نمایش ملی‌پوشان ایران به اندازه‌ای جذاب و امیدوار‌کننده بود که حالا می‌خواهیم از حسرتی صحبت کنیم که شاید ‌اشاره کردن به آن حتی یک ماه قبل رویاپردازی تلقی می‌شد.
تیم ملی ایران در شرایطی تنها یک گل با صدرنشینی در گروه دوم مسابقات فاصله داشت که در صورت صدرنشینی در این گروه می‌توانست با کسب اعتماد به نفس فوق‌العاده و البته قرعه آسان دست به ماجراجویی بزرگی بزند و حتی تا نیمه نهایی نیز بدون برخورد به تیم‌های مدعی جام پیش بروند.
هر چند هنوز تکلیف تیم‌های صعود‌کننده از دیگر گروه‌ها مشخص نیست اما تیم ملی در صورت صعود به عنوان صدرنشین در طرف پایین جدول باید در اولین دیدار برابر روسیه میزبان قرار می‌گرفت. تیمی که پیش از این برابر آنها به میدان رفته بودیم و تجربه نتیجه گرفتن برابر آنها را در کارنامه خود داریم. برنده این دیدار با برنده دیدار تیم اول گروه چهار و تیم دوم گروه سه مصاف خواهد کرد که احتمالا یکی از دو تیم کرواسی و دانمارک خواهد بود. تیم ملی در صورت پیروزی در این مسابقه به نیمه نهایی صعود می‌کرد و در این مرحله احتمالا با یکی از تیم‌های بلژیک یا انگلستان، سنگال یا کلمبیا، مکزیک یا سوئیس دیدار می‌کرد و می‌توانست در جمع 4 تیم برتر مسابقات قرار بگیرد. اتفاقی که هر چند وقوع آن عملی نشد و در نهایت مانند یک رویا باقی ماند اما کمتر از یک گل برای تیم ملی فاصله داشت تا شاگردان کی روش نتوانند وارد رقابتی فوق‌العاده برای کسب عنوان بهترین عملکرد تیم‌های آسیایی شوند.