kayhan.ir

کد خبر: ۱۱۶۵۶۹
تاریخ انتشار : ۲۳ مهر ۱۳۹۶ - ۲۱:۱۷

آقای ظریف! برجام اگر براساس اعتماد نبود چطور امضای کری تضمین شد؟!


وزیر امور خارجه کشورمان گفته است برجام براساس بی‌اعتمادی به آمریکا بوده است، حال آنکه دولتمردان امضای جان‌کری را تضمین معرفی می‌کردند!
محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در برنامه نگاه یک شبکه اول سیما در ارزیابی از راهبردهای آمریکا در قبال ایران و ادبیات غیر دیپلماتیک از جمله یاغی خطاب کردن مردم ایران توسط ترامپ گفت : اگر قرار باشد از این واژه‌ها استفاده شود، حتما فردی که تعهدات کشور خودش را زیر پا می‌گذارد از روزی که مسئولیت ریاست جمهوری را برعهده گرفته، تقریبا هر تعهدی که دولت آمریکا به آن پیوسته بوده زیر پا گذاشته است. ایشان خیال می‌‌کند با تغییر یک دولت آن هم از مسیر انتخابات می‌تواند تعهدات را زیر پا بگذارد. اگر تعبیری برای کلمه «یاغی» داشته باشیم، کسی است که متعهد به هیچ مقرره و موازین بین‌المللی نیست.
البته آقای ظریف قطعا می‌دادند یاغی‌گری و نقض تعهدات فقط مختص ترامپ نیست و در ساختار سیاسی حاکم بر این کشور نهادینه شده است. همچنانکه روند نقض برجام و زیر پا گذاشتن آن هم نه از دولت ترامپ که از دولت اوباما شروع شده بود و دولت اوباما به دفعات برجام را به صورت فاحش نقض کرده است. تمدید قانون تحریمی آیسا و غارت ۲ میلیارد دلاری اموال ایران تنها بخش کوچکی از این عهدشکنی است. اوباما در آخرین روزهای ریاست جمهوری در اقدامی مزورانه، قانون وضعیت اضطراری علیه ایران را تمدید کرد.
وزیر خارجه درباره برجام و اظهارات ترامپ درباره برجام و اینکه گفت من پایبندی ایران به برجام را تایید نمی‌کنم نیز گفت: در برجام کاملا مشخص شده که تنها مرجع رسیدگی و پایبندی ایران به تعهداتش در برجام، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است و برجام چارچوب نظارت آژانس را خیلی دقیق مشخص کرده و در بندهای  74 تا 78 ضمیمه یک برجام کاملا مشخص شده که چگونه این نظارت باید انجام شود و هم پروتکل الحاقی و هم پادمان نشان می‌دهد که نظارت چگونه باید صورت گیرد.
 بی‌اعتمادی یا امضای جان کری؟!
وی افزود: مذاکرات ما دو نکته را نشان داد، یک نکته اینکه ما همه مقررات را در برجام دیده بودیم نشانگر این واقعیت بود که ما از ابتدا به دولت آمریکا اعتماد نداشتیم و برجام براساس اعتماد تدوین نشده بود، بلکه براساس بی‌اعتمادی تدوین شده بود و این موضعی بود که از ابتدای مذاکرات مسئولان ایران از جمله رهبری بر این تأکید داشتند که آمریکایی‌ها قابل اعتماد نیستند.
سخن از بی‌اعتمادی نسبت به آمریکا در حالی مطرح می‌شود که مسئولان محترم دولت تا همین چند وقت پیش چه در جریان پروسه مذاکرات هسته‌ای، چه در زمان توافق برجام و چه در دوران پسا برجام در تقابل با بدبینی به آمریکا از سوی منتقدان دلسوز سخن می‌راند و آنها را با برچسب‌های توهین می‌نواختند و در ایامی که دلسوزان بر عدم خوش‌بینی در مذاکره با آمریکا تأکید می‌کردند، ضمن اصرار بر مذاکرات معتقد بود که خوش‌بینی و بدبینی در عالم سیاست معنی ندارد. افکار عمومی هنوز ادعای «امضای کری تضمین است» را فراموش نکرده‌اند!
ظریف در پاسخ به سؤال دیگری درباره اظهارات ترامپ و نقض برجام گفت: صحبت‌های جمعه شب او و هم صحبت‌هایی که در مجمع عمومی عنوان کرد سازگاری با بندهای 26و 28 و 29 برجام نداشت. این نکات را قبلا به خانم موگرینی به عنوان مسئول هماهنگ‌کننده کمیسیون مشترک اعلام کردیم و در جلسات کمیسیون مشترک بررسی کردیم.
وی افزود: ما اقدامات مناسبی را در برابر اقدامات آمریکا انجام داده و می‌دهیم و هیئت نظارت بر برجام چارچوب‌های لازم را برای نحوه برخورد با اقدامات آمریکا را مشخص می‌کند. برجام با دقت تدوین شده انواع نقض‌ها را داریم نقض‌هایی را داریم که تخطی هستند نقض‌هایی را داریم که کوتاهی هستند و همچنین نقض فاحش و برای هر یک هم در چارچوب کمیسیون مشترک اقداماتی تدوین و تعریف می‌شود و هم در چارچوب سیاست‌های ایران.
 نامه به موگرینی
 ظریف با‌اشاره به نامه وی به موگرینی که در یکی سایت‌ها منتشر شده است، خاطرنشان کرد: اگر به سایت میدل ایست آی مراجعه کنید این نامه در ماه اسفند نوشته شده است. این نامه دو ماه بعد از روی کار آمدن ترامپ نوشته شده و به کل اعضای 1+5 است.
وی افزود: از تابستان سال گذشته تا دو هفته قبل 9 نامه درباره مواردی که آمریکا در اجرای تعهدات برجامی‌اش کوتاهی کرده، در برخی موارد کوتاهی و در برخی تاخیر بوده، اولین نامه درباره تاخیر آمریکا در اجازه دادن به صدور مجوز خزانه‌داری آمریکا برای خرید هواپیماهای ایران بود. سال گذشته در تابستان نامه را نوشتیم و نامه منجر به آن شد که آمریکا قبل از جلسه کمیسیون مشترک، هم اجازه‌های بوئینگ را صادر کرد هم ایرباس را.
رئیس‌دستگاه دیپلماسی ادامه داد: از آن تاریخ تا امروز 9 نامه نوشته‌ایم و کوتاهی‌ها و موارد نقض در آنها ذکر شده است. یکی نامه‌ای است که در مارس 2017 من برای خانم موگرینی نوشتم و بعد از آن هم نامه نوشتم.
در این باره گفتنی است که مقامات آمریکائی از همان ابتدا مذاکرات و در توافق نامه هم ضمانت اجرائی را لحاظ کردند (بازگشت تحریمها) و هم بازه زمانی 90 روزه بر اساس «راستی آزمایی» را ملاک و معیار این توافق قرار دادند حال آنکه متاسفانه در حال حاضر تنها ابزار وزارت خارجه و دولت در برابر نقض برجام تنها فشار ایمیلی و نوشن نامه است.
وزیر خارجه در ادامه گفت: از نظر من اینگونه نیست که برجام کاملا یک طرفه به نفع ایران باشد، ولی این نشانگر آن تفکر و گرایشی است که عادت کرده به تحمیل. اروپایی‌ها چون هیچکدامشان ابرقدرت در صحنه بین‌المللی نیستند، کشورهای موثری هستند که از روش‌های دیگری برای پیگیری منافعشان استفاده می‌کنند و برای آنها دیپلماسی بسیار مهم‌تر از آمریکاست. اروپایی‌ها به این منطقه نزدیکترند و منافع امنیتی دارند که در این منطقه آشوب جدید و تشنج تصنعی براساس اتهامات واهی شکل نگیرد. اروپایی‌ها منافعی دارند، اروپایی‌ها منافع اقتصادی، سیاسی،‌امنیتی و حیثتیتی در تداوم برجام دارند و به همین خاطر تاکنون مقاومت کرده‌اند.
از چنین مواضع و اظهاراتی از این دست نیز اینگونه بر می‌آید که ظاهرا بعد از چیدن گلابی برجام از باغ آمریکا، اکنون فصل دلخوشی به اروپا رسیده و دولت بر خلاف گذشته، اکنون رویکرد ادامه راه با اروپا فرزند خوانده آمریکا را در پیش گرفته است! حال آنکه در شرایطی که سابقه بدعهدی اروپایی‌ها و نیز همراهی تام و تمام آنها با آمریکا در مقابله با کشورمان مسبوق به سابقه است ، تماس تلفنی روز گذشته «آنگلا مرکل»، صدراعظم آلمان و «ترزا می»، نخست‌وزیر انگلیس و توافق آنها بر سر اینکه جامعه جهانی باید ایران را برای متوقف کردن فعالیت‌هایش در منطقه و برنامه موشکی‌اش تحت فشار قرار دهد، نشان می‌دهد امید بستن به اروپایی‌ها برای در امان ماندن از تهدید آمریکا، افتادن در دام شغال از هراس چنگ و دندان نشان دادن گرگ است.