در این مراسم که در نخلستان سازمان اوج برگزار شد، چهر‌ه‌هایی چون محمدسرور مولایی استاد افغانستانی ادبیات و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی، محمدمهدی سیار، سیدغلامحسین رئوف از جمله فعالان فرهنگی افغانستانی و... حضور داشتند. از نکات قابل توجه در این مراسم، بازگویی بخشی از مشکلات مهاجرین افغانستانی بود. دکتر محمدمهدی سیار، شاعر، در این مراسم، حضور افغانستانی‌ها در ادبیات فارسی را پاره جدانشدنی از پیکره و جریان ماندگار ادبیات انقلاب اسلامی دانست و گفت: اگر این بخش را از ادبیات فارسی حذف کنیم، معنا را از آن خواهیم گرفت. این حضور برای شخص من محکی است برای سنجش میزان پایمردی مهاجران به انقلاب اسلامی. وی افزود: انقلاب اسلامی نگاهی جهانی و فارغ از مرزها داشته و دارد و حضور یک افغانستانی در این حرکت بزرگ، بسیار معنادار است. ما همیشه خود را مدیون بزرگان ادبیات افغانستان می‌دانیم. شعر مظفری، شعر تراز این جریان است؛ با حماسه‌های پرجوش و خروش و الهام‌بخش. وحید جلیلی نیز در ادامه این مراسم بر همدلی بیشتر نخبگان دو کشور ایران و افغانستان تأکید و تصریح کرد: نمی‌توان به صرف جلسات و کلمات محبت‌آمیز بسنده کرد. چه کسی باید این خاکریز را از بین ما بردارد؟ اما سیدابوطالب مظفری نیز در پایان این مراسم گفت: ما در افغانستان در گوشه انزوای خودمان بودیم و اگر انقلاب اسلامی ایران نبود آن شور و حال در وجودمان نمی‌افتاد تا در کشورمان انقلاب کنیم و نهایتا به ایران بیاییم. شما بر سرنوشت ما تاثیرگذار بوده‌اید.