در اولين سال تحصيلي به همراه برادرش در يکي از مدارس تهران در جنوب شهر مشغول به تحصيل شد. هنوز نوجواني بيش نبود که انقلاب شکوهمند اسلامي ايران بر طاغوت و طاغوتيان غلبه يافته و به پيروزي رسيد.
او از همان آغاز قيام و انقلاب، شور انقلابي بودن را در و جودش احساس کرد و همگام با امت به پا خاسته در مسير جريان حق عليه باطل، قدم نهاد و عشق به امام و انقلاب در سيمايش ظاهر شد.
هفده سال بيش نداشت که جنگ را بنا به فرموده امام، سرلوحه همه آموزش‌ها قرار داد. ديگر لحظه‌اي آرام و قرار نداشت! دانست که بايد فنا شود تا اسلام و انقلاب را بقا باشد. تحصيلش، تحت‌الشعاع جنگ قرار گرفت و همانگونه که از دفترهاي مدرسه‌اش پيداست، تمام هوش و حواس او معطوف جنگ و جبهه و شهادت و ... بود.
بقاي ابديش را در بقاي اسلام و بقاي اسلام را در گرو جنگ و مبارزه و جهاد با کفار و منافقين تا پيروزي نهايي مي‌ديد. او سرانجام در تاريخ هشتم تير 1367 به شهادت رسید.