سرویس خارجی-

در حالی که نیروهای مقاومت و ارتش سوریه برای آغاز عملیات و برچیدن بساط کامل تروریست‌های داعش از استان مرزی «درعا» و تکفیری‌های «جبهه النصره» از استان «السویدا»، در آمادگی کامل به سر می‌برند، آمریکا و رژیم صهیونیستی که از پیامدهای این عملیات هراسان هستند، به تلاش‌های خود برای توقف این عملیات، شدت دادند. این تلاش‌های هدفمند که از هفته‌های قبل به شکل حملات هوایی به مواضع مقاومت و تهدیدات پی‌در‌پی مبنی بر عدم آغاز عملیات جنوب، شروع شده بود، اکنون در حال ورود به مرحله چانه‌زنی سیاسی و دیپلماتیک است، به عبارت دیگر ظاهرا آمریکا و رژیم صهیونیستی قصد دارند امتیازاتی را به جبهه مقابل (مشخصا روسیه) بدهند و امتیاز توقف عملیات را بگیرند.
در همین چارچوب دیروز رسانه‌ها اعلام کردند «میخائیل بوگدانف» معاون وزیر خارجه روسیه، اعلام کرده قرار است نشستی را مقامات این  کشور به همراه مقامات آمریکا و اردن در«امان» برگزار کنند و هدف این نشست نیز یافتن راهی برای «برقراری آتش‌بس در جنوب سوریه» خواهد بود.
بعد از این اظهارات، «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه موضع گرفت و اعلام کرد: «تمام نیروهای غیرسوری باید در سریع‌ترین زمان ممکن، از جنوب غرب سوریه خارج شوند.»(!) همزمان با این موضع‌گیری‌ها، کاشف به عمل آمد که قرار است فقط ارتش سوریه در نوار مرزی این کشور و رژیم صهیونیستی مستقر شوند و تل‌آویو هم آن را بپذیرد. گویا توافقی پنهانی بین رژیم صهیونیستی و آمریکا در یک طرف و روسیه از طرف دیگر صورت گرفته است با این محتوا که ارتش سوریه بدون شلیک گلوله، مناطق اشغالی داعش و جبهه النصره در درعا و السویدا را پس می‌گیرد و در این مناطق مستقر می‌شود، ولی همپیمانانش حق ندارند که وارد این مناطق شوند، این چیزی است که تل‌آویو در ازای حضور نیروهای ارتش سوریه در مناطق هم‌مرز با فلسطین اشغالی، طلب می‌کند. این تحولات را دیروز برخی رسانه‌ها تیتر کردند و طوری خبر را پوشش دادند که گویا اولا، اسرائیل بازنده ماجراست و بالاخره به عملیات ارتش سوریه تن داده است و ثانیا، کل اعضای جبهه مقاومت نیز این فرمول را پذیرفته‌اند. این در حالی است که اگر روس‌ها فرمول صهیونیست‌ها را پذیرفته باشند فقط، به خود آنها ربط دارد و ایران و مقاومت هنوز موضع خود را در قبال این مسئله اعلام نکرده‌اند و به احتمال زیاد، مثل هفته گذشته که ایران درخواست لاوروف مبنی بر خروج مقاومت از بلندی‌های جولان را رد کرده بود، در این خصوص نیز شرط آمریکا و رژیم صهیونیستی را نخواهد پذیرفت.
در حال حاضر، قضیه از این قرار است که آمریکا و رژیم صهیونیستی به عنوان بازندگان اصلی بحران هفت ساله سوریه، قصد دارند به حداقل‌ها راضی شوند و ایران و حزب‌الله را حداقل تا 60 کیلومتر از مرزهای فلسطین اشغالی عقب برانند و اگر این طرح آنها نتیجه داد، مرحله بعد، تمرکز آمریکا و رژیم اسرائیل بر خروج کامل نیروهای مقاومت از سراسر خاک سوریه خواهد بود.
ایجاد فاصله 60 کیلومتری میان نیروهای مقاومت و مرزهای فلسطین اشغالی، چیزی که حتی رسانه‌های مهم جهان مثل «یورونیوز» نیز آن را مطرح می‌کنند.
برای اجرای این توطئه جدید، غربی‌ها روی نیت‌های متفاوت ایران و روسیه درباره حضور در سوریه و حفظ نظام «بشار اسد» متمرکز شده‌اند. به زعم کارشناسان، علت حضور روسیه در سوریه، حفظ منافع سیاسی، اقتصادی و ژئوپلیتیک مسکو در این حوزه جغرافیایی است، ولی نیت ایران و مقاومت چیز دیگری است.
هرچند آمریکا و اسرائیل می‌خواهند از این شکاف در نیت‌ها، به نفع خودشان بهره ببرند، ولی از یک نکته غافل هستند و آن، سیاست خارجی مستقل ایران است؛ تهران و مسکو هرچند دو متحد استراتژیک هستند، ولی کشورمان هرگز در سیاست‌ خارجی، از کسی دستور نمی‌گیرد.
اما به هر حال، همان طور که گفته شد، این تصوری است که غربی‌ها درباره نیت‌های ایران و روسیه دارند. مسکو می‌داند که آمریکا، اتحادیه اروپا و ناتو به همان اندازه که با جمهوری اسلامی ایران دشمن هستند، با روسیه نیز هستند و سیاست براندازی نظام روسیه و تجزیه و خلع سلاح این کشور را هم دنبال می‌کنند.