این اندیشکده در تحلیلی به قلم دانیل پلیتکا نوشت: او در حضور نیروهای تحت پشتیبانی ایران در عراق، با حضور بلندمدت آمریکا ناسازگار است و مقامات عراقی این را باید در نظر بگیرند.
وی می‌افزاید: از زمان جنگ سال 2006 با اسرائیل، توان جنگی حزب‌الله به طور چشمگیری با نیروهای موشکی بالغ بر 150 هزار فروند موشک، از جمله موشک‌های کوتاه‌مدت «Katyusha» و هزاران موشک متوسط برد که توانایی  حمله به تل‌آویو را داشتند، افزایش یافته است.
هزاران لبنانی داوطلب شده‌اند در سوریه برای بشار اسد مبارزه کنند. همانطور که حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان، در سخنرانی اخیر خود، حزب‌الله را مایه آرامش و امنیت لبنان و از ارکان حکومت دانست.
برخلاف امید مقامات ارشد آمریکایی، ارتش نه تنها تاکنون نتوانسته است حزب‌الله را در لبنان محدود کند، بلکه گزارش می‌دهد که ممکن است سلاح‌های مشترک با ارتش نیز داشته باشد.ایران راهبرد مشابهی در عراق نیز دارد.
همانطور که در لبنان، شبه نظامیان در گروه‌های پراکنده پس از صدام حسین بخشی از صحنه سیاسی و نظامی بوده‌اند، از زمان خروج نیروهای آمریکایی در سال 2011 و ظهور داعش، برخی از شبه نظامیان برای دولت عراق و آمریکا در مبارزه با داعش مفید بوده‌اند، همانطور که حزب‌الله برای بیرون راندن اسرائیل از جنوب لبنان سودمند بوده است.
دولت بغداد گروه شبه نظامیان حشد الشعبی که یک گروه بسیج مردمی محبوب است را در عراق پذیرفته و آیت‌الله علی سیستانی از مراجع بزرگ شیعه در عراق، مبارزه‌های آنها را با داعش ستوده است. مجلس عراق مجوز نام گروه بسیج مردمی (PMF)  را در ارتش عراق تصویب کرده است. به نظر می‌رسد عراق هم راه لبنان را در کنار ایران و در شطرنج خاورمیانه در پیش گرفته است.