(بدان ای سالک راه خدا!) انسان تائب آن است که هر چه از مردم به ناحق برده، رو به آنها کند، و اگر حقوق دیگری از آنها برعهده اوست، و ممکن است تأدیه یا صاحبش را راضی نماید، قیام به آن کند، و هر چه از فرایض الهیه ترک کرده، قضا کند یا تأدیه نماید. و اگر تمام آنها را ممکنش نیست، قیام به مقدار  امکان کند. بداند که اینها حقوقی است که از برای هر یک از آ‌نها مطالبی است و در نشأه دیگر از او، به اشق احوال (مطالبه) می‌کنند.
و در آن عالم راهی برای تادیه آنها ندارد، جز آنکه حمل بار گناهان دیگران را کند، و رد اعمال حسنه خود را نماید. پس در آن وقت بیچاره و بدبخت می‌شود و راهی برای خلاص و چاره برای استخلاص ندارد. (1)
ــــــــــــــــــــــــــــ
1- شرح چهل حدیث، امام‌خمینی(ره)، ص277