بیش از سه سال از عمرش نگذشته بود که از نعمت پدر محروم گشت. او از بدو کودکی تا سنین نوجوانی با شرکت در مجالس مذهبی و هیئت‌های عزاداری عشق و علاقه بی‌وصف خود را نسبت به اسلام، ائمه‌اطهار و سالار شهیدان کربلا، حسین‌ابن علی علیه‌السلام به اثبات رساند و در محرومیت‌های اجتماعی آن زمان بزرگ شد. این سردار شهید با پیروزی انقلاب اسلامی به شهر کوهدشت رفت و با حضور در مجامع مذهبی و فعالیت در پایگاه‌های مقاومت در مسیر این حرکت بزرگ الهی قرار گرفت. با آغاز جنگ تحمیلی وارد واحد بسیج مستضعفین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان کوهدشت شد.  پس از یک سال خدمت در واحد بسیج به جبهه‌های حق علیه باطل شتافت که در جریان یکی از عملیات‌ها با اصابت ترکش مجروح شد و پس از بهبودی به کردستان عزیمت نمود که بیش از یک سال در آن دیار خونین مردانه جنگید و پس از آن به جمع سپاه پاسداران پیوست و بار دیگر به جبهه‌ها شتافت و به عنوان قائم مقام گردان ذوالفقار لشکر ۵۷ حضرت ابوالفضل علیه‌السلام شروع به فعالیت نمود. تا اینکه در سحرگاه روز 28/2/1365 در منطقه عملیاتی حاج‌عمران قلب گرم و پرآهنگش آماج ترکش‌های سوزنده یزیدیان زمان قرار گرفت و به خیل شهیدان مظلوم کربلای ایران پیوست.