الیاس حضرتی مدیر مسئول روزنامه اعتماد در مراسم «بزرگداشت پدر شهیدان سلیمانی» به نامه‌اش خطاب به رئیس‌جمهور درمورد وضعیت محصورین اشاره کرده و خواست تا در شورای امنیت ملی به این داستان پایان داده شود.
حضرتی پس از حمایت از حضور زنان در ورزشگاه‌ها، گفت: چرا امروز درمورد تلگرام با چنین مشکلاتی مواجه شدیم. به این خاطر که به رسانه‌های داخلی میدان فعالیت و اجازه حرف زدن ندادیم. من در ایام اتفاقات 88 نزد یکی از مسئولان رفتم چراکه دادگاه می‌خواست روزنامه‌مان را تعطیل کند. گفتم من از 18 سالگی وارد جبهه و جنگ شدم و فرمانده جنگ در بسیاری از عملیات‌ها بوده‌ام و افتخار جانبازی دارم. بعداز پایان جبهه در مجالس سوم، چهارم، پنجم و ششم بوده‌ام. اگر فکر می‌کنید من نباید روزنامه داشته باشم، ایرادی ندارد به کسی که اطمینان دارید، اجازه و میدان بدهید تا کار کند.
او ادامه داد: رسانه اگر صادقانه مسائل و مشکلات را مثل یک آینه صاف منعکس نکند، مردم واقعی نگاه نمی‌کنند. گفتم من اینجا هستم و گوش من کنار دست شماست و می‌توانید هر زمان که اراده کردید، گوش من را بکشید. اگر ایرادی درکار من است، به من بگویید تا به جریان اطلاع‌رسانی به مردم ادامه بدهم. اگر دست و پای من را ببندید، بی‌بی‌سی و رسانه‌های خارجی وسط صحنه می‌آیند و آن وقت دست‌تان به آنها نمی‌رسد.
وی همچنین با اشاره به مسئله حصر خاطرنشان کرد: خیلی چیزها است که می‌تواند سمبل وحدت باشد و موج همبستگی ایجاد کند. من جزو کسانی بودم که با وجود مسئولیت در ستاد آقای کروبی، با حرکت 88 موافقت نکردم. تشخیص من این بود که این حرکت مطابق منافع ملی نیست.
وی گفت: من به آقای روحانی نامه نوشتم که مقام معظم رهبری مسئولیت را به عهده شورای امنیت ملی گذاشته است و شما به عنوان ریاست این شورا داستان را تمام کنید. آقای حضرتی درحالی امثال روزنامه خود را در نقطه مقابل بی‌بی‌سی و تلگرام می‌خواند، که روزنامه وی تا مدت‌ها بی‌سروصدا و بدون ذکر منبع و ماخذ، عینا تحلیل‌های وارونه شبکه دولتی انگلیس را منتشر می‌کرد که ماجرا لو رفت و به یک رسوایی بزرگ تبدیل شد.
اما عمق فاجعه بیشتر از این حرف‌هاست، چنان‌که همکاران روزنامه اجاره‌ای و زنجیره‌ای اعتماد، پس از ارتکاب خیانت‌های متعدد از کشور گریخته و علنا در بی‌بی‌سی و رادیو فردا و سایر رسانه‌های ضدانقلاب بیگانه مشغول به فعالیت شده‌اند. درمیان این افراد برخی نفوذ‌ی‌های نهضت آزادی و حتی مرتبطین سازمان منافقین و ... دیده می‌شوند.
با این اوصاف باید به آقای حضرتی یادآور شد که به تصریح حضرت امام خمینی(ره) میران حال فعلی افراد است و به این اعتبار، امثال وی حضرتی حق ندارند لواحق آلودگی به مفسدان اقتصادی چون شهرام جزایری و مفسدان سیاسی چون فتنه‌گران و مرتبطان یا گروهک‌ها را با پوشش سوابق خود ماله‌ بکشند.
اما درباره حصر سران فتنه، حداقل انتظار مردم و نظام، عذرخواهی فتنه‌گران است و البته این عذرخواهی، مانع از تبرئه آنها از خیانت و جنایت بزرگشان نمی‌شود. آنها علنا در کنار ضدانقلاب دست به آشوب نیابتی زدند که شعار آن «اصل نظام نشانه است» و «نه به جمهوری اسلامی» بود. امثال آقای حضرتی، نمی‌توانند وسط لحاف بخوابند و هم دم از جمهوری اسلامی بزنند و نان آن را بخورند و هم به سمت تحریک‌کننده به آشوب علیه این اساس مقدس غش کنند؛ آنها باید برادری خود را با ابراز برائت از نفوذی‌ها ثابت کنند و اولین قدم این است که روزنامه خود را از این جماعت پالایش کنند؛ نسخه‌پیچی برای رفع حصر پیشکش!