به ياد دانشجوي شهيد «مجتبي علينژاد»
آنجا كه عشق خيمه زَنَد، جايِ عقل نيست(حدیث دشت عشق)
شهيد «مجتبي علي نژاد» در سال 1336 در يكي از روستاهاي سبزوار متولد شد. به علت نبود مدرسه ابتدايي، در روستاهاي همجوار به تحصيل پرداخت، براي تحصيلات تكميلي به سبزوار رفت و از هنرستان در رشته مكانيك فارغالتحصيل شد. مصادف با جريانات انقلاب از خدمت سربازي فرار كرد و رهبري افراد روستاي خود را براي پيروي از فرامين امام به عهده گرفت تا انقلاب پيروز شد و به عضويت سپاه درآمد. شخصيتي شاخص و مكتبي داشت.
در سال 1358 در رشته تأسيسات حرارت مركزي در دانشگاه شهيد رجايي تهران پذيرفته شد. ازدواج كرد و با اينكه امكانات مالي پدرشان بهترين موقعيتها را برايش ايجاد ميكرد نمونه كاملي از ساده زيستي را در زندگي به نمايش گذاشت. خيلي اهل حلال و حرام بود.
يكي از دوستان ايشان نقل ميكند: «او موتوري داشت كه با آن كارهاي سپاه را انجام ميداد و كاملا مواظب بود تا وقتي در باك موتور بنزين سپاه هست كار شخصي به هيچ وجه با آن انجام ندهد. شب تا صبح در سپاه ميماند و كار ميكرد. صبح از غذاي سپاه چيزي نميخورد تا به منزل برگردد. تا اين حد رعايت ميكرد.» با شروع جنگ تحميلي به جبهه شتافت. در جبهه كردستان و جنوب رشادتهايي از خود به نمايش گذاشت تا اينكه در تاريخ 18/2/1361 در جبهه خرمشهر هدف گلوله مستقيم دشمن قرار گرفت و به آرزويش كه ديدار محبوب بود نائل آمد.
همرزمان و خانواده میگویند: اين بيت را زياد از او شنيده بوديم:
«آنجا كه عشق خيمه زَنَد، جايِ عقل نيست
غوغا بُوَد دو پادِشَه اندر وِلايتي»