در شرایطی که شاهد افزایش واردات و قاچاق محصولات نساجی هستیم برخی از تولیدکنندگان این عرصه می‌گویند: در حال حاضر به دنبال این هستیم که کارخانه را طوری مدیریت کنیم که دیرتر تعطیل شویم.
به گزارش فارس، حسین واحدی که مدیر یک واحد متوسط تولید فرش ماشینی است در مورد برخورداری واحدهای کوچک صنعتی از تسهیلات 16 هزار میلیارد تومانی وزارت صنعت در سال گذشته نیز می‌گوید: برای استفاده از این تسهیلات باید پارتی داشته باشیم، سال گذشته در سایت ثبت‌ نام کردیم و حدود 10 میلیون تومان برای رفت‌ و آمد و پیگیری این موضوع از کاشان به اصفهان هزینه کردیم، اما در نهایت تسهیلاتی به ما تعلق پیدا نکرد و گفتند که کمبود منابع داریم.
احسان سفرخانی، یکی دیگر از تولیدکنندگان محصولات نساجی نیز در مورد تسهیلات 16 هزار میلیارد تومانی پرداختی به بخش صنعت در سال گذشته می‌گوید: ما از آن تسهیلات برخوردار شدیم و یک ساله آن را بازپرداخت کردیم.
وی در عین‌ حال می‌گوید: این تسهیلات تا حدی به ما کمک کرد ولی مشکل اصلی، سرمایه در گردش نیست بلکه باید اقتصاد کشور به حرکت درآید. اینکه دولت به ما پول بدهد و انبارهای خود را بزرگ‌تر کنیم، خوب نیست بلکه با حرکت اقتصاد کشور، مشکل ما نیز درمان می‌شود و نیازی به دریافت تسهیلات برای تأمین سرمایه در گردش خواهد بود.
بالا بودن قیمت تمام شده تولید در اثر هزینه‌های تحمیلی به صنایع از دیگر مسائلی است که تولیدکنندگان ایرانی سال‌هاست از آن شکایت می‌کنند.
اکبر صادق پور یک تولیدکننده محصولات ریسندگی در این مورد می‌گوید: محصولات ریسندگی بیشتر از چین به ایران وارد می‌شود و ما نمی‌دانیم این واردات با چه تعرفه‌ای صورت می‌گیرد که قیمت آن در بازار داخل تا این حد پایین است.
به گفته وی، هزینه تمام‌ شده یک کیلو نخ اسپان (مورد استفاده در پارچه‌های مانتویی و تیشرت ورزشی) برای تولیدکننده ایرانی بیش از هشت هزار تومان است، در حالی‌ که نخ تولید چین با قیمت زیر هشت هزار تومان در بازار تهران عرضه می‌شود.
این تولیدکننده محصولات ریسندگی ادامه می‌دهد: قیمت یک کیلو پلی‌استر خام ایرانی (مواد اولیه تولید نخ اسپان) در بازار 4900 تومان است و هزینه تولید نخ از این ماده در کشور کمتر از 2900 تومان نیست. به‌ این‌ ترتیب رقابت با محصولات چینی به‌ سختی صورت می‌گیرد.
صادق پور ادامه می‌دهد: چینی‌ها مشابه یکی از پارچه‌های تولید ما را با عرض کمتر و کیفیت پایین‌تر عرضه کرده‌اند که فکر می‌کنیم باید تولید این محصول را طی دو هفته آینده متوقف کنیم.
ابوالفضل اطلسی، یکی دیگر از تولیدکنندگان محصولات نساجی با بیان اینکه در گذشته مقداری صادرات به عراق داشتیم، گفت: بازار عراق را هم ترک‌ها در دست گرفته‌اند و تولیدکنندگان ایرانی این بازار را از دست داده‌اند.
وی با تأکید بر لزوم کنترل قاچاق محصولات نساجی از مبادی رسمی، معتقد است: یکی از اتفاقات بد در صنعت نساجی ایران، اعمال تعرفه‌ ترجیحی واردات کالا از ترکیه است که یک فاجعه محسوب می‌شود.
به گفته این تولیدکننده محصولات نساجی، این مسئله بر وضعیت تولیدکنندگان داخلی محصولات نهایی تأثیرگذار بوده و باعث شده تقاضای خرید مواد اولیه از ما نیز کاهش یابد.
گفتنی است، در شرایطی که شاهد افزایش واردات و قاچاق محصولات نساجی هستیم برخی تولیدکنندگان فقط به دنبال این هستند که بتوانند در وضعیت فعلی خود را حفظ کنند و تعطیلی کارخانه را به تعویق بیندازند.
سحر ساجدنیا، مدیر تولید یک واحد نساجی در این مورد می‌گوید: حجم بسیار زیادی از کالاهای وارداتی را در بازار داریم و در حال حاضر به دنبال این هستیم که کارخانه را طوری مدیریت کنیم که دیرتر تعطیل شویم، زیرا اگر این روند ادامه یابد، واحدهای مختلف کارخانه یکی پس از دیگری تعطیل خواهند شد.