سرویس خارجی-

سرمای زمستان یا گرمای تابستان فرقی نمی‌کند، پناهجویان در رویای «بهشت غرب» گرفتار برزخی هولناک شده‌اند که راه فراری از آن نیست. در اروپا هیچ کس منتظر آنها نیست. میلیون‌ها پناهجویی که از سال 2014 و با حادشدن بحران درمنطقه غرب آسیا راهی اروپا شده‌اند سرنوشت رقت باری پیدا کرده‌اند. بسیاری در راه رسیدن به اروپا در دریا غرق شده‌اند، آنهایی هم که به اروپا رسیده‌اند یا اخراج شده و یا در اردوگاه‌های آوارگان در«بدترین شرایط» به سر می‌برند و هر چند روز یک بار خطر یورش پلیس را در بیخ گوش خود احساس می‌کنند. برخی رسانه‌ها، شرایط حاکم بر این اردوگاه‌ها را شبیه شرایط زندان ابوغریب و گوانتانامو دانسته‌اند.
شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی اما طی گزارشی نوشته «از سال ۲۰۱۴ بیش از ۱۲۵۰ مرد و زن و کودک پناهجو در گورهایی بی‌نشان در ۷۰ جای ترکیه و یونان و ایتالیا دفن شده‌اند که همه می‌خواستند از مدیترانه بگذرند و به اروپا برسند، با امید یک زندگی نو. آن‌طور که در گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت آمده، در 2 سال گذشته حدود ۸۰۰۰ نفر در راه رسیدن به اروپا جان باخته‌اند. از سال ۲۰۱۴، روزی ۱۰ نفر برای گذشتن از دریای مدیترانه جان باخته‌اند. به طور میانگین هر روز دست‌کم یک نفر در گوری بی‌نشان دفن شده.»
کودکان، قربانیان اصلی جهنم اروپا
 اما در این میان کودکان قربانیان اصلی این جهنم واقعی هستند. جدای از صدها کودکی که در دریا غرق شده‌اند پلیس اروپا (یورو پل) سال 2016 اعلام کرده که حداقل 10 هزار پناهجوی کودک پس از ورود به قاره اروپا گم شده‌اند و اطلاعی از سرنوشت آنان در دست نیست! و بیم آن می‌رود که بسیاری از این کودکان گرفتار باندهای سازمان یافته قاچاق انسان شده و مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته باشند.
در گزارش ایندیپندنت نیز درباره «وضعیت اسف بار کودکان پناهجو در انگلیس» آمده: بیش از 100 کودک بدون همراه که درجنگل کاله در شمال فرانسه به سر می‌بردند و منتظر ورود به انگلیس بودند ولی بعد از آنکه توسط قاچاقچیان انسان وارد انگلیس شدند از سرنوشتشان اطلاعی در دست نیست. ایندیپندنت ادامه داده «از 167 کودکی که به عنوان قربانی قاچاقچیان به سازمان‌های حقوق بشری انگلیس معرفی شده بودند، 104 نفر مفقود هستند.» به نوشته ایندیپندنت، تعداد کودکان پناهجوی گم شده باید به مراتب بیشتر از این باشد که در انگلیس و فرانسه به سر می‌برند. مؤسسات خیریه انگلیس هم هشدار داده‌اند که کودکان مفقود شده در خطر سو‌ء‌استفاده‌های جنسی و یا کاری قرار دارند.