با پیروزی انقلاب به عضویت بسیج درآمد. ایشان چند مرتبه در بسیج زخمی شد. یک بار در هنگام انتخابات؛ تیر به او اصابت کرد و یک بار هم هنگام سرکشی و نگهبانی از روی پشت بام مسجد به زمین افتاد و هر دو دست او شکست. امیر عسگری در عملیات‌های زیادی شرکت کرد. در چند عملیات به شدت مجروح شد و پس از درمان دوباره به جبهه برمی‌گشت.
قبل از عملیات آخر به مدت 7 روز در تهران مرخصی بود و تصمیم گرفت دوباره به جبهه برگردد، از این جهت رضایت مادر را هر طوری بود، جلب کرد و به جبهه اعزام شد. در سال 1365 در عملیات کربلای 5 مفقودالاثر شد، و تا چهار سال از او خبری نبود. بعد از آمدن اسرا متوجه شدیم که شهید امیر عسگری جزو اسرا هست. در عراق هم از فعالیت‌های خود دست برنمی‌داشت و به ساختن مهر برای نماز، اجرای مراسم مذهبی، گرفتن مراسم رحلت امام و برگزاری دعا می‌پرداخت که مورد شکنجه‌های فراوان قرار می‌گرفت.
بالاخره ایشان در دی ماه 69 به وطن بازگشت و به سرکار قبلی خود در اداره مخابرات مشغول به کار شد. این شهید بزرگوار به علت جراحت شیمیایی که در موقع اسارت به او وارد آمده بود، در 25 اسفند ماه 1373 به درجه رفیع شهادت نایل آمد.