه‌های برنامه‌ریزی شده بایستند.
یک نمونه عینی
از بی‌پروا شدن بی‌حجابان
گفتیم که مردم دغدغه مند نمی‌توانند نسبت به هتک حرمت ارزش‌های جامعه بی‌تفاوت باشند و حتی در مواقعی در این راه آسیب‌هایی نیز دیده‌اند.
در یک نمونه عینی که در روزهای گذشته به وقوع پیوسته است و اخبار آن در اختیار کیهان قرار گرفت یکی از خانواده‌های دیندار جامعه در سفری که داشته‌اند به علت تلاش برای جلوگیری از رواج بی‌بند و باری و بی‌حجابی دچار مشکلاتی شدند. ماجرا از این قرار است که این خانواده در سفر به همدان در هنگام توقف در پمپ بنزین متوجه می‌شوند در یکی از خودروهای کناری خانمی بدون رعایت شئونات اسلامی و بدون حجاب و البته وضعی زننده داخل خودرو نشسته است و خانمی دیگر با وضع مشابه در حال زدن بنزین است.
دیدن این صحنه‌های ناخوشایند باعث می‌شود این خانواده برای جلوگیری از این وضعیت نامناسب بدون درگیری با این افراد به طور نامحسوس شماره پلاک خودروی این افراد متخلف را برداشته تا به پلیس اطلاع دهند و از این طریق مانع تردد این خانم‌ها با وضع زننده پوششی و رفتاری شوند. در این بین این افراد که متوجه موضوع می‌شوند با حمله به این خانواده و وارد کردن صدمه به خودروی آنها متاسفانه با جسارت تمام مشغول ضرب و شتم خانم محجبه شده و پس از آسیب زدن به چادر وی وحشیانه تلاش می‌کنند لباس‌های این خانم را نیز از تنش خارج کنند که با تلاش و مقاومت این خانم و همسرش موفق به عملی کردن نیت پلید خود نمی‌شوند. پس از این ماجرا و ورود پلیس خوشبختانه مقصر حمله به این خانواده که به طور صریح قوانین کشور برای رعایت حجاب را زیر پا گذاشته بودند علیرغم انکار ماجرا، از طریق بازبینی دوربین‌های جایگاه بنزین، با پیگیری و رفتار مناسب و حرفه‌ای پلیس و عوامل قضائی محکوم می‌شوند که جای تقدیر دارد.
حال سؤال اینجاست که چه چیزی باعث شده است چنین افرادی به خود اجازه بدهند بدون مزاحمت با بدترین ظاهر و پوشش در سطح جامعه اسلامی حاضر شده و حتی در برابر اعتراض و ناخشنودی شهروندان دیندار با پررویی به جان آنها بیافتند.
به راستی مسئولان خواب زده یا غافل که وظیفه رسیدگی به دغدغه چندین ساله مردم مومن درباره بی‌حجابی را دارند عملا کجای کار هستند و چرا مثل همیشه این مردم هستند که باید جور کم کاری مسئولان را بکشند و در برابر ناهنجاری‌ها بایستند حتی اگر صدمه و خسارت ببینند؟ آیا در یک حکومت اسلامی برخورد با مصادیق دهن کجی به ارزش‌ها و دین جزء وظایف مسئولان نیست؟
کدام کار فرهنگی؟
بارها گفته شده است که مقوله حجاب با بگیر و ببند حل نمی‌شود و نیازمند کار فرهنگی است، قبول ، حال گویندگان این جمله‌های خوش آب و رنگ توضیح دهند پس از چند دهه از انقلاب اسلامی کدام کار فرهنگی موثر و دور از کلیشه و رفع تکلیف در حوزه حجاب و عفاف توسط مسئولان امر انجام شده است؟
به طور مثال خروجی دانش‌آموزانی که حد اقل 12 سال در اختیار نظام آموزشی جمهوری اسلامی هستند تا چه اندازه مطابق با ارزش‌های اسلامی است؟ آیا اساسا این روزها در مدارس کشور دغدغه اصلی سمپاد و کنکور و تست زنی است یا محجبه شدن دختران و عفیف بار آمدن پسران؟
حمایت معاون امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری از یک رقاص به جای فرهنگ‌سازی برای حجاب
در هفته عفاف و حجاب که پشت سر گذاشتیم بسیاری از مردم و تشکل‌های فرهنگی مذهبی همچون دیگر ایام سال برای گسترش فرهنگ عفاف و حجاب مشغول تلاش بودند و حتی در این اوضاع اقتصادی از جیب خود برای فرهنگ‌سازی این امر مقدس،هزینه می‌کنند، اما در این میان جای خالی برنامه، اظهار نظر، ارائه گزارش و یا حتی توییتی در مورد عفاف و حجاب از سوی معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری به عنوان متولی اصلی این حوزه در این ایام و مناسبت خاص به شدت خودنمایی می‌کرد. پایگاه خبری معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری که سخنان و برنامه‌های معصومه ابتکار را پوشش می‌دهد نیز هیچ خبری مرتبط با موضوع عفاف و حجاب پوشش نمی‌دهد؟ نکته جالب توییت‌های خانم ابتکار متولی اصلی حوزه زنان در کشور در روز عفاف و حجاب این است که وی در روز 21 تیرماه (روز عفاف و حجاب) نه تنها توجهی به موضوع عفاف و حجاب ندارد بلکه نقطه مقابل آن یعنی دفاع از رقاص اینستاگرامی را با ریتوییت خود پررنگ کرده است.
در همین زمینه فرشته روح‌افزا فعال حوزه زنان و مدیر رصد و آمار شورای فرهنگی اجتماعی زنان در گفت‌وگو با فارس درخصوص بایکوت روز عفاف و حجاب توسط معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری این مسئله را ناشی از بی‌توجهی این معاونت به مسئله مهم عفاف و حجاب دانست و گفت: عدم اهتمام معاونت زنان در مسئله حجاب جای سؤال و تعجب است، معاونتی که وظایف مهمی در این حوزه دارد ظاهراً مسئله حجاب عملاً برایش اهمیتی ندارد.
وی افزود: معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری به جای آنکه در هفته عفاف و حجاب برنامه‌ای برای این مسئله مهم برگزار کند، پای بیخیالی را فراتر گذاشته و روی نقطه مقابل آن یعنی حمایت از یک رقاص نوجوان مانور می‌دهد.
مینو اصلانی مسئول سازمان بسیج زنان کشور نیز اظهار داشت: فعالیت در حوزه عفاف و حجاب بیشتر به سمت کارهای فرهنگی تشکل‌های مردمی هدایت شده و متولیان اصلی که تکلیف قانونی برای انجام فعالیت در این زمینه دارند در موضع انفعال هستند.
وی افزود: اصلاح بدپوششی و تبیین و تعمیق عفاف در جامعه یک مطالبه عمومی است اما متأسفانه توجه لازم به آن وجود ندارد.
تحلیل دادستان کل کشور
از برخورد قضایی با موضوع حجاب
در همین زمینه دادستان کل کشوردر روزهای گذشته درباره رواج بدحجابی در جامعه گفت: بسیاری از بدحجاب‌ها فرهنگ خانوادگیشان چنین است که بدحجاب ظاهر می شوند و بدحجابی را بد نمی‌دانند. عده‌ای از بدحجاب‌ها اعتقادی به اسلام ندارند، لائیک هستند و یا مذاهب دیگری دارند اما عده کمی هم هستند که با قصد دهن کجی به ارزش‌های دین و احکام اسلام این کار را می‌کنند.
حجت‌الاسلام منتظری افزود: اگر نیروی انتظامی بخواهد همه بدحجاب‌ها را بگیرد علیه نظام و اسلام جوسازی‌های گسترده ایجاد می‌شود. مقصر بدحجابی آموزش و پرورش، روحانیت، آموزش عالی، دانشگاه‌ها و همه ما هستیم.هم‌اکنون ستاد امر به معروف، سپاه پاسداران و نیروی انتظامی اقداماتی را انجام می‌دهند که بدحجابی را سر و سامان دهند اما باید بدانیم برخورد خشن با بدحجابی قطعا جواب نمی دهد.
البته باید از این مسئول محترم پرسید اگر بی‌حجابی برخی به علت فرهنگ خانوادگی است و برخی از روی عناد، چرا حداقل به درستی با این معاندان برخورد نمی‌شود؟ چرا قوانین بازدارنده‌ای که مانع تکرار این تخلف می‌شود به کار گرفته نمی‌شود؟ آیا ترس از اینکه جو سازی علیه نظام صورت گیرد باید مانع انجام وظیفه دستگاه قضا شود؟ اگر برخورد با مفسدان اقتصادی یا جاسوسان و... نیز باعث جوسازی دشمن علیه نظام شود باید آن را ترک کرد؟
نکته پایانی
در پایان بر این نکته تاکید می‌شود که علیرغم اعتقاد و باور قلبی به نیازمند بودن مقوله حجاب به کار فرهنگی صحیح و درست توسط همه نهادهای مسئول و موثر بودن آن، نباید از خواسته مردم نگران اوضاع فرهنگی جامعه چشم پوشی کرد و اگر کسانی با عناد و به قصد ایستادن در برابر ارزش‌ها اقدام به تبرج و خودنمایی و ترویج بی‌حجابی و بی‌بند و باری در جامعه می‌کنند در صورت تکرار و اصرار بر رفتار غلطشان باید با آنها برخورد شود. باید همچنان‌که در برخورد با یک سارق یا خلافکار جدیت به خرج داده می‌شود با کسانی که قصد لطمه به ارزش‌های جامعه را دارند نیز برخورد شود. مگر نه اینکه با کسی که از چراغ قرمز عبور می‌کند با وجود لازم بودن کار فرهنگی در این زمینه به علت اینکه این کار برای خود او و دیگران خطرناک است برخورد قانونی می‌شود، پس چرا در برخورد با کسانی که خطوط قرمز فرهنگی کشور را زیر پا می‌گذارند این همه تعلل می‌شود؟ فراموش نکنیم که دشمن با همه ابزار و عوامل خود همزمان با جنگ اقتصادی به شدت در تهاجم فرهنگی علیه کشورمان نیز فعال است و غفلت از این جبهه مهم از سوی مسئولان پذیرفتنی نخواهد بود.