شهید فرامرز رحمت‌آبادی در سال 1346 در خانوادۀ ساده‌زیست و زحمتکش در روستای پُل‌شکسته از توابع شهرستان کنگاور استان کرمانشاه پا به عرصه وجود گذاشت.
پس از گذراندن مقطع راهنمایی به منظور کمک به پدر پیر خود ترک تحصیل نمود و در کار کشاورزی همراه و همدوش پدر خود شد. وی در کنار کار در مزرعه به هنر نقاشی که به شدت به آن علاقه داشت می‌پرداخت. آثار زیبای وی بر دیوارهای خانه و روستا به عنوان یادگاری، خاطرات آن شهید بزرگوار را زنده نگه داشته است.
او در هیئت‌های عزاداری و سینه‌زنی حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به مداحی خوش‌آوا شناخته می‌شد. از 15 سالگی به تهران رفت و در یک کارگاه رنگ‌کاری چوب مشغول به کار شد و درآمد حاصله از آن را بابت کمک به پدر پیر و خانواده خود، تقدیم پدر می‌نمود.
او در سال 1365 مشمول خدمت مقدس سربازی شد و بیسیم‌چی فرمانده گردان 136 لشکر 77 خراسان بود که سرانجام در مورخ 14 مرداد 1366 که مصادف با شب عید سعید قربان و در منطقه عملیاتی میمک، ارتفاعات 670 (تپه شهدا) بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پهلوی راست و سینه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
از قافله‌های شهدا جـاماندیم                          رفتنـد رفیقان و چه تنها ماندیم
افسوس که در زمانۀ دلتنگی                       مجروح شدیم، اسیر دنیا ماندیم