روزنامه جوان در گزارشی نوشت: وزیر نفت می‌گوید: ایرانی‌ها در کار خود ضعیف هستند و خارجی‌ها بهترین انتخاب برای ادامه همکاری می‌باشند.
زنگنه طی چهار سال گذشته یا با شدت به شرکت‌های ایرانی حمله کرده یا آنها را مدح کرده است که هر یک از این دو رویکرد، در شرایط خاص و موقعیت خاص خود به ظهور رسیده است. مثلاً وقتی پروژه‌های پارس جنوبی به افتتاح می‌رسند به تعریف و تمجید از شرکت‌های ایرانی می‌پردازد و زمانی که می‌خواهد جذب سرمایه‌گذاری خارجی را با سرعت دنبال کند به عقب‌ماندگی شرکت‌های ایرانی مشغول می‌شود.
همزمان با امضای قرارداد توتال، یک فضاسازی رسانه‌ای با بازیگردانی وزیر نفت صورت گرفت، جایی که وی با حمله به عملکرد شرکت‌های ایرانی در پارس جنوبی، روی هزینه و اجرای پروژه تکیه و عنوان کرد شرکت‌های ایرانی دو برابر زمان و هزینه شرکت‌های خارجی پروژه را به پایان برده یا هنوز درگیر آن هستند.
وزیر نفت اما دوست ندارد به این مهم اشاره داشته باشد که اصلی‌ترین دلیل افزایش قیمت پروژه‌ها در زمان تحریم‌ها و اواسط دهه 80 افزایش جهانی عوامل تأثیرگذار در پروژه مانند بهای اجاره دکل حفاری، فولاد، دستمزد، مهندسی و... است و این افزایش قیمت تنها مختص به ایران نبود و در همه جای جهان تأثیرگذار بود. حتی شرکت‌های خارجی صاحب قرارداد در ایران هم در همان ایام قیمت‌های خود را دو برابر و بیشتر کردند چرا که قیمت جهانی بسیاری از پارامترهای مؤثر بر قیمت پروژه افزایش پیدا کرده بودند.
وزیر نفت هفته گذشته وقتی به مجلس رفت تا درباره قرارداد توتال با نمایندگان صحبت کند به عملکرد ایرانی‌ها در پارس جنوبی پرداخت و با اعداد و ارقامی که بیان کرد نتیجه گرفت شرکت‌های ایرانی ضعیف هستند و باید از ظرفیت‌ شرکت‌های خارجی استفاده کرد. او روی فاز 12 دست گذاشت و اعلام کرد که این پروژه 12 میلیارد دلار تمام شده و چهار سال تأخیر در بهره‌برداری داشته است.
فاز 12 توسط شرکت پتروپارس اجرا شده است که مدیرعاملش در بخشی از اجرای این پروژه غلامرضا منوچهری، مجری آن در این شرکت حمید اکبری و سرپرست این پروژه در شرکت کارفرما رسول فلاح‌نژاد بوده است. این فاز یکی از پرحاشیه‌ترین پروژه‌های تاریخ نفت کشور است که از قضا منوچهری با ترفیع جایگاه، تمامی امور توسعه و قراردادی شرکت ملی نفت را با نظر وزیر نفت برعهده گرفته است. همچنین اکبری مجری پروژه فاز 12 هم ارتقا یافت و به مدیر عاملی شرکت پتروپارس منصوب شد و فلاح‌نژاد هم به سرعت به مقام‌های بالاتر رسید و مسئولیت فاز 11 پارس جنوبی نیز به آن واگذار شد.
این بدان معناست تمام افرادی که باید درباره افزایش دو برابری زمان و هزینه فاز 12 پارس جنوبی پاسخگو باشند با نگاه ویژه وزیر نفت نه‌تنها بازخواست نشدند بلکه ارتقا نیز یافتند تا مشخص نشود وزیر نفت اگر به اتفاقات فاز 12 انتقاد دارد چرا چهره‌های اصلی و مقصر در فاز 12 را به سمت‌های بزرگتر و حساس‌تر ارتقا داده است؟ شاید اینجا یکی از همان نقاطی است که می‌شود به دوگانگی رفتاری وزیر نفت در برخورد با مسائل پی‌برد.