به یاد معلم و قاری شهید حسین فلاح
شهیدی که بسیاری از منافقان را راهی جبهه کرد(حدیث دشت عشق)
شهید حسین فلاح متولد 2 بهمن 1332 است.
در ایام جوانی با حضور در جلسات استاد سید‌محسن موسوی‌بلده به قاری خوشخوانی تبدیل شد، البته وی در مدارس هم به بچه‌ها قرآن درس می‌داد.
شهید فلاح دبیر قرآن در مدارس آموزش و پرورش بود. وی ابتدا در مدرسه شاهد موحدی تدریس می‌کرد.
آن زمان گویا منافقان تأثیر زیادی روی برخی جوانان دبیرستانی گذاشته بودند و محیط این مدرسه به لحاظ فرهنگی مطلوب نبود؛ از این رو از حسین فلاح خواستند که به دبیرستان جابر بن حیان برود و در زمینه‌های مختلف اخلاقی و سبک زندگی روی بچه‌های مدرسه کار کند.
این شهید عزیز هم تصمیمش را گرفت و به این مدرسه پرحاشیه رفت. روز‌های نخست با مشکلات زیادی روبرو بود، در بدو ورود به مدرسه بچه‌ها به موتورش خسارت وارد کرده بودند و در روز‌های نخست به او جسارت می‌کردند. اما وی با روحیه به کارش ادامه داد و توانست با اخلاق خوبش بسیاری از جوانانی که فریب منافقان را خورده بودند، جذب کند تا جایی که برخی از آنها راهی جبهه شدند و برخی هم پس از شهادتش آمده بودند و برایش‌اشک می‌ریختند.
روابط عمومی بسیار قوی داشت و از آنجایی که با آیات قرآن هم آشنا بود، به راحتی جوانان را جذب فعالیت‌های مذهبی می‌کرد. موضوع دفاع مقدس که پیش آمد با تعدادی از بچه‌ها صحبت کرد و ضرورت حضور در جبهه‌ها را برای آنها توضیح داد.
عقیده داشت کسی که دیگران را موعظه می‌کند، ابتدا باید خودش عامل باشد، از این رو اولین نفر خودش راهی منطقه شد، به دنبال وی هم تعداد دیگری از جوانان هم راهی شدند و همه با هم به شلمچه رفتند.
این معلم قرآن در 21 فروردین 1366 به شهادت رسید. پیکر مطهرش را برای تشییع به حرم حضرت عبدالعظیم(ع) بردند و جمعیت زیادی برای تشییع پیکرش آمدند که بسیاری از آنها جوانانی بودند که زمانی در جمع منافقان بودند و به معلمشان جسارت کرده بودند. اما این بار در صف اول تشییع پیکر معلم شهیدشان بودند و‌اشک می‌ریختند.
در ایام جوانی با حضور در جلسات استاد سید‌محسن موسوی‌بلده به قاری خوشخوانی تبدیل شد، البته وی در مدارس هم به بچه‌ها قرآن درس می‌داد.
شهید فلاح دبیر قرآن در مدارس آموزش و پرورش بود. وی ابتدا در مدرسه شاهد موحدی تدریس می‌کرد.
آن زمان گویا منافقان تأثیر زیادی روی برخی جوانان دبیرستانی گذاشته بودند و محیط این مدرسه به لحاظ فرهنگی مطلوب نبود؛ از این رو از حسین فلاح خواستند که به دبیرستان جابر بن حیان برود و در زمینه‌های مختلف اخلاقی و سبک زندگی روی بچه‌های مدرسه کار کند.
این شهید عزیز هم تصمیمش را گرفت و به این مدرسه پرحاشیه رفت. روز‌های نخست با مشکلات زیادی روبرو بود، در بدو ورود به مدرسه بچه‌ها به موتورش خسارت وارد کرده بودند و در روز‌های نخست به او جسارت می‌کردند. اما وی با روحیه به کارش ادامه داد و توانست با اخلاق خوبش بسیاری از جوانانی که فریب منافقان را خورده بودند، جذب کند تا جایی که برخی از آنها راهی جبهه شدند و برخی هم پس از شهادتش آمده بودند و برایش‌اشک می‌ریختند.
روابط عمومی بسیار قوی داشت و از آنجایی که با آیات قرآن هم آشنا بود، به راحتی جوانان را جذب فعالیت‌های مذهبی می‌کرد. موضوع دفاع مقدس که پیش آمد با تعدادی از بچه‌ها صحبت کرد و ضرورت حضور در جبهه‌ها را برای آنها توضیح داد.
عقیده داشت کسی که دیگران را موعظه می‌کند، ابتدا باید خودش عامل باشد، از این رو اولین نفر خودش راهی منطقه شد، به دنبال وی هم تعداد دیگری از جوانان هم راهی شدند و همه با هم به شلمچه رفتند.
این معلم قرآن در 21 فروردین 1366 به شهادت رسید. پیکر مطهرش را برای تشییع به حرم حضرت عبدالعظیم(ع) بردند و جمعیت زیادی برای تشییع پیکرش آمدند که بسیاری از آنها جوانانی بودند که زمانی در جمع منافقان بودند و به معلمشان جسارت کرده بودند. اما این بار در صف اول تشییع پیکر معلم شهیدشان بودند و‌اشک می‌ریختند.