سرویس سیاسی-
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «به‌‌‌رغم سخنرانی‌های متعدد رئیس‌جمهور درخصوص برون‌رفت از تورم به‌عنوان مژده به ملت ایران، آثار واقعی آن در زندگی روزمره مردم آشکار نشده که یکی از مهم‌ترین علل آن کاهش سرعت گردش پول به‌رغم بیش از دوبرابر شدن میزان حجم نقدینگی‌ است که ریشه در اختلاس‌ها و فساد مالی دستگاه فربه دیوانسالاری دارد. متاسفانه آمارهای اعلامی، چه از سوی بانک مرکزی و چه از سوی مرکز آمار ایران، مطابق با واقعیت‌های اقتصادی نیست. بازی با عدد و رقم نتایجی را به بار می‌آورد که فقط مطلوب مسئولان دولتی است. به همین جهت آثار آن در بهبود وضع معیشت، مسکن و بهداشت دیده نمی‌شود. خط فقر افزایش‌ یافته و فاصله بین فقیر و غنی عمیق‌‌تر شده و بهای مسکن در عین رکود زیاد شده و درمقابل، بهای اجاره مسکن با سرعت بیشتری رشد کرده است، در حدی که کمر اجاره‌نشینان را از بابت اجاره‌بها که حدود 60 تا 70‌درصد از میزان حقوق و درآمد آنان را تشکیل می‌دهد، شکسته است. جمع کثیری از مردم به روزمرگی افتاده و برای زنده‌ماندن تلاش می‌کنند. مهم‌ترین وعده‌های دولت یازدهم و اینک دولت دوازدهم که بیش از صد روز از آغاز زمامداری‌اش گذشته، حل چالش بیکاری، مسکن و احقاق حقوق ازدست‌رفته سپرده‌گذاران بانکی و موسسات پولی-مالی فاقد یا دارای مجوز بوده است که البته در هیچ‌کدام تا این لحظه حاصلی به دست نیامده است».در حال حاضر بررسی آمارهای رسمی دولت و مقایسه آن با واقعیت‌های اقتصادی زندگی مردم و بنگاه‌ها نشان می‌دهد بسیاری از این آمارها بیانگر وضع موجود اقتصاد نیستند. در چهار سال دولت یازدهم، آمارهایی منتشر شد که بعضی از آنها از حیث محتوا با زندگی آحاد جامعه نسبت درستی نداشت و یا از نظر زمان و نحوه انتشار، دارای شائبه سیاسی‌کاری بود.
روزنامه زنجیره‌ای قانون- ۵ آذر ۹۶- در گزارشی نوشته بود: «مدتی است که به گفته دولتمردان، تورم تک‌رقمی شده اما به اذعان بسیاری مردم و کارشناسان، آثار این تورم تک رقمی در سفره‌های ایرانیان دیده نمی‌شود. یک روز شاهد گرانی مرغ و گوشت هستیم و روز بعد اخبار گرانی نان، صدای اعتراض همیشگی مردم را به گوش مسئولان می‌رساند».در دولت یازدهم، مجموعه دولت در اغلب موارد با پروژه‌های جنگ روانی، گفتاردرمانی را بر اقدام و عمل ترجیح می‌داد. در این روش حل مشکلات اساسی به آینده- مانند دوران پسابرجام- حواله داده می‌شد و در شرایط فعلی اقدام قابل توجهی انجام نمی‌شد. علاوه‌ بر این تمامی مشکلات و کم‌کاری‌ها را به دولت قبل و منتقدان دولت حواله می‌داد و برای حل آن راهکار ارائه نمی‌کرد. در نهایت دولت با دوقطبی‌سازی و دامن زدن به مجادلات غفلت‌آور، ذهن مردم را از مطالبه کارنامه و کارآمدی دولت منحرف می‌کرد.
این روش بارها با اعتراض کارشناسان و حتی کارشناسان حامی دولت مواجه شد.
کیهان در برابر حلقه انحرافی، شما در کنار فتنه‌گران!
روزنامه اعتماد یادداشتی را به قلم نماینده کمیسیون امید با عنوان «چگونه اين پرونده مختومه مي‌شود؟» منتشر کرده است.
در ابتدای این نوشتار آمده است: «هرچند پرداختن به اقدامات آقاي احمدي‌نژاد به نوعي مطلوب اوست و بازي كردن در ميداني كه وي ساخته است تلقي مي‌شود ولي به هر حال وي از استمرار برخي از غفلت‌ها حداكثر استفاده را مي‌برد و به فضاسازي مي‌پردازد.»این نماینده مجلس که به سبب یادداشت‌هایش در حمایت همیشگی از دولت (به جای مطالبه‌گری حق مردم) در میان کاربران محیط مجازی به «وکیل‌الدوله» معروف شده در ادامه نوشته است: «جالب اينكه ديگراني كه به ماجراجويي‌هاي فرقه زنبيليه پاسخ مي‌دهند هنوز حاضر نشده‌اند كه از آن همه حمايت كه موجب دوپينگ و بالا آمدن اين فرقه شد از مردم عذر بخواهند و به جبران مافات بپردازند.... اكنون چه اتفاقي افتاده است؟ واقعا با تمسك به فرموده بلند امام راحل مبني بر «ميزان حال فعلي افراد است» مي‌توان از آن همه ماجراهاي عجيب و خسارت‌بار عبور كرد؟ با ايمان و باورهاي مردم چه مي‌كنيم؟ چگونه مردم به سخنان امروز ما اعتماد كنند و دل‌شان نلرزد كه چند صباح ديگر همه‌چيز وارونه نشود؟».
روزنامه کیهان در گزارش پنج‌شنبه هفته گذشته به تفصیل به این ماجرا پرداخته بود. باید به این نماینده کمیسیون امید یادآور شد که کسی را قبل از جنایت قصاص نمی‌کنند. در گزارش کیهان نیز یادآور شده بودیم که احمدی‌نژاد با شعارهایی مانند عدالت‌خواهی و مطرح کردن مبانی انقلاب اسلامی توانست نظر اکثریت قاطع مردم را به سوی خود جلب کند. همین شعارها و تعیین خط‌مشی اینچنینی بود که نیروهای کاردان و دلسوزان نظام و کشور را به سمت دولت او جلب کرد و بر همین منوال شاهد تشکیل دولت نهم بودیم. بر همین اساس نیز دولت نهم شکل گرفت و اقدامات شایان توجهی نیز در این دولت کلید خورد و به بار نشست. اقداماتی که ماحصل پای کار آمدن نیروهای انقلابی و دلسوز کشور بود. در آن زمان حمایت از کسی که توجه به اقشار مستضعف را سرلوحه خود قرار داده بود به هیچ عنوان بد نبوده است که شایسته عذرخواهی باشد.از قضا از همان زمانی که احمدی‌نژاد گوش به مشاورانی سپرد که آشنا می‌نمودند مسیر انحراف او شروع شد. در چنین زمانی کیهان به بزرگترین مخالف او بدل گشت تا آنجا که آن جماعت را «حلقه انحرافی» نامید.در عوض ما شاهد طیفی در جریان موسوم به اصلاح‌طلب هستیم که با دروغ بزرگ «تقلب» 9ماه کشور را به آشوب و بحران کشیدند. حامیان سران فتنه که از قضا هم قطاران همین آقای نماینده نیز هستند در آن سال از یک دروغ بزرگ حمایت کردند و پس از آنکه وجوه مختلف آن ماجرا آشکار شد نیز حاضر نشدند در مقابل سران فتنه موضع‌گیری کنند. به کوتاه‌ترین حالت می‌توان گفت کیهان وقتی انحراف را در کسانی که دیروز از آنها حمایت کرده بود، مشاهده کرد علیه آنها برخاست اما طیف مدعی اصلاح‌طلبی هنوز هم حاضر نشده علیه فتنه‌گران کوچکترین سخنی بگوید. با این حال چه کسی باید عذرخواهی کند؟!
احمدی‌نژاد دیگر خطری برای ما ندارد!
روزنامه زنجیره‌ای شرق در سرمقاله شماره دیروز خود به قلم سردبیر،احمدی‌نژاد و جریانی که وی آن را نمایندگی می‌کند را برای اصلاح‌طلبان بی‌خطر خواند.در بخشی از این یادداشت آمده است: «همان‌قدر كه رسانه‌هاي اصلاح‌طلب از كنش‌هاي احمدي‌نژاد به نفع خود سود مي‌برند، تا حرف‌های ناگفته را بگویند، سياسيونِ كهنه‌كار نيز از اين گوي تخريب سود خود را مي‌برند. رئيس دولت نهم و دهم هرقدر پيش مي‌رود چهره‌اي رازگونه و معمايي‌تر پیدا می‌کند و مردم بيش از آنکه به خود او باور داشته باشند به شعبده‌هايش چشم دوخته‌اند تا شايد بخشي از حقايقِ پنهان رؤیت شود. احمدي‌نژاد، هيچ خطري ندارد و بیش از آنکه در پی خلق سیاست باشد در خدمت سیاست است».سردبیر شرق در بخش دیگری از این یادداشت به گزارش روز پنجشنبه گذشته کیهان در مورد جریان انحرافی و اقدامات اخیر احمدی‌نژاد پرداخت و خواست این گونه القا کند که چون کیهان از افشاگری‌های احمدی‌نژاد بیم دارد طرفین ماجرا را به خویشتن داری دعوت می‌کند.نگاهی به گزارش روز پنجشنبه کیهان نشان دهنده این واقعیت است که روزنامه شرق تعمدا خود را به ندانستن زده است، کیهان در گزارش خود تاکید کرده است: « شأن قوه قضائیه بالاتر از آن است که در جدال لفظی با متهمان قرار گیرد، خاصه عده‌ای که تلاش دارند تا با هوچی‌گری و هیاهو در مسیر دادرسی اختلال ایجاد کرده و آن را به بیراهه ببرند».کیهان در این گزارش حال فعلی و سابق دولتمردان نهم و دهم و از جمله احمدی‌نژاد را به فرموده امام امت (ره) که « میزان حال فعلی افراد است » از هم تفکیک کرده و ضمن صحه گذاشتن به برخی خدمات این دولت به انحرافات اساسی آنان در زمین فتنه‌گران و غربگرایان نیز‌ اشاره کرده است.حال از کجای این گزارش می‌توان چنین استنباط کرد و نتیجه گرفت که کیهان از عاقبت افشاگری‌های جریان انحرافی و شخص احمدی‌نژاد هراسان است؟ آیا درخواست از قوه قضائیه که به وظایف خود برسد و وارد جدال لفظی با متهمان قرار نگیرد انتظار نابجا و یا غیر متعارفی است؟از سوی دیگر روزنامه شرق گزارش کیهان را بی‌سابقه می‌خواند و این در حالی است که «کیهان» همواره علیه جریان انحرافی دست به افشاگری زده و احمدی‌نژاد را از عواقب همراهی با این جریان بیم داده بود، گزارش‌های متنوع کیهان در طول سال‌های متمادی دولت‌های نهم و دهم در دسترس همگان است و دروغ روزنامه‌های زنجیره‌ای مبنی بر بی‌سابقه بودن نوشته‌های کیهان را عیان می‌سازد.نکته دیگر آنکه سردبیر شرق به عیان می‌گوید که « احمدی‌نژاد» و نزدیکانش و حرف‌های آنان خطری ندارد، این تأییدی است بر گزارش روز پنجشنبه کیهان که در آن تصریح شده بود: «همزمان با آغاز رسیدگی قوه قضائیه به پرونده برخی متهمان حلقه انحرافی این طیف ضمن هوچی‌گری، بازی در زمین فتنه‌گران و غربگرایان را وارد فاز تازه‌ای کرده‌اند.»در این گزارش آمده بود: « امروز دو طیف (حلقه نزدیکان رئیس‌جمهور سابق و فتنه‌گران) به همنشینی با یکدیگر رسیده‌اند.»
دلار باز هم گران شد و اتفاق خاصی نیفتاد!
روزنامه زنجیره‌ای بهار در گزارشی افزایش قیمت ارز به بیش از 4 هزار تومان را یک روال طبیعی دانسته که تاثیر چندانی بر بازار نداشته است. در این گزارش آمده است: «دلار نرخ ۴۰۰۰ تومان را مدت‌ها است که رد کرده و با وجود موضع‌گیری‌های متفاوتی که در مقابل ماندن در این کانال وجود داشت همچنان در نرخ بالای ۴۰۰۰ تومان ماندگار شده است و گاهی روند رو به رشد را طی می‌کند. این جریان از نگاه سیاست‌گذار ارزی روال طبیعی سال‌های قبل بوده و اتفاق خاص و استثنایی در بازار نیفتاده است.»
گفتنی است نرخ دلار برای نخستین بار در طول تاریخ از 4000 تومان گذشته است تا علاوه ‌بر شکستن رکورد کمترین میزان ارزش اسمی پول ملی، پیش‌بینی مسئولان دولتی مبنی بر ناپایدار بودن افزایش‌های مداوم نرخ ارز نیز غلط از آب در بیاید. از سوی دیگر یکی از ایراداتی که رئیس‌دولت تدبیر از دولت‌های قبل می‌گرفت عدم توانایی در کنترل و تثبیت نرخ ارز بود، اما در هفته‌های اخیر شاهد نوسانات مداوم نرخ ارز هستیم، نوسانات نرخ ارز از عوامل بسیار مهم و تاثیرگذار بر تولید بوده و در سال‌های گذشته مشکلات بسیاری را ایجاد کرده، این نوسانات در کنار عدم حمایت از تولید ملی و واردات، مثلت مشکلات پیش‌روی تولید ملی است و یکی از بزرگترین دغدغه‌های موجود در این رابطه، واردات و بی‌توجهی به تولید داخلی است.
فراموشی وعده‌ها، اخلاقي نيست
روزنامه زنجیره‌ای قانون در گزارشی دولت دوازدهم را به اجرایی کردن طرح‌های غیرکارشناسی و سیاست زده متهم کرده و به عنوان نمونه در‌باره طرح سلامت نوشت: «صدای پایان طرح بیمه سلامت به گوش می‌رسد».
در بخشی از این گزارش آمده است:«گويي برنامه‌ها و طرح‌هاي غيركارشناسي و سياست‌زده، وجه مشترك همه دولت‌هاست. اقداماتي كه براي به دست آوردن دل عامه مردم در دستور كار قرار مي‌گيرد و راهبردي نيست. اقدامات و طرح‌هايي كه هزينه‌هاي گزافي براي آزمون و خطاي آنها پرداخت مي‌شود و هيچ‌كس نيز مشكلات اين منش را گردن نمي‌گيرد. به نظر مي‌رسد طرح بيمه سلامت را نيز بايد در همين ليست قراردهيم زيرا صداي زنگ پايان اين طرح نيز به گوش مي‌رسد. به استناد رسانه‌هاي جمعي، مراكز درماني از پذيرش بيمه‌شدگان سلامت سر باز ‌‌زده و اين اقشار را با بيمه‌سلامت درمان نمي‌كنند».در ادامه این گزارش آمده است: «به گفته برخي كارشناسان، بیمه سلامت یک طرح عمومی دولتی بوده که طی چند سال اخیر توسط دولت و به وسيله سازمان خدمات درمانی اجرا شده است. خدمات بیمه سلامت، تعهدات بیمه خدمات درمانی یا تامین اجتماعی را داشته و تفاوت تعهدی ندارند ولي بازنشستگي در كار نيست. اين طرح در ابتدا برای افرادی که حساب عمر و سرمایه‌گذاری برای آینده شان تدارک دیده‌اند یا افرادی که قصد تهیه بیمه تکمیل درمان داشتند، پیشنهاد مي‌شد. هزینه آن برای کسانی که تاکنون تحت هیچ‌گونه بیمه درمانی نبوده اند، رایگان بوده و برای سایر افراد، هزینه بسیار پایینی در حدود سالیانه 80 هزار تومان دارد».قانون در این گزارش همچنین تصریح کرده است:«اين طرح بي شك آينده خوبي در انتظارش نيست زيرا نه منابع تامين مالي‌اش مشخص است و نه مسئولان به طور مشخص درباره آينده آن سخن مي‌گويند. مانور انتخاباتي دولت يازدهم روي اين طرح در دوران انتخابات رياست‌جمهوري از خاطر مردم ايران پاك نمي‌شود و اين روش كه براي در صدر قدرت ماندن، وعده‌هايي را به مردم بدهيم و در ادامه، زماني كه به مقصود خود رسيديم، همه مسائل و وعده‌ها از يادمان بروند، منش و روش اخلاقي نيست.»