بالاخره پس از کش و قوس‌های فراوان و تاخیرات مکرر در معرفی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دولت دوازدهم، طی هفته جاری رئیس‌ دولت در نامه‌ای به مجلس شورای اسلامی «منصور غلامی» را به عنوان وزیر پیشنهادی علوم معرفی نمود.
پس از اعلام نام منصور غلامی جهت تصدی پست وزارت علوم به مجلس، حجم زیادی از انتقادات متوجه این انتخاب شد چراکه بسیاری از جریانات تمامیت‌خواه هوادار دولت، گزینه معرفی‌شده را واجد حداقل‌های تجدیدنظرطلبی دانسته و گزینه‌های دیگری را در سر می‌پروراندند.
از سوی دیگر اما می‌توان مخالفت شدید و بی‌مهره جریانات تجدیدنظرطلب در قبال وزیر پیشنهادی را در راستای حساسیت‌زدایی از نامبرده در گذر از مانع رای اعتماد نمایندگان تحلیل نمود. شاهد این مدعا، سابقه حضور رئیس ‌دانشگاه بوعلی همدان در جمع متحصنین معلوم‌الحال مجلس ششم و همراهی با ایشان است که خود شاید پشت پرده سناریوی اعتراضات به گزینه پیشنهادی وزارتخانه دانشگاهیان را بیش از پیش روشن می‌کند!
فارغ از تحلیل بیشتر انگیزه‌های مکتوم در معرفی گزینه پیشنهادی وزارت علوم، اما بهتر است تا نگاهی به بیوگرافی و سوابق رئیس ‌فعلی دانشگاه بوعلی همدان بیندازیم:
منصور غلامی در سال ۱۳۳۲ در شهر همدان، متولد شد. وی استاد تمام دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا است.
غلامی ریاست این دانشگاه را در دولت‌های هفتم و هشتم (به ریاست سید محمد خاتمی) و دولت‌های یازدهم و دوازدهم (به ریاست حسن روحانی) بر عهده داشته ‌است.
غلامی تحصیلات خود را در استرالیا به پایان رسانده و دارای مدرک دکتری علوم باغبانی از دانشگاه آدلاید استرالیا است. وی مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۳۵۵ در رشته ترویج و آموزش کشاورزی از مدرسه عالی کشاورزی همدان گرفت.
غلامی در سال ۱۳۶۴ مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته علوم باغبانی از دانشگاه تربیت مدرس اخذ کرد و در همان سال تا سال ۱۳۶۷ ریاست دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا را عهده‌دار بود.
 او در سال ۱۳۷۰ برای تحصیل در مقطع دکتری به دانشگاه آدلاید استرالیا رفت و در سال ۱۳۷۴ در مقطع دکترای رشته علوم باغبانی از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و به ایران بازگشت.
از سوابق و فعالیت‌های وی می‌توان به موارد پایین ‌اشاره کرد:
عضو جهاد سازندگی همدان از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ و مسئول اردوگاه روستایی، سرپرست دانشکده کشاورزی شهرکرد وابسته به دانشگاه اصفهان از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۲ و عضو جهاد دانشگاهی اصفهان، رئیس‌ دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا از ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۷.
معاون اداری و مالی دانشگاه بوعلی سینا از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹، رئیس ‌دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا از ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۰، معاون اداری و مالی دانشگاه بوعلی سینا از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۶، رئیس ‌دانشگاه بوعلی سینا از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۳، رئیس ‌مؤسسه آموزش عالی عمران و توسعه۱۳۹۰–۱۳۹۳.
دبیر هیئت امنای دانشگاه بوعلی سینا و دانشگاه‌های منطقة غرب کشور از سال ۱۳۷۶ تا سال ۱۳۸۳ و از ۱۳۹۳ تاکنون، رئیس ‌هیئت ممیزه دانشگاه بوعلی سینا از ۱۳۷۶ لغایت ۱۳۸۴ و از ۱۳۹۳ تا کنون، مدیر مسئول مجله پژوهش کشاورزی و سردبیر مجله تا ۱۳۹۳.
عضو هیئت امنای دانشگاه کردستان، عضو هیئت امنای پارک علم و فناوری همدان، عضو هیئت امنای دانشگاه لرستان، رئیس‌ کمیسیون دائمی هیئت امنای دانشگاه لرستان.
عضو هیئت امنای مؤسسه آموزش عالی نور دانش، عضو هیئت ممیزه دانشگاه بوعلی سینا از سال ۱۳۹۳ تا کنون، رئیس‌ دانشگاه بوعلی سینا از سال ۱۳۹۳ تا کنون، راه‌اندازی و عضویت در بخش امور فرهنگی بنیاد امور مهاجرین جنگ تحمیلی در سال ۱۳۵۹، عضویت و همکاری در جهاد دانشگاهی دانشگاه اصفهان ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۲.
عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌های کشور از ابتدای تأسیس، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان ایرانی در آدلاید استرالیا در دوره تحصیل دکتری، عضویت در شوراها و کارگروه‌های مختلف در دانشگاه بوعلی سینا و استان همدان در دوره‌های متوالی مسئولیت‌های اجرایی.
غلامی دارای بیش از سی عنوان مقاله چاپ شده در مجلات خارجی و بیش از سی عنوان مقاله چاپ شده در مجلات داخلی و همچنین بیش از بیست عنوان مقاله ارائه شده در کنفرانس‌های داخلی و دارای چهار عنوان ترجمه و تألیف کتاب است.
وی در کارنامه علمی خود بررسی و همکاری در ۱۷ طرح پژوهشی را نیز دارد و استاد مشاور و راهنمای بیش از چهل پایان‌نامه دکتری بوده‌ است.
منصور غلامی اما در نخستین گفت‌وگو پس از طرح نامش بعنوان وزیر پیشنهادی علوم با خبرگزاری‌ها، مهم‌ترین برنامه‌های خود را این‌گونه تشریح کرده است:
غلامی درباره برخی از برنامه‌های خود برای تصدی پست وزارت علوم گفت: اولین برنامه من برای دانشگاه‌ها، توسعه فضاهای بانشاط و امیدانگیز در مجموعه چهارچوب قوانین و اجرایی کردن قوانینی است که شاید به آنها کمتر توجه شده است.
وی به‌ اشتغال دانشجویان ‌اشاره کرد و ادامه داد: باید برای‌اشتغال دانشجویان بعد از فارغ‌التحصیلی طرح ارائه داشته باشیم، توانمندسازی دانشجویان در حین تحصیل برای کارآفرینی و اینکه این توانایی را در دانشجویان در حین تحصیل ایجاد کنیم که بتوانند ‌اشتغال یافته و برای خود و دیگران کارآفرینی کنند.
گزینه پیشنهادی وزارت علوم یادآور شد: در بحث فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی نیز برنامه من، پیوند دانشگاه‌ها با جامعه است، یعنی مسائل و مشکلات جامعه توسط دانشگاه‌ها و با همکاری مشترک هر دو انجام شود.
وی ادامه داد: در بحث آموزش دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد، ظرفیت‌های دانشگاه‌های دولتی ممکن است با این دوره‌ها گرفته شود، درحالی که می‌توانند کارهای مهم‌تری انجام دهند، این دوره‌ها باید در دانشگاه‌های کوچکتر توزیع شود و همچنین بخش‌های غیردولتی نیز طبق قانون اصل ۴۴ بکارگرفته شود.
غلامی ادامه داد: دانشگاه‌های بزرگ براساس ماموریتی که دارند، باید به سمت کارهای برتر و دانشگاه‌های سطح جهان جهت‌دهی شوند و تعاملات بین‌المللی را تقویت کنند و از ظرفیت دانشگاه‌های کوچکتر برای حل مشکلات منطقه کمک گرفت.
وی به سند آمایش آموزش عالی ‌اشاره کرد و افزود: مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد سند آمایش آموزش عالی به صورت دقیق و کارشناسی‌تر پیگیری شود که البته این کار در وزارت علوم شروع شده و با اجرای آن دانشگاه‌های ما جایگاه بهتری در کل کشور پیدا خواهند کرد.
وی در‌باره موضع خود نسبت به فعالیت تشکل‌های دانشجوی گفت: در مورد تشکل‌ها و فعالیت دانشجویان در تشکل‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، آیین‌نامه‌های خوبی وجود دارد اگر این آیین نامه‌ها توسط دانشگاه‌ها خوب اجرا شود و هم دانشجویان خود را با این آیین‌نامه‌ها تطبیق دهند هیچ مشکلی رخ نمی‌دهد.
گزینه پیشنهادی وزارت علوم افزود: اگر مسئولی اصرار به اعمال یک سلیقه کند یا دانشجویان تقاضا داشته باشند که مسئولان خارج این آیین نامه‌ها فعالیت کنند، این اختلاف نظرها خود را به شکلی نشان می‌دهند که محدودیت برای دانشجویان ایجاد شده و یا غیره. لذا باید تلاش شود قانونمداری و اخلاق‌مداری بیش از سایر قسمت‌های جامعه در دانشگاه‌ها رشد کرده و مردم به محیط دانشگاهی با احترام نگاه کنند.
وی درباره برنامه خود درخصوص دانشجویان پولی گفت: باید در ازای پولی که در این پردیس‌ها اخذ می‌شود، استانداردهای کیفی رعایت شود، نظارت براین پردیس‌ها باید افزایش یابد.
غلامی تصریح کرد: ما در دنیا دانشگاه‌هایی پولی داریم که جز تاپ‌ترین دانشگاه‌ها هستند این به این معنی نیست که هر دانشگاهی که پول می‌گیرد کیفیت کمی دارد، لذا دقت نظارت‌ها باید افزایش یابد که اگر برای تحصیل پول هم پرداخت می‌شود تحصیلی با کیفیت و با دقت و نظارت باشد.