به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح که به دعوت رسمی ارتشبد «سرگئی شویگو» وزیر دفاع فدراسیون روسیه به این کشور سفر کرده است، در کنفرانس بررسی مسائل امنیت بین‌المللی گفت: جمهوری اسلامی ایران کشوری است که استراتژی دفاعی آن بر محور خوداتکایی داخلی و تکیه بر روابط سودمند دوجانبه با کشورهای دوست و علاقه‌مند استوار است، که تهاجم در آن جایی ندارد اما سرکوب متجاوزان با قدرت و بدون تردید صورت خواهد گرفت.وی در تشریح دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران در قبال  مسائل امنیت بین‌الملل افزود: در این دکترین براساس نظر و فتوای رهبر انقلاب اسلامی تولید و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی چه هسته‌ای و چه شیمیایی حرام تلقی و مطرود است. اما قدرت دفاعی متکی بر سلاح‌های متعارف برای ایجاد بازدارندگی مؤثر در مقابل هر متجاوزی که به این سلاح‌‌ها مجهز و قصد تجاوز به جمهوری اسلامی ایران را داشته باشد اولویتی غیرقابل تردید است.
وزیر دفاع در ادامه ابراز داشت: امروز تروریسم بخاطر اشتباهات راهبردی و حمایت‌های بی‌دریغ آمریکا و هم پیمانانش و کمک‌های مالی- تسلیحاتی و آموزشی آنان از شرایط تهدید امنیتی به وضعیت خطرناک تهدید نظامی تبدیل شده و لذا مبارزه با ترور و تروریزم سازمان یافته وظیفه‌ای جدی برای همه کشورهای مسئول می‌باشد.
وی با اشاره به اینکه ایران قربانی سلاح‌های کشتار جمعی در گذشته بوده است تصریح کرد: نظارت و مقابله بدون تبعیض با گسترش سلاح‌های کشتار جمعی در همه جهان و بخصوص در خاورمیانه ضامنی برای نهادینه شدن امنیت و کارآمد شدن قوانین و مقررات بین‌المللی در نزد اعضای جامعه جهانی است.
سردار دهقان در ادامه با اعلام حمایت همه جانبه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران از ادامه مذاکرات هسته‌ای با گروه ۱+۵ خاطر نشان کرد: ما خواستار رفع تحریم‌های ظالمانه و ابطال قطعنامه‌های صادره در شورای امنیت سازمان ملل که به بهانه‌های واهی علیه کشورم صادر شده، هستیم.وی در بخش سخنان پایانی خود تاکید کرد: برای تأمین امنیت بین‌المللی ضرورت دارد قدرت‌های مدعی وضع مقررات و قواعد بین‌المللی بیش از دیگران به اصول و ارزش‌های بین‌المللی پایبند باشند. نقض قوانین از سوی آنها شاید پیگرد ملموسی نداشته باشد، اما نقش آن در تخریب این ارزش‌ها‌ و جلوگیری از نهادینه شدن آنها در جامعه بین‌المللی بسیار برجسته است. نادیده گرفتن حریم‌های شخصی و ملی دولت‌‌ها در سایه برخورداری از ابزار‌ها و نرم‌افزارهای پیشرفته جاسوسی نقض آشکار قوانین بین‌المللی و تهدیدی علیه امنیت جهانی است.