هرمزگان که در خط مقدم اقتصاد جمهوری اسلامی واقع شده، یکی از قطعات مهم پازل امنیت فراگیر جمهوری اسلامی به شمار می‌رود و سابقه تاریخی مبارزه مردمان این مرز و بوم با آمریکا و طاغوتیان و اشغالگران از امام قلی‌خان تا سرداران رشیدی همچون رئیسی و دارا و مجاهدان کم‌نظیری همچون شهیدان مدافع حرم سالاری و تختی‌نژاد گواه بر این مدعا است که مردمان این دیار دین خود را در حفظ و حراست از کیان جمهوری اسلامی ادا کرده و می‌کنند. اما امروز در کشورمان از ناحیه همین مردم مجاهد و همیشه در صحنه مطالباتی مطرح است که برآورده شدن این مطالبات نه‌تنها سبب رفع تهدیدات شوم از کشور می‌گردد بلکه مایه انسجام ملی و نماد کارآمدی نظام خواهد بود.
در این مسیر مردم نگران کمبودها نیستند بلکه از تبعیض‌ها در رنجند. امروز مردم هرمزگان سؤال می‌کنند که چه سهمی از سرمایه‌گذاری عظیم ملی در عرصه اقتصاد در این استان دارند و چه میزان از اشتغال این استان از ظرفیت‌های بومی و محلی بهره گرفته است؟ امروز مردم سؤال می‌کنند که چه زمانی فرصت بروز ظرفیت‌های مدیریتی جوانان انقلابی و تازه نفس استان به جای مدیران از نفس افتاده فرا می‌رسد.
امروز مردم هرمزگان انتظار دارند تا از محل درآمدهای کلان اقتصادی در این استان، بیمارستان شهید محمدی به عنوان پیشانی درمانی این استان ارتقا و بهبود یابد تا مردم گرفتار معضلات درمانی مجبور به مهاجرت به استان‌های همجوار نشوند.
آیا پس از 40 سال از عمر پربرکت جمهوری اسلامی، نباید از نیروی انسانی کارآمد، شایسته و متخصص استان در چارچوب توسعه منابع انسانی به طور منطقی و عادلانه در مناصب مدیریتی و ستادی منطقه‌ای و استانی استفاده شود؟
جناب رئيس محترم جمهور: این پرسش بی‌پاسخ روحمان را می‌آزارد. در حالی که بزرگ‌ترین مجتمع بندری و گمرکی در این استان قرار دارد و به رغم سهم قابل توجه آن در افزایش سطح درآمد ملی از طریق صادرات، واردات و ترانزیت کالا، میزان اختصاص این درآمدها به استان ناچیز و اندک است؟ که تنها یک قلم آن می‌توان به سهم بنادر منطقه ویژه شهید رجایی 1/5 در هزار اشاره کرد که این مبلغ به طور کامل به سازمان بنادر کشور واریز می‌شود که تنها نیم درصد باید سهم توسعه شهر بندرعباس شود. اما این مبلغ به کجا می‌رود؟ یا معادل 12 در هزار ارزش‌گذاری کالاهای وارداتی که حقوق ورودی آنها از طریق گمرک وصول می‌شود و در اختیار وزارت کشور قرار می‌گیرد که براساس مقررات تبصره 20 ماده 39 قانون ارزش افزوده به دهیاری‌ها و شهرداری‌های کل استان داده شود. چرا به هرمزگان نمی‌رسد؟ چرا صنایع غرب شهر بندرعباس در توسعه همه‌جانبه و پایدار این شهر مشارکت فعال ندارند؟
آیا در استان‌های دیگر نیز نسبت درآمدهای آن استان با تخصیص بودجه در جهت توسعه آن استان به همین منوال است؟ به یقین که این گونه نیست. صنایع و تولید ناخالص ملی در آن استان‌ها بخش مهمی از فرآیند توسعه شهری و منطقه‌ای را برعهده دارند که بوی مشمئزکننده تبعیض و بی‌عدالتی آن آزاردهنده است.
دولت‌ها می‌آیند و می‌روند ولی همچنان این زخم کهنه عدم اختصاص اعتبارات لازم در جهت شتاب توسعه متناسب با درآمدهای سرشار این استان، خاطر مردم این دیار را می‌آزارد.
این‌ها سزاوار هرمزگان نیست...
هرمزگان دیار آفتاب و ایمان و دریادلی است، دریادلانش ولایت مدارند و تا پای جان بر سر آرمان‌های انقلاب اسلامی، شهدا، امام شهدا و مقام عظمای ولایت ایستاده‌اند و با افتخار آغوش خود را به سوی همه هموطنان خود در جای جای ایران اسلامی گشوده‌اند و اکنون هرمزگان به لحاظ تنوع قومیتی به ایرانی کوچک مبدل شده است که نمونه‌ای بارز از همدلی، همراهی و همگرایی مردمان این مرز و بوم است.
بندرعباس- پرویز سالاری