kayhan.ir

کد خبر: ۱۱۴۰۹۱
تاریخ انتشار : ۲۵ شهريور ۱۳۹۶ - ۱۸:۰۱

چند یادداشت کوتاه


* علیرضا چخماقی

1- در کنار روز‌های‌ سعدی‌، حافظ و فردوسی که در تقویم ما ثبت شده‌اند‌،  بیست و هفتم شهریور نیز‌، روز بزرگداشت شهریار و روز شعر و ادب فارسی است.
  ناگفته پیداست‌، شهریار از معدود شاعرانی است که هم نزد عامۀ مردم‌، شهرت و محبوبیت دارد و هم نزد خواص علاقه مند به شعر و ادب‌، مقبولیت و اعتبار.
شهریار از شاعران سرد و گرم چشیده و امتحان پس دادۀ معاصر ماست که در ورود به عصر انقلاب‌، بنا به طینت پاک و نفس سلیم خود‌، با درک درستی از حقانیت انقلاب اسلامی‌، در همراهی با مردم  و همگامی با انقلاب‌، زیباترین شعر عمر خویش را سرود و با ادای دین‌، به هر آنچه  برای یک شاعر ملی و مردمی ضرورت دارد‌،  نام پر آوازه‌اش را برای همیشه در تاریخ سرزمین‌مان ماندگار کرد و اگر «‌روز شعر و ادب پارسی‌»  با نام «‌شهریار‌» قرین گشته است‌، فارغ از اما و اگرهای نااهلان جنجال‌آفرین‌، اتفاق مبارکی است برای اهل ادب و فرهنگ تا در چنین روزی‌، بنا به رسالت فرهنگی  و تعهد اجتماعی و انسانی خویش در آفرینش سروده‌های ناب و انقلابی بر سر شوق آیند  و بر غنای شعر و ادب ایران زمین بیفزایند.
2- نه در پیام‌ها و نوشته‌های عجیب و غریب فضای مجازی‌، که انگار به زبان دیگری غیر از فارسی است‌، بلکه در سینما و بعضی از رسانه‌های مکتوب و گاه حتی در رادیو و تلویزیون هم‌، بعضی وقت‌ها‌، کلمات و اصطلاحات غلط و نامأنوسی  به کار گرفته می‌شوند‌، که در عین  تأسف‌برانگیز بودن‌، در اصل‌، نشانه‌هایی هستند از ولنگاری و بی‌بند و باری فرهنگی‌، آن هم درست در جاهایی که خود ظاهرا متولی امور فرهنگی‌اند و لاجرم پاسدار زبان فارسی‌.
و البته در این میان نقش آموزشی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و وظیفۀ ارشادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی  و نیز صدا و سیما هم فراموش نشود که گویا در این مورد خاص‌، حساسیتی ندارند چه برسد به کنترل و پیگیری. نمونه‌های این گونه غلط‌های آشکار بسیارند که ذکر مثال آن‌ها‌، فرصت دیگری را می‌طلبد.
3- گویا جماعتی  بر اثر خودباختگی و خودکم‌بینی‌، به هر شکلی دوست دارند ماهیت اصلی خودشان را‌، به شکل دیگری نشان و یا بهتر بگوییم  نمایش دهند. از اعمال جراحی مختلف‌، موسوم به زیبایی چهره و اندام‌، که  بحث آن جداست  بگذریم‌، بعضی‌ها حتی اسم خود را هم برنمی‌تابند‌، تا جایی که اسامی مقدس‌، زیبا و فراگیر  فاطمه و مریم را‌،  به  فاطیما‌، ماری یا میریام  تغییر می‌دهند و از سوی دیگر‌، پدران و مادران ظاهرا مسلمانی هم  مثلا  به تصور نوآوری(!) بدون اطلاع  از مبداء این اسم‌ها‌، نام‌های  ویکتوریا و الیزابت و سامسون را‌، برای نوزادان از همه جا بی‌خبر خود‌،  انتخاب می‌کنند.