موعظه تصاویر
محمدهادی صحرایی
گاهی تصاویری در دنیای واقع نمای مجازی منتشر می‌شود که به اندازه سالها درس و مشق و کتاب آموزنده و آموزگار است و اگر زمانی برای اثبات مطلبی باید خوبان، خون دلها می‌خوردند و با لجوجان چانه می‌زدند، امروزه می‌توان با چند فریم عکس و یا چند ثانیه فیلم، مطلبی را اثبات و منطقی را رد کرد و در ادعایی شبهه انداخت. می‌توان به راحتیِ نشان دادن یک تصویر غمناک، کار دهها منبر و تریبون را راحت کرد. کار روشنگران را تسهیل و دروغگویان را رسوا کرد. مثلاً تصویر کشته‌شدگان هموطن در قحطی ساخته بریتانیا و قتل عام 9 میلیون ایرانی، یا تصویر شکنجه ویتنامی‌ها یا تحقیر سرباز برهنه ژاپنی توسط افسران آمریکایی یا تصویر معروف شکنجه اسرا در ابوغریب یا پرتاب کودک معصوم و نگران عراقی در انتفاضه شعبانیه، به گور دسته جمعی توسط یک زن منافق، یا تصویر کودکان شیمیایی و خشک شده حلبچه، سردشت و زرده با بمب‌های اروپایی یا... یا تصویر آیلان یا کودکان میانماری که فقط می‌دانیم مسلمانند.
دنیای تصاویر دنیای عجیبی است و قدرتی که در این هنر است کم نظیر است. عکس اگر گزارشگر باشد می‌توان بوی تصویر را حس کرد. و صدایش را شنید و می‌توان خود را با غم و اندوهش شریک کرد. می‌توان با آن زیست یا برای آن مُرد. این روزهای پر از حادثه، کارمان دیدن تصاویر مرگ مسلمان و نسل‌کشی شیعه و سنی است و چون مارگزیده‌ها به خود پیچیدن. مولایمان وقتی شنید اراذل و اوباش معاویه به مرزهای مسلمانان ورود کرده‌اند و خلخال از پای دختری در ذمه بازکرده‌اند و بدون اینکه کسی متعرضشان شود و خونی از آنان بریزد گریخته‌اند فرمود اگر جوانمردی از این غصه بمیرد نه جای ملامت است. هنوز تصویر حججی ذهنمان را رها ننموده که نسل‌سوزی در میانمار و یمن کبابمان می‌کند. سعدی کجایی که از بنی آدم برایمان بسرایی و دستور‌دهی شعرت را از سردر خراب شده سازمان ملل پایین کشند که آن مردمان مرده، نه ادب می‌فهمند و نه فرهنگ دارند و نشاید که نامشان را نهی آدمی.
خانه ظلمت خراب شود ای صهیون که چنین دنیا را به آتش کشیده‌ای! کاخ سفید نشستگان، روزگارتان سیاه باد که عالم را به خون کشیده‌اید. عفریته بریتانیا نسلت تباه شود که مسلمانان را نسل می‌کشی! این چه نفرتی است که شما را از بزرگ و کوچکمان هراسان و نفور کرده است؟ این چه کینه شتری است که همچون جن‌زدگانتان نموده و تعادل به هم زده اید؟ اگرچه این دیوانگی، چون جان کندن مشرکان است و مژده مرگ حرث و نسلتان را می‌دهد ولی یقیناً در این حماقت بوداییان افراطی، خباثت صهیونی نهفته است و جنگ تمدنها را پیگیرند. آسیای غربی و جنگ نیابتی مسلمان با مسلمان شکست خورد که قصد جنگ بودا و مسلمان کرده‌اید؟ اگرچه جرم خود را سنگین می‌کنید و نفرت خود را در دلها می‌افروزید و گُر می‌دهید ولی به یقین دورانی که با انتقام سخت و خشن به خفت بیفتید، نزدیک است و آن روز است که
وَ سَيَعْلَمُ الَّذينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُون.(1)
بیش از 4 سال است مردم مسلمان روهینگیای میانمار آماج بدترین نوع نسل‌کشی قرار گرفته‌اند اگر کسانی داستان اصحاب اخدود و زنده‌سوزی و تکه تکه شدن مظلومانه مؤمنین به عیسی علیه‌السلام توسط یهودیان را که در قرآن آمده است باور ندارند ببینند که امروزه و در جهان مدعی چگونه بوداییان افراطی، تاریخ شوم سفاکان را تکرار می‌کنند. اگر زنده‌سوزی دیویدیان توسط کلینتونِ شوهر را نمی‌پذیرند ببینند که این خون‌آشامان چگونه پابه‌پای شیطان می‌دوند. نسل نو نسل کشی بوسنی را نمی‌شناسد و نمی‌داند که قمار جلادان اروپایی بر سر جنسیت جنین، چند مادر مظلوم مسلمان را شکم درید. یا اینان که امروز درصدد تطهیر منافقین خلق هستند و می‌خواهند چرک و خون خشکیده بر دست و دندان این خونخواران را پاک کنند، نمی‌خواهند مردم بدانند که این حیوانات چگونه تن هم‌میهنان و مسلمانان را پاره پاره می‌کرد.
و امروزه در میانمار، در سایه سکوت خفت‌بار رسانه‌های مدعی صداقت و در دامن کسی که نظام سلطه او را بانوی صلح معرفی نموده جنایاتی صورت می‌گیرد که شرم تاریخ است. نظام سلطه با تشکیل کمیته و کمپین، گروهی بیکار و بازیگوش را به عشق نجات‌گونه‌های در آستانه انقراض مارمولک و مگس علاف کرده، برای دیده‌بان حقوق بشر مأموریت حمایت از بیماران همجنس باز و بهاییان مطرود را در کشورهای اسلامی تعریف کرده، نهادهای حقوق بشری و نمایندگان سازمان ملل را به دنبال حمایت از دلدادگان امپریالیسم و اغتشاشگران در حکومت‌های مخالف آمریکا و انگلیس و اسرائیل و جلوگیری از برخورد قانونی با آنان بسیج کرده و در این میان عده‌ای را معطل خیمه‌شب‌بازی خود نموده و در همین میان و در بازی جنگ کره و آمریکا و کره و ژاپن، قلاده صدها بودایی افراطی را آزاد کرده تا دهها هزار مسلمان ضعیف، مظلوم و بی‌دفاع میانمار را با آتش نفرت زنده زنده کباب کنند و در این میان سازمان ملل چون گورستان بین‌الملل شده است که از سنگ صدا درمی‌آید ولی از این سنگ‌دلان، نه.
بعید است کسی تصاویر میانمار و یمن را ببیند و متأثر نشود. مگر می‌شود تصویر شیرخواره‌ای که کنار نعش مادرش مویه شیر می‌کند را دید و خون نگریست؟ یا طفلی که سینه مادر مرده‌اش را می‌مکد تا شاید دوباره از شیره محبتش بنوشد را دید و فریاد نزد؟ مگر می‌شود زنده سوزی کودکان را دید و آرام گرفت؟ مگر حلال‌زاده می‌تواند طفلی را نفس بریده، زیر پای ناپاک‌زاده‌ای ببیند و دندان خشم و انتقام به هم نساید؟ مگر جوانمرد می‌تواند بشنود که زنان مسلمان را برهنه می‌کنند و در انظار، دست به دست راهبان کثیف می‌دهند و زنده به آتش می‌سپارند و آنگاه مشت غیرت گره نکند و از خدا ویرانی کاخ ستم نخواهد؟ مگر می‌شود سلاخی بی‌گناهان را دید و آرام زیست؟ که ننگ بر آن زندگی که بی‌یاد مظلومان باشد و ننگ بر آن آرامشی که مردان را عافیت طلب کند و هزاران نفرین بر سیاست‌بازان دغل که به هزار توجیه از کنار این فجایع می‌گذرند و نمی‌خواهند بفهمند که این بوی کباب آدم، از پسِ همان قراردادهای استعماری و استحماری است که در میان رایحه ادکلن‌ها امضا می‌شود.
کیست که در این هولوکاست‌ها دست گرگ صهیون و آمریکای جنایتکار و انگلیس خبیث را نبیند؟ برای ادامه زندگی نکبت‌بار صهیون باید جهان به آتش کشیده شود، سلاح آمریکا بفروشد و با کم شدن قدرت مسلمانان و جنگ تمدنها، خطرات آتی نظام سلطه و ملکه سالاری بریتانیا از بین رود. آن همه که رسانه‌های غربی از دراکولا و زامبی و بیگانگان به خورد جهان می‌دادند و آن همه که ترویج تنوع سکس می‌کردند و آن همه اسلام‌هراسی می‌نمودند و از هرچه خواری و هرچه خواهی می‌گفتند و نشان می‌دادند برای این بود که با تربیت حیواناتی چنین خونخوار، سرکشان از نظام سلطه را اینچنین نسل‌کشی کنند و مردم دم برنیاورند و مناقشه کره و آمریکا را پیگیری کنند و نتیجه مسابقه فوتبال را و اینکه بالاخره دخترسال از چه کشوری شد؟ ننگ به نیرنگتان که چنین وقیح و سخیفید.
ای بی‌گناهانی که با تصاویرتان، ماندگان را به غیرت محک می‌زنید! اکنون که در میان خون و خاکستر خفته‌اید بدانید که خونتان پایمال نخواهد شد و شما نیز در طومار مظلومان عالم که از آدم تا ختم روزگار کشیده شده خواهید ماند و سیلاب خونتان تبار سرکشان را غرق خواهد نمود و خونخواهی‌تان با خداست.ای کودک خوابیده در آب، بخواب. و ای کودک پایمال شده، آرام بگیر. این دنیای ستمگران ارزش دیدن و ماندن ندارد. بخواب عزیزکم و آهسته فریاد بزن تا به گوشتان قصه بخوانم. شاید از دردتان کم شود. از رقیه ما چیزی شنیده‌اید؟ از علی اصغر چه می‌دانید؟ ما سالهاست که عادت کرده‌ایم به جای قصه‌های دروغ، برای کودکانمان قصه راست بگوییم.
می‌شنوید عزیزان، صدای پای کاروان را؟ قرار است تا چند روز دیگر به کربلا برسند. صدای خنده کودکان را می‌شنوید؟ بیایید و با آنها همراه شویم که سخت تنهایند. آن خنده دلبرانه علی‌اصغر است و این صدای شادی رقیه که با او بازی می‌کند. رقیه را ببین چقدر مراقب برادر است. از او جدا نمی‌شود و تا گریه می‌کند دست به دامان مادر می‌شود که بیا علی اصغر شیر می‌خواهد. برای رقیه و اصغر همه چیز خوب بود و آرام تا قبل از آنکه صدای گرگ بیاید. نخوابید که هنوز قصه رقیه و اصغر به سر نرسیده. برخیزید و کمی تاب بیاورید تا آخر قصه را ببینید که خونتان، دشمنان خدا را غرق خواهد کرد مثل خون اصغر و رقیه که گردنکشان را گردن شکست. نخوابید تا بگوییم فرشچیان بیاید و صبح ظهور را برایمان بکشد که گویی تاریخ هنوز در عصر عاشورای حسین متوقف شده و قصد دارد پایان این روز را عوض کند. برخیزید ای شهیدان به خون خفته که صبح نزدیک است و پیروزی در راه و حسین تنها.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- سوره شعرا آیه 227 «و کسانی که ستم کرده‌اند به زودی خواهند دانست به کدام بازگشت‌گاه برخواهند گشت».