به نوشته این روزنامه، رژیم صهیونیستی نیز پس از چندین دهه انکار، سرانجام به ربودن این نوزادان اعتراف و شمار آنها را نیز «صدها نفر» اعلام کرد. صهیونیست‌های تازه وارد شده از اروپا به سرزمین های‌اشغالی در بین سال‌های 1948 و 1954 و در چارچوب طرح «تاسیس اسرائیل» و اخراج فلسطینی‌ها از سرزمین‌هایشان، طرح گسترده قاچاق کودکان را سازمان داده بودند. پوبلیکو نوشته: «تفاوت اصلی‌ بین این و دیگر شبکه‌های غیر رسمی‌ قاچاق نوزادان در دیگر کشورها ، این بود که داستان دروغین اسرائیل که مدعی است پناهگاهی برای یهودیان تحت تعقیب بوده را کاملا برملا می‌‌کند.»
در بخش دیگری از گزارش این روزنامه اسپانیایی می‌خوانیم: «یهودیان‌اشکنازی (اروپای شرقی‌ و مرکزی) به ربودن نوزادان یهودی در کشورهای مسلمان مشرق و شمال آفریقا پرداخته و آنها را بین هم تقسیم می‌کردند. حتی با ارقام رسمی‌، یکی‌ از هر 8 کودک یمنی زیر چهار سال، ربوده شده و فعالان اکنون به دنبال نزدیک به 8 هزار نوزاد هستند.»
این نشریه با اعلام اینکه «این رسوایی، جوامع را متاثر کرده است» در مورد این سؤال که «قاچاق کودکان چگونه انجام می‌ شد؟» نیز چنین پاسخ داده است: «هنگامی که اسرائیل بنیانگذاری شد، ده‌ها هزار یهودی ازسراسر جهان به بهشت وعده داده شده نقل مکان کردند. تنها از یمن، حدود 50 هزار یهودی عرب در 380 پرواز مخفی‌ هواپیماهای انگلیسی و آمریکایی در چارچوب عملیات موسوم به «فرش جادویی» به اسرائیل برده شدند...در حالی‌ که یمنی‌ها در آنجا در اردوگاه‌های ناسالم و با کمبود امکانات مستقر شده و دولت برای تحقیر این افراد از حشره‌کش‌های «د.د.ت»برای ضدعفونی‌ کردنشان استفاده می‌کرد، از مهاجران اروپایی با احترام استقبال می‌ شد و در مراکز مشخص شده و راحت اسکان داده می‌ شدند.»
این رسانه همچنین تصریح کرد بازار سیاه نوزادان را پرسنل بهداشت و درمان، مددکاران اجتماعی، وکلا، کارمندان وزارت کشور از جمله قضات و حتی شرکت‌های کفن و دفن تشکیل می‌ دادند که با جعل اسناد تغییر نام کودکان، شماره شناسایی، گواهی فوت و غیره و با حمایت قانونی اقدام به این کار می‌کردند.