به گزارش مشرق - طی ماه‌های گذشته، مسئولین دولتی که تا پیش از این و در زمان انتخابات، امکان تحقق وعده اشتغال یک میلیون نفری را ناشدنی و فریب مردم می‌نامیدند، هر کدام سعی کردند به نوعی از رقم‌های نجومی برای اشتغالزایی رونمایی کنند. ارقامی که البته با واقعیات جامعه و وضع زندگی مردم تفاوت‌های بسیار دارد و برخی از این ارقام شائبه آمارسازی را بیشتر از تلاش برای رفع بیکاری نمایان می‌کند.
در مورد آمار اشتغال بهار و تابستان ۹۶ تاکنون چندین اظهار نظر مختلف از سوی مقامات دولتی مطرح شده که هیچ کدام با یکدیگر سنخیتی ندارد. به همین منظور و برای درک بهتر مسابقه مسئولان برای ایجاد شغل البته روی کاغد به بررسی و مقایسه ادعاهای مطرح شده مقامات دولتی طی چند ماه اخیر می‌پردازیم.
حسن روحانی از اولین مسئولان بود که برای بیان اقدامات خود رقم نجومی به کار برد. وی در نهمین نشست خبری رئیس‌جمهور که به مناسبت سالگرد اجرای برجام برگزار شدگفت: اینکه در یک سال بیش از ۷۰۰ هزار شغل خالص در کشور ایجاد شده باشد نظایر زیادی ندارد و تنها شش کشور هستند که در این سال‌ها بالای ۶۰۰ هزار شغل به طور متوسط ایجاد کرده‌اند. البته برای کشور ما به خاطر انباشت مسائل گذشته نیاز به اشتغال بیشتر است.
همچنین معاون اول رئیس‌جمهور با بیان اینکه در فصل بهار امسال ۷۰۳ هزار شغل ایجاد شد افزود: به من اطلاع دادند که در فصل تابستان ۷۹۵ هزار شغل ایجاد شده است. در واقع جهانگیری ادعای ایجاد 1/5 میلیون شغل در شش ماه نخست سال را داشت که البته مرکز آمار این ادعا را تکذیب کرد.
محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت هم در مراسم آغاز اجرای دو برنامه ایجاد اشتغال برنامه فراگیر اشتغال ۹۶ و همچنین ایجاد اشتغال روستایی و عشایری که در سازمان برنامه و بودجه برگزار شد گفت: تامین مالی اشتغال فراگیر با کمک نظام بانکی در حد ۲۰ هزار میلیارد تومان تسهیلات عملیاتی خواهد شد و قسمت‌هایی که از طریق یارانه صورت می‌گیرد از طریق سازمان برنامه و بودجه انجام می‌شود. نوبخت در بخش دیگری از سخنرانی خود از ایجاد ۷۰۳ هزار فرصت شغلی در فصل بهار امسال خبر داد.
علی ربیعی، وزیر کار نیز در ششم آبان ماه سال جاری رقم‌های اعلام شده توسط دو مقام دیگر دولتی را با اعلام رقم جدید زیر سوال برد و اعلام کرد: در نیم سال اول سال جاری نزدیک به ۴۰۰ هزار شغل ایجاد شده است.
اعلام این ارقام متفاوت و بعضا غیر واقعی می‌تواند نشانگر دو ایراد اساسی در سیستم مدیریتی کشور باشد. ابتدا اینکه مسئولان تا زمانی که به یک وحدت در استناد آماری نرسند و هرکدام یک ارقامی اعلام کنند نشان‌دهنده این است که مبنای هر مسئول برای حل مشکلات کشور با هم متفاوت است و بنابراین هدفگذاری‌ها به درستی انجام نمی‌شود. ایراد دوم این است که قربانی اصلی آمارهای بسیار متفاوت، بیکاران و کسانی هستند که در شرایط نامناسب بودن فضای کسب و کار در زندگی خود با مشکلات ریز و درشتی مواجه می‌شوند.
رهبر معظم انقلاب در دیدار سال گذشته خود با اعضای ستاد سرشماری نفوس و مسکن نیز درباره آمارهای متفاوت فرمودند: گاهی مراکز مختلف درخصوص نرخ بیکاری یا نرخ تورم و رشد اقتصادی، آمارهای متفاوتی بیان می‌کنند که این مسئله موجب ایجاد بی‌اعتمادی در مردم می‌شود.