نگاهی به جنایات علیه مسلمانان میانمار و سکوت مدعیان حقوق بشر
مرگ انسانیت در دستان جایزه بگیر صلح نوبل!
هدیه آقاپور
جمهوری اسلامی باید علیه ظلم در هر نقطه از جهان، صریح و شجاعانه، اعلام موضع کند، البته ممکن است در این حادثه تعصب مذهبی تأثیر داشته باشد اما این قضیه، یک قضیه سیاسی است، زیرا مجری آن، دولت میانمار است و در رأس آن دولت نیز زنی بی‌رحم قرار دارد که برنده جایزه صلح نوبل بوده و با این اتفاقات، در واقع، مرگ جایزه صلح نوبل رقم خورد.
مدعیان حقوق بشر که گاهی برای مجازات یک مجرم در یک کشور، جنجال و هیاهو می‌کنند، در مقابل کشتار و آواره شدن دهها هزار نفر از مردم میانمار، هیچ عکس‌العملی نشان نمی‌دهند.
(مقام معظم رهبری ۲۱ /شهریور/ ۱۳۹۶)
«متاسفم!» این کلمه، تمام تلاش و کندوکاو مغزهای مدعی حقوق بشر نشسته در ساختمان‌های شیشه‌ای و امروزی در غرب است که افسارشان به دست به اصطلاح ابرقدرت‌ها اداره می‌شود و برش‌های سیاسیشان حتی به مغز استخوان هم می‌رسد.
اما در برابر نسل‌کشی و جنایت‌های خونین مانند کودکی که تازه یادگرفته از کلمات استفاده کند و درکنار بی‌دست و پایی از دنیای پیرامون هم غافل است یک «متاسفم» از دهن می‌پرانند! آن هم اگر خیلی فشار افکار عمومی رویشان باشد در غیر این صورت سکوت بی‌شرمی را ادامه خواهند داد.
جنایت جدید طرح عقیم سازی
مقام‌های تنظیم خانواده بنگلادش با ارائه طرح عقیم‌سازی داوطلبانه از دولت خواستند تا وازکتومی و توبکتومی را برای مردان و زنانی که در منطقه کوکس‌بازار مستقر هستند، به اجرا دربیاورد!
این منطقه میزبان یک میلیون مهاجر از اقلیت مسلمان روهینجایی است و پیشتر تلاش‌ها برای کنترل زاد و ولد در کمپ‌های پرجمعیت آن ناکام مانده است.
به نوشته روزنامه گاردین، بیش از ۶۰۰ هزار روهینگیایی از زمان آغاز سرکوب نظامی در میانمار در ماه اوت وارد بنگلادش شده‌اند. این موج جدید پناهجویان به صدها هزار روهینگیایی دیگر پیوستند که در جریان خشونت‌های پیشین از ایالت راخین در غرب میانمار فرار کرده بودند.
اکثر این مسلمانان در شرایط نابسامان زندگی می‌کنند و دسترسی آنها به غذا، وسایل بهداشتی و یا تاسیسات درمانی محدود است؛ لذا مقام‌های محلی بنگلادش نگرانند که فقدان تنظیم خانواده بیش از پیش منابع را از بین ببرد.
رئیس سرویس تنظیم خانواده در منطقه کوکس بازار که محل استقرار کمپ‌هاست، می‌گوید: روهینگیایی‌ها آگاهی اندکی درباره کنترل جمعیت دارند.
او با اشاره به فقدان آموزش در میانمار که این مسلمانان را مهاجران غیر قانونی می‌داند و دسترسی آنها به بسیاری از خدمات را غیر ممکن می‌کند، می‌افزاید: «جامعه مسلمانان روهینجایی عامدانه کنار گذاشته شدند. خانواده‌های بزرگ در کمپ‌ها عادی است و برخی از والدین تا ۱۹ فرزند دارند و بیشتر مردان روهینجایی هم بیش از یک همسر دارند. ما از دولت خواسته‌ایم تا طرحی را برای وازکتومی مردان و توبکتومی زنان به اجرا درآورد.»
سازمان ملل
تعداد کشته‌هارا بالا می‌داند
سازمان ملل افشا کرد، تعداد تلفات عملیات پاکسازی صورت گرفته توسط ارتش میانمار علیه مسلمانان روهینجایی ممکن است به شدت بالا باشد.
به گزارش روزنامه واشنگتن پست، مقام‌های حقوق بشری سازمان ملل که از اردوگاه‌های آوارگان روهینجایی در بنگلادش بازدید کرده‌اند، می‌گویند: «عملیات ارتش میانمار در غرب این کشور اقدامی در نقض گسترده حقوق بشر بوده که باعث شده تا صدها هزار تن از این منطقه بگریزند و به بنگلادش بروند.»
بازرسان سازمان ملل گفته‌اند روهینجایی‌ها به آنها درباره کشتار، آتش زدن منازل، تجاوز و شکنجه از سوی ارتش میانمار گفته‌اند.
سازمان ملل این اقدامات از سوی ارتش میانمار را «پاکسازی قومی» می‌داند.
گروه بازرسان و کارشناسان سازمان ملل به ریاست «مرزوقی داروسمان»، دادستان کل سابق اندونزی می‌گوید: «تعداد تلفات سرکوب ارتش در راخین در پی حمله شبه نظامیان روهینگیایی در ۲۵ اوت سال جاری میلادی ممکن است به شدت بالا باشد. ما اطلاعاتی از روستاهای مختلف در منطقه داریم. ارتش میانمار دست به نقض گسترده حقوق بشر در منطقه زده است.»
کر و کور شدن رسانه‌های بین‌الملل
حسن عابدینی کارشناس مسایل بین‌الملل در گفت‌وگو با گزارشگر روزنامه کیهان می‌گوید: «نگاهی که نظام سلطه به رویدادها دارد برگرفته از میزان منافعی است که برایش به همراه می‌آورد.»
وی ادامه می‌دهد: «در رویدادهای مختلف، یک گزاره‌ای در رسانه‌های بین‌المللی از جامعه مسلمانان در نظر گرفته شده مبنی بر اینکه همه مسلمانان تروریست نیستند اما همه تروریست‌ها مسلمان هستند! و طی 16 سال گذشته پس از 11 سپتامبر تلاش کردند تا این گزاره را به عنوان یک واقعیت عینی نزد افکار عمومی جا بیاندازند.»
عابدینی تصریح می‌کند: «رسانه‌های بین‌المللی تلاش کردند تا تقابلی میان سایر ادیان ایجاد کنند در همین رابطه می‌بینیم که بوداییان را نماد صلح‌طلبی معرفی می‌کنند درحالی که در میانمار عکس آنچه تلاش داشتند منعکس شود اتفاق افتاد.»
کارشناس رسانه‌های بین‌المللی اضافه می‌کند: «در فاجعه میانمار می‌بینیم که مسلمانان به شدت مورد تجاوز، کشتار و نسل کشی بی‌رحمانه قرار می‌گیرند و این جنایت توسط کسانی اتفاق می‌افتد که خود را منتسب می‌کنند به بودائیت گرچه ما معتقدیم آنچه که امروز در میانمار اتفاق می‌افتد ناشی از تلاش نظام سلطه است تا میان مذاهب شکاف ایجاد کند.»
وی با‌اشاره به اینکه در کشورهای اسلامی هم شاهد فتنه مذهبی و مدیریت آن از سوی نظام سلطه هستیم می‌افزاید: «علاوه‌بر مطالب فوق، یک بحثی را به عنوان حقوق بشر در میانمار مطرح کردند و خانم «سوچی» را به عنوان نماد طرفدار حقوق بشر جایزه صلح نوبل دادند آن هم در شرایطی که این خانم دستش به خون هزاران نفر آغشته شده و در اردوگاهی قرار گرفته که ارتش زیر مجموعه او مسلمانان را قتل عام می‌کنند.»
عابدینی تاکید می‌کند: «با توجه به دلایلی که ذکر شد طبیعی است که رسانه‌های بین‌الملل نمی‌خواهند و نمی‌توانند چنین جنایتی را پوشش دهند، چرا که تمام ذهنیت مخاطبان نسبت به رسانه‌های غربی دچار تناقض می‌شود، چراکه همیشه تبلیغ می‌کردند همه تروریست‌ها مسلمان هستند و چهره خشنی را از آنان به نمایش می‌گذاشتند در صورتی که در میانمار طرف مظلوم مسلمانان هستند.»
کارشناس رسانه‌های بین‌الملل ادامه می‌دهد: «برجسته‌سازی بودائیان به عنوان نماد صلح از سوی رسانه‌های غربی امروز به چالش کشیده شده است، چراکه بودائیان اکنون در طرف ظالم قرار گرفته‌اند.»
وی می‌افزاید: «نکته دیگر اینکه اوباما و سایر کشورهای اروپایی آمدند و با این خانم سوچی عکس انداختند و او را به عنوان نماد حقوق بشر در شرق آسیا معرفی کردند و امروز در دولتی که ایشان به عنوان یک مقام بلند پایه ساکن است این قتل عام‌ها صورت می‌گیرد، بنابراین طبیعی است که رسانه‌های غربی تمایلی به پوشش تحولات شرق آسیا ندارند.»
عابدینی با اشاره به اینکه یک همسویی معناداری میان نظریه‌پردازان، سیاستمداران و رسانه‌های غربی در همه رویدادها وجود دارد، می‌گوید: «به عنوان مثال نظریه‌پرداز غربی به نام «هانتینگتون» بحث جنگ تمدن‌ها را مطرح می‌کند و سیاستمدارانشان به آن دامن می‌زنند و رسانه‌ها آن را به خورد افکار عمومی می‌دهند و به نظر می‌رسد امروز دولت ترامپ همان حرکتی را می‌کند که هانتینگتون مبدع آن بود.»
کارشناس رسانه‌های بین‌الملل تاکید می‌کند: «رسانه‌های غربی اگر به این موضوع هم بپردازند، به نحوی نشان می‌دهند که اختلافات مذهبی جلوه کند درحالی که اصلا درگیری‌های میانمار بر اساس مبانی دینی نیست بلکه براساس تصمیم دولت و تبعیض‌های آنان است که شهروندان مسلمان مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند.»
وی در پایان خاطرنشان می‌کند: «از دو دهه پیش یک تبعیض ناعادلانه به وسیله قانون در میانمار علیه مسلمانان اعمال شده است از جمله اینکه مسلمانان حق مالکیت ندارند و بسیاری از آنها نمی‌توانند مدرسه بروند، چون دولت میانمار گفته که مسلمانان بیش از دو فرزند حق ندارند داشته باشند، بنابراین بچه سوم مدرسه نمی‌تواند برود و اگر یک مسلمان بخواهد یک شرکت یا مغازه‌ای را راه بیاندازد باید به اسم یک بودائی آن را دایر کند درحالی که باید مسلمانان در چارچوب حقوق شهروندی، حقوق برابری با سایرین داشته باشند.»
نام رژیم صهیونیستی
در کنار یک جنایت
میانمار منابع طبیعی مهمی دارد در نتیجه سیاست‌های آمریکا و چین در میانمار درگیر هستند و هر دو یعنی پکن و واشنگتن به دولت میانمار چشم دوخته‌اند که سفر کلینتون به این منطقه خود دلیلی بر این مدعی است، از سوی دیگر میانماری‌ها قراردادی را هم با رژیم صهیونیستی به امضا رساندند که همگی دست در دست هم می‌دهد تا جنایت حقوق بشری که در این ناحیه انجام می‌شود مسکوت بماند.
یک کارشناس مباحث سیاست خارجی و شرق آسیا در گفت‌وگو با گزارشگر کیهان می‌گوید: «فاجعه کشتار مسلمانان روهینگیا در میانمار یک توطئه بین‌المللی برای انتقال بحران از خاورمیانه به سمت جنوب شرق آسیا به شمار می‌آید.»
وی ادامه می‌دهد: «با توجه به اینکه در سال 2015 میلادی یک هیئت از بودائیان افراطی و شبه نظامیان میانمار به فلسطین‌اشغالی مسافرت کردند و در آنجا یک قرارداد امنیتی و نظامی میان میانمار و رژیم صهیونیستی به امضا رسید به موجب آن رژیم‌اشغالگر قدس در کشتار مسلمانان میانمار شبه نظامیان را یاری می‌کند.»
کارشناس مسائل شرق می‌افزاید: «از سال 2015 فشار بر روی مسلمان و اخراج آنان از این منطقه بیشتر شد که این مقدمه‌ای است برای بحران سازی جنوب شرق آسیا که جامعه جهانی هم درباره آن سکوت اختیار کرده است.»
وی در ادامه می‌افزاید: «این بحران سازی مشابه آن چیزی است که علیه مسلمانان بوسنی هرزگوین صورت گرفت و سکوت مجامع بین‌المللی برای این است تا دولت میانمار بتواند بدون پرداخت کوچکترین هزینه‌ای مسلمانان را اخراج کند.»
این کارشناس سیاست خارجی با اشاره به اینکه سازمان همکاری‌های اسلامی که دبیرخانه آن در جده عربستان قرار دارد نیز همسو با نهادهای بین‌المللی است سکوت اختیار کرده می‌گوید: «عربستان سعودی به دلیل همکاری با رژیم صهیونیستی در برابر درخواست ایران برای برگزاری نشست اضطراری مخالفت کرده است و این نشان می‌دهد که میان کشورهای اسلامی مانند عربستان نوعی همکاری برای کشتار مسلمانان میانمار وجود دارد.»
وی خاطرنشان می‌کند: «با توجه به بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی در مورد ضرورت مقابله با توطئه‌های بین‌المللی علیه مسلمانان میانمار توجه صورت گیرد و سازوکارهای لازم برای مقابله با کشتار مسلمان میانمار تعریف شود.»
لزوم اقدام و عمل مسلمانان
در کنار یکدیگر
محمد حسن قدیری ابیانه کارشناس مسائل استراتژیک در گفت‌وگو با گزارشگر کیهان می‌گوید: «آنچه درمیانمار اتفاق افتاده یک نسل‌کشی به تمام معناست، نسل کشی‌ای که در حقیقت توسط کشورهای غربی اجازه یافته تا با قصاوت ادامه پیدا کند.»
وی ادامه می‌دهد: «کسانی که برای حصر فتنه‌گران داخل ایران جنجال به پا می‌کردند و به مناسبت‌های مختلف بیانیه می‌دادند در مقابل این نسل کشی سکوت کردند، البته این یک امر عادی است و این کشورها و سازمان‌های به اصطلاح حقوق بشر در مقابل نسل‌کشی و آواره کردن فلسطینی‌ها هم همین روش را در پیش گرفتند.»
قدیری ابیانه می‌افزاید: «آنها در مقابل نسل‌کُشی و جنایت و کودک‌کُشی یمنی‌ها توسط عربستان نیز سکوت کردند، در جنایات صدام علیه ایران هم همین روش را در پیش گرفتند و گاهی هم که افشاگری‌ها افکار عمومی کشور خودشان را تحت تاثیر قرار می‌دهد یک موضعی خنثی و در حد اظهار تاسف اتخاذ می‌کنند تا از این فشارها خلاص شوند.»
این کارشناس مسائل استراتژیک تاکید می‌کند: «جالب است که جنایت پیشه کار‌ترین افراد مانند شیمون پرز و خانم سوچی جایزه صلح نوبل را هم دریافت کردند و علی‌رغم اینکه در بسیاری از کشورها مردم خواستار باز پس گرفتن این جایزه شدند اما صدایی از آنها درنمی‌آید.»