kayhan.ir

کد خبر: ۱۲۰۰۸۱
تاریخ انتشار : ۱۱ آذر ۱۳۹۶ - ۲۱:۱۸

پاپ: امروز مسلمانان روهینگیا تجلی حضور خداوند هستند


رهبر مسیحیان کاتولیک جهان در سفر خود به میانمار و بنگلادش، ضمن محکوم کردن جنایات ارتش و دولت میانمار، مسلمانان روهینگیا را «تجلی حضور خداوند» معرفی کرد.
کشتار وحشیانه مسلمانان میانمار به دست ارتش، دولت و بوداییان افراطی این کشور بارها از سوی مجامع جهانی محکوم شده، اگر چه اقدام عملی برای جلوگیری از این جنایات، تا این لحظه صورت نگرفته است. اکنون اما خبر رسیده که رهبر مسیحیان کاتولیک جهان نیز به صف حامیان مسلمانان روهینگیا پیوسته است. «پاپ فرانسیس»، در حالی دیروز سفرش را به دو کشور آسیایی میانمار و بنگلادش خاتمه داد که در یک سخنرانی در شهر «داکا» بنگلادش، برای نخستین بار از لفظ روهینگیا استفاده کرد. خبرگزاری ایسنا در این باره به نقل از آسوشیتدپرس نوشت؛ پاپ فرانسیس، در آخرین روز حضورش در کشور بنگلادش از یک یتیم خانه و یک مرکز نگهداری از معلولان بازدید و با گروهی از کشیشان و راهبه‌های بنگلادشی دیدار کرد... آخرین روز حضور پاپ فرانسیس در بنگلادش بعد از آن صورت گرفت که او روز جمعه در یک سخنرانی احساسی به مسائل مسلمانان روهینگیا پرداخت. پاپ فرانسیس در این سخنرانی برای نخستین بار از لفظ روهینگیا(اقلیت مظلوم و مسلمان میانمار) استفاده کرد و از اعضای آنها خواست «بی‌تفاوتی جهان به مصائبشان» را ببخشند. مسلمانان میانمار با زبان محلی به‌نام «روهینگیا» صحبت می‌کنند که در واقع مسلمانان میانمار با این نام شناخته می‌شوند. این زبان ترکیبی از عربی، فارسی و ترکی است که نشان‌دهنده این است که اسلام از منطقه آسیای غربی به این منطقه رفته است.
پاپ فرانسیس در این سخنرانی همچنین اظهار داشت: «امروز تجلی حضور خداوند، قوم روهینگیاست. من از سوی همه کسانی که شما مسلمانان را سرکوب کردند طلب بخشش می‌کنم.» او پس از سخنرانی برای جمعیتی از ادیان مختلف در شهر داکای بنگلادش و شنیدن برخی روایت‌های تاسف برانگیز چند تن از جامعه ۶۲۰ هزار نفری آوارگان روهینگیا گفت: «فاجعه‌ای که شما متحمل شدید بسیار دشوار و عظیم است. شما در قلب ما جای دارید.»
رهبر مسیحیان کاتولیک جهان در ادامه گفت: «من به نیابت از همه کسانی که شما مسلمان‌ها را سرکوب کردند و آنهایی که شما را آزار دادند و به خصوص به نیابت از جهانی که بی‌تفاوت نسبت به مسائل شما بوده از شما طلب بخشش می‌کنم. ما را ببخشید. بسیاری از شما در مورد مهربانی‌های بنگلادش با من صحبت کرده‌اید و اینکه چطور به شما پناه داده است. اکنون من از شما می‌خواهم که با رجوع به قلبتان ما را ببخشید.»