سایت اصلاح‌طلب فرارو نوشت: جدا از این مسئله که چه کسانی در دولت جدید ماندند و کدام وزرا رفتند، تغییر و تحول در تیم اقتصادی دولت بسیار قابل توجه بود و باز هم حلقه نزدیک به حسن روحانی یعنی محمدباقر نوبخت، محمود واعظی و محمد نهاوندیان در این لیست جایگاهشان تغییرات چشمگیری داشت و نوبخت را برای وزارت اقتصاد و نهاوندیان به‌عنوان رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و محمود واعظی به‌عنوان جایگزین بیژن زنگنه) در صورت پذیرش استعفا) برای وزارت نفت نامشان مطرح شده است.
در شبکه‌های اجتماعی موج جدیدی از نگرانی‌ها و حتی عصبانیت‌ها به‌راه افتاد و به عقیده بسیاری این لیست و به‌خصوص تغییر در تیم اقتصادی بسیار ناخوشایند است و کارآمدی دولت را کاهش می‌دهد.
در همین زمینه حسین راغفر تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفت و‌گو با فرارو؛ درخصوص اینکه یک کابینه کارآمد چه مشخصه‌ای دارد گفت: کارآمدی یک کابینه به میزان خدمتی که به ملت می‌کند، بستگی دارد و به همان میزان که مردم یا به‌طور کلی جامعه از عملکردشان رضایت داشته باشند، میزان کارآمد بودنشان مشخص می‌شود. اما متاسفانه طی سال‌های اخیر اینگونه بوده است که هرگاه فردی به واسطه رای مردم موفق می‌شود که به ریاست جمهوری برسد، از نزدیکان خود برای سمت‌های مختلف بدون در نظر گرفتن کارآیی و توانایی آنها استفاده کرده است و در ادامه این افراد صرفا از جایگاهی به جایگاه دیگر منتقل شده‌اند.
او تصریح کرد: یک کابینه کارآمد کابینه‌ای است که استراتژی و برنامه داشته باشد. ضمن اینکه دولت فعلی که اصلاً اعتقادی به برنامه ندارد و برنامه‌ای که ارائه کرده است آنقدر ناقص است که نمایندگان برای تکمیل آن دست به کار شده‌اند. در چنین وضعیتی چه اهمیتی دارد که چه کسی کجا باشد؟
راغفرادامه داد: همین رفیق بازی موجب می‌شود بعضاً افرادی در سمت‌های دولتی قرار بگیرند که فعالیت‌شان در بخش خصوصی بسیار زیاد و گسترده است.
راغفر گفت: من هیچ امیدی به کابینه دولت دوازدهم ندارم و معتقدم مادامی که اقتصاد آلوده و نفوذ سرمایه در آن گسترده باشد، افراد تأثیر خاصی نمی‌توانند داشته باشند.
راغفر با اشاره به تغییرات احتمالی کابینه گفت: در خصوص این جایگزینی‌ها ابتدا باید بگویم که به عقیده من نوعی بی‌تناسبی در حال رخ دادن است. البته من با گزینه‌های قبلی هم خیلی موافق نبودم اما به عنوان مثال وقتی صحبت از فردی مانند آقای زنگنه و واعظی به میان می‌آید این بی‌تناسبی به مراتب بیشتر می‌شود. شما در یک طرف فردی را دارید که کارکشته این حوزه است و ارتباطات و نفوذ بسیاری دارد و با قراردادها و انواع آن آشنا است، چگونه می‌خواهید فردی مانند واعظی را جایگزین وی کنید؟ درباره آقای نوبخت در وزارت اقتصاد و آقای نهاوندیان در سازمان برنامه‌ریزی هم این بی‌تناسبی مشهود است.