سرویس ورزشی-
این روزها در کنار فعالیت‌های داخلی و خارجی رشته‌های مختلف ورزشی، دو موضوع بیش از سایر موضوعات توجه وحواس علاقه‌مندان به ورزش و همچنین بخشی از دست‌اندرکاران ورزش و کسانی را که به درست یا غلط در این حوزه دستی بر آتش و مسئولیتی دارند، به خود جلب کرده است.
 این دو موضوع یکی مسئله قرعه‌کشی مسابقات فوتبال جام جهانی و مشخص شدن حریفان تیم ملی ایران در مرحله مقدماتی است و دیگری بحث انتخابات کمیته ملی المپیک است که قرار است اواخر ماه آینده (25 دی ماه) برگزار شود.
 اولی بیشتر مورد توجه علاقه‌مندان به فوتبال و مسئولان این رشته قرار گرفته و دومی تمام هوش و حواس عده‌ای از مسئولان ورزش را به خود جلب کرده است. در نگاه اول و به طور طبیعی این هر دو اتفاق نه در اینجا و برای ورزش کشور ما، بلکه در هر جای دیگر دنیا هم می‌تواند موضوعات جذاب و قابل توجهی برای اهالی ورزش باشد، چرا که هر دو در نوع خود موضوعات مهمی است و در کار و بار ورزش هر کشور می‌تواند تاثیرگذار باشد و البته این در صورتی است که با درنظر داشتن منافع ملی و مصالح جمعی به این موضوعات و هر موضوع دیگری نگریسته شود.
براساس سابقه و تجربه، در ورزش ما، خیلی از موضوعات، اتفاقات و پدیده‌ها که در صورت استفاده صحیح می‌تواند به حال ورزش مفید باشد و در روند و حرکت آن تاثیرات مثبت داشته باشد، متأسفانه به علت وجود افرادی که در هر صورت «منافع شخصی» خود را به همه‌چیز از جمله وضعیت و سرنوشت ورزش ترجیح می‌دهند و به تعبیر بهتر و خلاصه‌تر به خاطر حاکمیت روحیه «منفعت‌پرستی» بر اندیشه و نیات بعضی از دست‌اندرکاران و مدیرانی که اصولا به غلط و بدون داشتن صلاحیت و اهلیت و صرفا با تکیه بر «رانت» و حمایت‌های باندی و خانوادگی و حزبی و... سر از پست و منصب‌های مهم ورزش درآورده‌اند، این گونه اتفاقات و موضوعات به جای اینکه در فضایی سالم و سازنده به نفع ورزش جریان پیدا کند اغلب به «هیاهو» و «جنجال» و کشمکش‌هایی مبدل می‌شود که به جای خدمت و کمک به حال و روز ورزش موجب «وهن» ورزش و کسالت و ناراحتی اهالی اصیل ورزش می‌شود و همان‌طور که‌اشاره شد دلیل اصلی این گونه اتفاقات و تغییر یافتن ماهیت پدیده‌ها در ورزش ما، شلتاق و جولان دادن نااهلان پرمدعایی است که نه‌تنها به آنچه که به ناروا به دست آورده‌اند، قانع نیستند، بلکه در سر خیالات بلندپروازانه می‌پرورانند و با وجود افراد اصیل و باشخصیت ورزش که قهرمانان دیروز و چهره‌های نامدار ورزش و محبوب مردم و دوستداران ورزش بوده‌اند، این جماعت با گستاخی به مناصب بالا و باز هم بالاتر می‌اندیشند و در نتیجه صحنه ورزش را به صحنه باندبازی و درگیری‌های بی‌پرده تبدیل می‌کنند و با کمک قلم‌هاو میکروفون‌های اجیر شده، فضای ورزش را مسموم و ناآرام می‌کنند و چنانکه بالاتر آمد نوعی «هیاهو سالاری» بر حال و محیط ورزش ما حاکم می‌شود.
 انتظار از مسئول اول ورزش، یعنی وزیر محترم این است که طی دوران فعالیت خود، فکری به حال این شرایط بکند و مکانیزم جذب و دفع ورزش را اصلاح کند. این کار البته با توجه به نفوذ و رخنه‌ای که طی چند سال اخیر این گونه افراد و جریانات در ساختار ورزش‌ ما کرد‌ه‌اند- کار آسانی نیست و بسیار هم سخت و دشوار است، اما اگر همین امروز جهت جلوگیری از این روند و تاخت و تاز این گونه افراد و جریانات، اقدام اساسی صورت نگیرد، فردا و در آینده وضع از این هم بدتر می‌شود.
متاسفانه تا اینجای کار از وزیر ورزش اقدام اساسی و ملموسی در جهت اصلاح مکانیزم جذب و دفع ورزش مشاهده نشده است و سهل است اقداماتی که صورت گرفته در جهت ابقا یا جذب این گونه افراد آن هم در مناصب بالا و حساس ورزش- و بعضا تا سطح معاونت وزیر- بوده است!
اما هنوز دیر نشده و امید می‌رود وزیر محترم همان‌طور که بارها وعده داده و در مصاحبه‌های مختلف گفته است، در جهت اصلاح مفاسد ورزش، اقدامات قاطع و سازنده، گام‌های ارزنده و تاثیرگذار بردارد. مسلما اصلاح مکانیزم جذب و دفع ورزش، می‌تواند در این راه خیلی موثر باشد.
شلوغ‌کاری و هیاهوی ناشی از عملکرد این گونه افراد و جریانات موجب می‌شود که مسائل اصلی فراموش شود و موضوعات فرعی و منافع شخصی، مصلحت و منافع ورزش را تحت‌الشعاع قرار دهد. عرض کردیم مسائلی مثل حضور فوتبال در جام جهانی و موضوع انتخابات کمیته ملی المپیک دارای اهمیت است و باید از آنها در جهت منافع ورزشی- نه منافع و هوی و هوس این و آن فرد عاشق پست و قدرت- استفاده شود.
همچنین باید مراقب بود این گونه موضوعات با همه اهمیت خود، مسائل دیگر ورزش و رشته‌های ورزشی را تحت‌الشعاع قرار ندهد. این روزها بسکتبال به دلایل مختلف خبرساز شده است. رئیس‌فدراسیون استعفا داده و از سمت خود به دلیل مقررات استخدامی کشور کناره‌گیری کرده است، سؤال این است که فرد بعدی کیست؟ آیا این فرد قرار است با توجه به مصلحت بسکتبال انتخاب شود یا با توجه به دوری و نزدیکی افراد ذی‌نفوذ ورزش که حالا چشم به انتخابات کمیته ملی المپیک دارند؟!
تکواندو رشته المپیکی و مدال‌آور ما، در مسابقات «جایزه بزرگ» (ساحل عاج) کماکان نشان داد که در مسیر «افت» و «نزول» حرکت می‌کند و... همه این مسائل ریز و درشت، به ما و به ویژه مسئولان ورزش هشدار می‌دهد که سخت مراقت اوضاع پیرامون و اتفاقات جاری ورزش باشند و... آن را به گونه‌ای کنترل و مدیریت کنند که سرانجام به نفع ورزش و مصلحت جمعی تمام شود.