به گزارش ایلنا، بیژن زنگنه در دیدار معاون نخست‌وزیر پاکستان گفت: ما قرارداد معتبر قانونی با توتال، سی‌ان‌پی‌سی و پتروپارس داریم و در آن مشخص شده است که این شرکت در چه شرایطی می‌تواند از این پروژه کنار برود.
وی تاکید کرد: توتال در شرایطی می‌تواند از این پروژه‌ کنار برود که تحریم‌های بین‌المللی از سوی شورای امنیت علیه ایران اعمال شود.
وزیر نفت با بیان این که متاسفانه عده‌ای می‌خواهند که توتال از این پروژه‌ کنار برود تا بگویند پیش‌بینی ما درست از آب درآمد، افزود: یک عده هم مرتبا خبرهای مربوط به حضور توتال در ایران را غلط ترجمه می‌کنند تا نگرانی ایجاد کنند؛ آدم که از ترس مرگ خودکشی نمی‌کند.
آخرین‌بار، هفته گذشته بود که پاتریک پویانه در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان‌ عنوان کرد «‌در صورتی که چارچوب قانونی داشته باشیم، می‌توانیم توافق با ایران را ادامه دهیم اما در صورتی که نتوانیم به دلیل تغییرات در ساختار تحریم‌ها به توافق ادامه دهیم، در آن تجدیدنظر می‌کنیم».
توتال پیش از این یک نوبت دیگر نیز در دولت اصلاحات، به خاطر فشارهای آمریکا (و نه سازمان ملل)، قرارداد و تعهد خود با ایران را نقض کرد و در عین حال جریمه‌ای هم پرداخت نکرد! با این وجود مسئولان وزارت نفت مجددا سراغ این شرکت فرانسوی که گفته می‌شد در نوبت قبل رشوه هم پرداخته شده و در آمریکا محکوم گردیده، رفتند و توافق دوباره‌ای را منعقد کردند.
سال گذشته به هنگام اعتراض منتقدان، برخی مقامات وزارت نفت مدعی بودند که برجام، به عادی‌سازی امور پرداخته و بنابراین دیگر، بازگشت تحریم‌ها و رفتن توتال معنا ندارد. اما اکنون وزیر نفت می‌گوید توتال در شرایط عادی نمی‌تواند کنار برود؛ به عبارت دیگر، در شرایط غیرعادی، بدعهدی او پذیرفته شده است. و سؤال این است که اکنون جز تحریم‌های آمریکا چه اتفاقی افتاده، که توتال می‌گوید در تعهد خود تجدیدنظر می‌کند؟ یا به عبارت دیگر، چرا برجام نتوانسته به عادی‌سازی مورد ادعای وزیر نفت کمک برساند؟!