وی که در دوران جنگ تحميلی عراق عليه ايران بيش از سيزده سال نداشت و يک طلبه بسيجی بود با تلاش فراوان توانست به جبهه برود. او نيز همچون برادر شهيدش محمدحسن رشادتهای زيادی را طی دوران دو ساله خود در جبهه از خود نشان داد و با ايمانی خالص با دشمنان اسلام به جنگ پرداخت. آری او نيز که شهادت برايش يک آرزوی ديرينه بود و برای رسيدن به شهادت در راه خدا لحظه‌شماری می‌کرد در تاريخ 22اسفند ماه سال 1362 در عمليات خيبر طلائيه با اصابت ترکش به تمام بدنش در حالي که فقط پانزده بهار از عمر نازنينش مي‌گذشت بوسه بر پيشانی خاک نهاد و سبکبال به سوی پروردگار خويش شتافت. پيکر پاک اين شهيد بزرگوار، برای سه روز در همان منطقه ماند تا اينکه بعد از سه روز با تلاش رزمندگان اسلام دوباره آن منطقه عملياتی به دستشان افتاد و توانستند پيکر پاکش را به شيراز برگردانده و بعد از تشييع در گلزار شهدای شيراز به خاک بسپارند.