سلیقه‌ای عمل نکردن، خود نوعی ریاضت است(سلوک عارفانه)
(بدان ای سالک راه خدا!) اصلا همین که انسان سلیقه‌ای عمل نکند، خودش «ریاضت» است، یعنی همین سلیقه‌ای عمل نکردن، مجاهده با نفس است. مانند همان کسی که گفتم: له‌له می‌زند، آب هم هست، اما می‌گویند نخور! گرسنه است و بهترین غذا هم موجود است، اما می‌گویند نخور! یا بیشتر از این مقدار نخور! (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- ادب الهی (کتاب، دوم مبانی تربیت)، آیت‌ا... شیخ مجتبی تهرانی، ص 33