به گزارش فارس، با خروج آمریکا از برجام و مطابق با دستور اجرایی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور این کشور، تا 180 روز آینده، دوباره تحریم‌های آمریکا بر فروش نفت ایران بازخواهد گشت. با توجه به سهم قابل توجه درآمدهای حاصل از فروش نفت بر اقتصاد ایران، تحریم فروش نفت باعث شده است، تا فشار قابل توجهی به اقتصاد ایران وارد شود.
در حالی که در این شرایط مسئولان باید تلاش کنند تا با ارائه‌ راهکارهای اساسی این معضل را به صورت اساسی از پیش روی کشور بردارند، متاسفانه در دوران تحریم، مسئولان کشور همواره به دنبال دور زدن تحریم‌ها و ادامه فروش نفت خام هستند.
یکی از راهکارهای اساسی که همواره کشورها برای افزایش امنیت عرضه و تامین انرژی خود استفاده می‌کنند، متنوع کردن سبد صادرات و واردات خود است. این موضوع برای ایران در زمینه فروش نفت، همان جلوگیری از خام‌فروشی و تبدیل نفت خام به محصولات با ارزش افزوده بیشتر و متنوع‌تر کردن این محصولات است، تا بتواند آنها را در بازارهای بیشتری به فروش برساند.محصولات پتروشیمی نسبت به نفت خام، دارای آن قابلیت است که مستقیما یا نهایتا با یک واسطه به دست مصرف‌کننده می‌رسند، به همین دلیل امکان فروش در محموله‌های کوچک و خرد در آن‌ها وجود دارد.
از طرف دیگر نیز در حال حاضر ایران خود در بعضی محصولات پتروشیمی دچار کمبود است و بسیاری از این محصولات امکان فروش در داخل و رفع نیازهای داخل و کاهش وابستگی صنعت به خارج از کشور را دارد.
نکته قابل تامل دیگر آن است که در زمان اوج تحریمها علیه ایران در سال 90 تا 92، صادرات محصولات پتروشیمی ایران نه تنها کم نشد، بلکه صادرات این محصولات در آن زمان افزایش نیز یافت، این خود نشان از مشکل بودن تحریم این محصولات است که می‌تواند به عنوان راهکاری اساسی مورد توجه مسئولان کشور قرار بگیرد.سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی نیز بر جلوگیری از خام‌فروشی نفت و تکمیل زنجیره ارزش نفت تاکید دارد. بند 13 و 15 این سیاست‌ها با اشاره مستقیم به محصولات پتروشیمی‌ از آن‌ها به عنوان راهکاری برای مقابله با ضربه‌پذیری درآمدهای نفت و گاز و افزایش کسب ارزش افزوده از این محصولات یاد می‌کند.
توسعه صنعت نفت با تکیه بر توان داخلی
در همین رابطه، تسنیم گزارش داد، ایران می‌تواند با تکیه بر منابع مالی و دانش فنی داخلی، شرایط را برای افزایش ظرفیت‌های تولیدی خود فراهم کند.
میزان سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای پروژه‌های کلان صنعت نفت در هر سال حدود 8 تا 12 میلیارد دلار خواهد بود. با همه این تفاسیر، تمام هم و غم وزارت نفت برای تامین این سرمایه از خارج و به واسطه شرکت‌های خارجی بود در حالی که منابع و ابزار‌های متعددی برای تامین مالی پروژه‌ها در داخل کشور وجود دارد.کشور ایران دارای نقدینگی بسیار زیادی است که  بالغ بر هزار و 400 هزار میلیارد تومان است.به غیر از سرمایه‌های ریالی که در حسابهای بانکی است، میزان ارز (اسکناس) در اختیار مردم را تا 50 میلیارد دلار نیز تخمین می‌زنند. در خصوص میزان طلای ذخیره شده در خانه‌ها نیز تا 300 تن نیز تخمین زده می‌شود.
با لحاظ این موارد، انگاره نبود سرمایه و توان مالی در داخل برای تامین مالی پروژه‌های کلان کشور از جمله در صنعت نفت و گاز، محلی از اعراب نخواهد داشت.