در روایتی آمده، امام صادق(ع) در مدینه بودند که به یکی از دوستانشان برخورد کردند. آن شخص جنس خریده بود که به خانه‌اش ببرد، مثلا دست‌هایش پر از جنس بود و با یک وضعی داشت راه می‌رفت. وقتی چشمش به امام صادق(ع) افتاد، خجالت کشید. حضرت جلو آمد. موضوع چیست؟ آیا ناراحت شدی؟ حضرت فرمود: اگر بعضی جهات نبود، تمام مسائل را که مربوط به خاندان و عیالم را خودم انجام می‌دادم. خجالت ندارد. اگر انسان دید به این بیماری مبتلا است، یکی از راه‌های مقابله این است. اگر دید در رابطه با مسائلی کبر دارد، این کارها را زیاد انجام دهد، برای دوستانش هم انجام بدهد. (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- اخلاق ربانی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، شماره 7، ص88