آقای روحانی در جلسه شورای هماهنگی اقتصادی با اشاره به مذاکرات خود با مقامات عالی‌رتبه اروپایی‌ها در سفر اخیر و گفت‌وگوهای تلفنی تاکید کرد: کشورهای اروپایی اراده سیاسی برای ادامه همکاری‌های اقتصادی براساس توافق برجام را دارند ولی تحقق این امر نیاز به برداشتن گام‌های عملی و اتخاذ تصمیمات اجرایی مشخص دارد که باید در زمان تعیین شده به نتیجه برسد.
یادآور می‌شود آقای روحانی روز پنج‌شنبه در گفت‌وگوی تلفنی با مرکل صدراعظم آلمان تصریح کرد: «بسته پیشنهادی اروپا (برای تضمین ماندن ایران در برجام) مایوس‌کننده است. متاسفانه در بسته پیشنهادی، راهکار عملیاتی و شیوه مشخصی برای ادامه همکاری‌ها وجود ندارد و یک سری تعهدات کلی در حد بیانیه‌های سابق اتحادیه اروپا عنوان شده است.»
با عنایت به اینکه ترامپ 18 اردیبهشت از برجام خارج شد، اروپایی‌ها دو ماه وقت داشتند تا بسته‌ای روشن و عملیاتی مبنی بر لغو تحریم‌ها و مقابله با کارشکنی‌های آمریکا ارائه دهند اما عملاً اقدام به وقت‌کشی دوماهه کردند و بسته‌ای پر از خالی را تحویل ایران دادند که موجب کلافگی آقای روحانی با همه خوش‌بینی‌هایش شد.
یادآور می‌شود عباس عراقچی معاون وزیر خارجه و عضو تیم مذاکره‌کننده اول تیرماه (22 ژوئن) تاکید کرده بود اروپا تا آخر ماه میلادی جاری (یک هفته) وقت دارد تا بسته پیشنهادی را به ایران بدهد. جالب‌تر اینکه مقامات دولتی پیش از آن، پایان ماه مه (10 خرداد) را پایان مهلت اروپا برای ارائه بسته تضمین‌ها اعلام کرده بودند و از آن تاریخ، قریب 40 روز می‌گذرد. وقت‌کشی چند باره اروپا درحالی است که دولت آمریکا کمتر از یک ماه دیگر، برخی تحریم‌ها علیه ایران را اعمال می‌کند.
با این اوصاف باید از آقای روحانی پرسید که پس از این روال طی شده و آخرین ارزیابی منفی خود وی، منظور از «زمان تعیین شده» دقیقاً چه زمانی است؟! و آیا این پس گرفتن چند باره مهلت داده شده به اروپا، قاطعیت و جدیت دولت را در نگاه اروپایی‌ها بی‌اعتبار نمی‌کند و زیر سؤال نمی‌برد؟!