(بدان ای سالک راه خدا!) نگاه کردن به زندگی دیگران که از سطح زندگی ما بالاتر است، می‌تواند ما را گرفتار کند. یعنی ممکن است همین امر موجب شود که انسان بخواهد زندگی‌اش را در ا مور دنیایی و تمایلات دنیوی با توجه به زندگی دیگران تنظیم کند. لذا به ما توصیه شده است که هیچ وقت در امور مادی به زندگی بالادستی خود نگاه نکنیم. این مسئله در تمام ابعاد مادی مطرح است، چه از نظر ثروت‌اندوزی، چه از نظر جاه‌طلبی، و چه از نظر بقیه لذات دنیوی. لذا انسان باید در تمام امور مادی به زیردست خود نگاه کند. ببیند که آنها چه می‌خورند، چه می‌پوشند، فرش خانه‌شان چه فرشی است، خانه‌شان چگونه است و .... دلیلش هم بسیار روشن است. چون نگاه کردن به زندگی بالادست، هوس‌های درونی انسان را برمی‌انگیزد و تمایلات کاذب را در او زنده می‌کند. (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- رسائل بندگی (2)، آیت‌الله شیخ‌ مجتبی تهرانی، ص 232