خبر خروج توتال از ایران را مدیرعامل این شرکت اعلام کرده است تا به این ترتیب وعده‌ها و رؤیاهای بیژن زنگنه نقش بر آب شود. این در حالی است که این شرکت هنوز ۱۰ روز دیگر فرصت برای اخذ معافیت از تحریم‌های آمریکا را داشت؛ ولی گویا توتال تمایلی به تلاش در این زمینه ندارد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مدیرعامل توتال در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی بی‌اف‌ام فرانسه، با تاکید بر اینکه راه دیگری جز خروج از این پروژه نداشته است گفت: شما نمی‌توانید بدون دسترسی به سیستم مالی آمریکا در ۱۳۰ کشور جهان فعالیت داشته باشید؛ بنابراین در حقیقت ما قوانین آمریکا را اجرا می‌کنیم و مجبوریم ایران را ترک کنیم.
وی افزود: شرکتی مثل ما باید به قوانینی که در موردش به اجرا گذاشته می‌شود احترام بگذارد بنابراین ما باید از ایران خارج شویم.
پاتریک پویان در اظهاراتی جالب مدعی شد: توتال به دلیل خروج از طرح توسعه فاز ۱۱ میدان گازی پارس جنوبی در خلیج‌فارس ۴۰ میلیون دلار متضرر شده است.
مدیرعامل توتال که سابقه دو بار سر کار گذاشتن ایران را در کارنامه دارد، در اظهاراتی گستاخانه ابراز امیدواری کرد که یک روز بتوانند به ایران برگردند و گفت: برای شرکتی در مقیاس توتال که سالانه ۱۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری انجام می‌دهد، زیان ۴۰ میلیون دلاری چندان قابل توجه نیست.
پیش از این زنگنه در این باره که آیا جریمه‌ای برای توتال در نظر گرفته می‌شود گفته بود: «بحث جریمه نیست، اما مبلغی که توتال تاکنون در این فاز هزینه کرده، فعلاً بازپرداخت نمی‌شود.»
مشرق در این رابطه گزارش داد: توتال در حالی به احترام تحریم‌های آمریکا از ایران خارج می‌شود که پیش از این بیژن زنگنه بارها گفته بود توتال اعلام کرده فقط در صورت بازگشت تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل، ایران را ترک می‌کند.
خروج بی‌دردسر
یکی از انتقاداتی که مخالفان قراردادهای جدید نفتی و همچنین امضای قرارداد با توتال مطرح کردند این بود که چرا وزارت نفت در قراردادهای IPC بندی را به عنوان جریمه برای شرکت‌های مقابل در نظر نگرفت تا این شرکت‌ها نتوانند به راحتی قرارداد را نیمه تمام رها کنند.
حالا که درستی پیش‌بینی منتقدان آشکار شده، مسئولان وزارت نفت برای توجیه عملکرد ضعیف خود در تنظیم و اجرای قراردادهای جدید نفتی، توجیهات عجیبی مطرح می‌کنند.
در این رابطه، سیدمهدی حسینی، رئیس ‌سابق کمیته بازنگری قراردادهای نفتی، در گفت‌وگو با ایسنا، در مورد این‌که چرا ایران در قرارداد با توتال هیچ جریمه‌ای را برای این شرکت فرانسوی در نظر نگرفته است، مدعی شد: «برخی گمان می‌کنند حتما باید در قرارداد ذکر شده باشد که اگر شرکت مقابل از پروژه رفت سرش را لبه باغچه می‌گذاریم و می‌بریم؟ اما باید گفت هم در IPC و هم در قراردادهای بیع متقابل طرف ایران خرج نمی‌کند و همه هزینه‌ها توسط طرف مقابل است؛ بنابراین اگر کسی کار را نیمه تمام رها کند هزینه‌ای که پرداخت کرده را پس نمی‌گیرد.»
اظهارات این مسئول وزارت نفت در حالی است که توتال برای بار دوم ایران را سر کار گذاشت و جلو چشم مسئولان وزارت نفت، بدون پرداخت جریمه از ایران رفت و حالا بزرگترین توجیه دولت این است که سرمایه‌ای که توتال آورده را نمی‌تواند ببرد!
از طرفی، این اظهارات را با سخنان مدیرعامل توتال مقایسه کنید که گفته است «برای شرکتی در مقیاس توتال که سالانه ۱۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری انجام می‌دهد، زیان ۴۰ میلیون دلاری چندان قابل توجه نیست»!
ضعف قراردادهای جدید نفتی
از سوی دیگر کارشناسان حوزه نفت و گاز اعتقاد دارند که آشفتگی به وجود آمده در زمینه نفت و گاز ریشه در متن قراردادهای جدید نفتی دارد که دولت روحانی ارائه کرده است.
هاتف ستاری، کارشناس ارشد حقوق قراردادهای نفتی در گفت‌وگو با مهر در رابطه با IPC معتقد است: با فرض استقبال و عقد قرارداد با کمپانی‌های نفتی بزرگ باید گفت قراردادی که سرمایه‌گذار آن هر زمان اراده کند بدون پرداخت جریمه می‌تواند از قرارداد خارج شده و بر اساس اصول قراردادی بازپرداخت هزینه‌های آن نیز از محل درآمد میدان نیز لحاظ می‌شود و بندی هم دال بر عدم فورسماژور بودن تحریم‌ها علیه ایران در قراردادهای آی.پی.سی لحاظ نشده دقیقا چه نفعی برای صنعت نفت ایران دارد؟!
وی با تاکید بر اینکه توتال در قرارداد توسعه بخش فراساحل فاز ۱۱ متضرر نشده است، بیان داشت: البته هنوز نمی‌دانیم که سود مرکب به این سرمایه باقی مانده از توتال تعلق می‌گیرد یا خیر. در صورت تعلق سود باید گفت توتال حتی یک درصد هم متضرر نشده است. از سویی دیگر توتال در بخش دیگری از میدان پارس جنوبی در قطر در حال فعالیت است که با توجه به در اختیار داشتن اطلاعات میدان در بخش ایران باید گفت اکنون با دست بازتری به فعالیت می‌پردازد.این کارشناس نفتی همچنین در پاسخ به زنگنه و رسانه‌های همسوی دولت که مدعی بودند «اگر در کار وزارت نفت تاخیر نینداخته بودند و ۵ قرارداد دیگر همانند توتال منعقد شده بود دیگر وضعیت کشور مثل امروز نبود»، گفت: شرکت‌های هم ردیف توتال از ابتدا عزمی برای سرمایه‌گذاری در صنعت نفت ایران نداشتند و اینگونه نیست که مانعی برای حضور آنها تراشیده شده باشد.