نامهای سرگشاده به اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی
نگذارید مساجد دولتی شود
آنچه از بررسی نقش مسجد در صدر اسلام به دست میآید، جامعیت مسجد در همه زمینههای عبادی، سیاسی، فرهنگی، آموزشی، نظامی، قضایی و... آن هم با محوریت روحانیت است؛ به طوری که مسجد نه تنها محل نیایش و عبادت، ذکر، وعظ و خطابه و تجمع مومنان در ساعات خاصی بوده، بلکه محل ابلاغ احکام و دستورها و آموزههای دینی، جایگاه قضاوت و اقامه حق، ستاد تبلیغات و روشنگری سیاسی و مرکزی برای آگاهی تودهها و بیداری عمومی و رفع مشکلات مردم بوده است.
اما پیرامون ماموریت هدایت، ارشاد و احیای نقش واقعی و تبلیغی مساجد برای مقابله با تهاجم فرهنگی که در سال 1396 از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واگذار شد؛ باید اذعان داشت که شورای محترم در همان وهله اول راه را به خطا رفته و باید این ماموریت خطیر به متولیان اصلی مساجد و در رأس آنها، حوزه و روحانیت سپرده میشد؛ روحانیتی که همواره، نه در حرف بلکه در عمل و از جهات مختلف، حراست و دفاع از نظام اسلامی را سرلوحه اقدامات خویش قرار داده و به طور مستقل و خارج از جناح بندیهای موسمی، در چارچوب موازین اسلامی، عمل کردهاند و نقش بیبدیلی در پیروزی و تثبیت پایههای انقلاب اسلامی داشتهاند. لذا احیای فعالیتهای تبلیغی مساجد با محوریت مقابله با تهاجم فرهنگی بیش از همه به حضور و برنامهریزی روحانیت وابسته است.
از طرفی کانونهای فرهنگی هنری مساجد یکی از زیرشاخههای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که میتوانند با حفظ موازین اسلامی در مساجد به فعالیت بپردازند تا آرمانهای اسلام و انقلاب را همگام با نیازهای مخاطبین و متناسب با عصر و زمانه، به اجرا درآورد و تنها در صورت هماهنگی و هم خوانی داشتن مواضع و فعالیتهای آنان با ارزشهای اسلامی، شایستگی حضور و فعالیت در مساجد را پیدا میکنند و این در حالی است که بررسی پیشنویس اساسنامه «مرکز ساماندهی کانونهای فرهنگی و هنری مساجد» که در قالب ستاد هماهنگی کانونهای فرهنگی و هنری مساجد کشور توسط وزارت فرهنگ و ارشاد تدوین شده،اشکالات عدیدهای در متن و ساختار آن به چشم میخورد، که زمینه انحراف از اهداف اصلی را فراهم میآورد، سندی که نه تنها با تهاجم فرهنگی مبارزه نمیکند کــه در صورت اصلاح نشدن، ممکن است تهاجم را زمینهسازی و راههای تغییر فرهنگ را فراهم کند؛ به طوری که جایگاه مردمی، انقلابی و بسیاری از کارکردهای مساجد را تحتالشعاع قرار داده و عملا منجر به واگذاری مهمترین سنگرهای حفظ اسلام و انقلاب اسلامی خواهد شد.
بنابراین اکنون که دشمن برنامههای نفوذی خود را با ورود به پایگاههای ارزشی نظام دنبال میکند تا موریانه وار بخش هویتی انقلاب را سست و ویران کند، هرگونه غفلت کردن و سهل انگاری در برنامهریزی و عملکرد نهادهای انقلابی خیانت به اسلام و انقلاب محسوب شده و غیر قابل اغماض است. لذا انتظار میرود اعضای محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی، مسئولانه و متعهدانه این اساسنامه را مورد بازنگری قرار داده و در حفظ سنگرهای اسلام و انقلاب با دقت نظر و ظرافت بیشتری عمل نمایند واشکالات عدیده موجود در متن اساسنامه را با توجه به اهداف و جایگاه متعالی مساجد در نظام اسلامی، اصلاح نمایند و با حفظ محوریت روحانیت، مانع تغییر ماهیت و دولتی شدن مساجد شوند چرا که در غیر این صورت فلسفه وجودی کانونهای فرهنگی و هنری در مساجد زیر سؤال رفته و به طور خود جوش و مردمی با ادامه فعالیت آنان در مساجد، مخالفت خواهد شد.
جمعی از طلاب، دانشگاهیان و فعالان مساجد مشهد مقدس