سرویس سیاسی ـ
امضای قرارداد وزارت نفت با شرکت بدعهد و خیانت کار توتال فرانسه، دیروزنامه‌های زنجیره‌ای را به ذوق و هیجان آورد. روزنامه بهار در سرمقاله خود این قرارداد سراسر ابهام و اشکال را دستاوردی سیاسی و نمادی اقتصادی نامید و نوشت: «قرارداد با توتال از جهات اقتصادی دارای اهمیتی فراوان است و سبب آن خواهد شد که با هزینه‌ای کمتر و کیفیتی بالاتر شاهد توسعه در بخش انرژی باشیم. سر و صداهای اخیر برخی از تندروها به بهانه انعقاد این قرار داد ... هم بیش از آن که ناشی از دلسوزی برای کشور باشد ناشی از دلواپسی برای این نکته است که دیگر از این پس نمی‌توانند از نبود دستاوردهای ملموس برجام سخن بگویند.»
توصیف چنین قراردادی به دستاورد ملموس برجام و دارای اهمیت فراوان اقتصادی در حالی است که بر اساس این قرارداد 20 ساله شرکت فرانسوی توتال سهمی بیش از 50 درصدی در پروژه فاز 11 پارس جنوبی دارد و سهم شرکت ایران کمتر از 20 درصد. گفتنی است شرکت توتال پیش از این چند بار متهم به پرداخت رشوه در ایران و عراق و ایتالیا و مالت شده است. توتال همچنین قرارداد قبلی با ایران برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی را به شکل یکطرفه نقض کرد و این در حالی بود که از سال 79 تا 88 نیز ما را معطل گذاشته بود. نکته قابل تامل و تلخ‌تر این ماجرا آنجاست که فرد امضا‌کننده از طرف ایران همان کسی است که به خاطر فساد و خسارت حداقل 18 میلیارد دلاری قرارداد کرسنت برای کشورمان، محکوم به انفصال از خدمت شده است.
این روزنامه اجاره‌ای در ادامه نوشت: «جریان مخالف دولت از روز اعلام توافق برجام تا ایام انتخابات همواره بر این نکته کذب تاکید داشت که اثر رفع تحریم‌ها در زندگی روزمره مردم مشخص نیست و به اصطلاح مردم از برجام بهره‌ای نمی‌برند.»
این روزنامه در حالی منتقدان برجام را به ادعای کذب عدم تاثیر برجام بر زندگی روزمره مردم متهم میکند که چند روز پیش اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور بعد از قریب به دو سال از اجرای برجام اذعان کرد که وضعیت فعلی اقتصادی کشور زیبنده ملت ایران نیست. به نظر می‌رسد قراردادتوتال بهانه جدیدی برای دور تازه بزک برجام در اختیار زنجیره‌ای‌ها قرار داده است. چندی پیش مدیر مسئول شرق در مصاحبه با حسین دهباشی اعتراف کرده بود آنها برجام را بزک کرده و چاره‌ای هم نداشته‌اند!

قرارداد با توتال نمی‌تواند تبعات منفی برای کشور داشته باشد!
در همین راستا، روزنامه آرمان نیز دیروز در یادداشتی درباره عقد قرارداد شرکت ملی نفت ایران با توتال فرانسه، نوشت: «همکاری با توتال ظرفیت بسیاری از سازندگان تجهیزات و صنعت پیمانکاری کشور را فعال خواهد کرد. با این قرارداد ما شاهد افزایش تولید گاز و میعانات گازی نیز خواهیم بود که تمام این موارد برای کشور مفید و موثر واقع می‌شود و با توجه به رقابتی که در میان کشورها وجود دارد و همه به دنبال جذب سرمایه‌گذار خارجی در زمینه نفت و گاز هستند، قطعا این قرارداد نمی‌تواند تبعات منفی برای کشور داشته باشد. دولت نیز باید فضای مناسبی را برای امضای قراردادهای بیشتر فراهم کند.»
در ادامه این یادداشت آمده است: «بعد انتخابات ریاست‌جمهوری و تمدید دولت آقای روحانی و همین‌طور بعد از استقبال از الگوی قراردادهای جدید نفتی ایران و همچنین به دنبال اینکه ترامپ برای اولین بار لغو تحریم‌های مربوط به برجام را اعلام کرد، شرکت‌های بزرگ دنیا تا حدودی این اطمینان را پیدا کردند که مشکلی برای حضور در بازار صنعت نفت و گاز ایران نخواهند داشت. حال خط‌شکنی توتال کمک بزرگی خواهد کرد تا پایان امسال چندین قرارداد بزرگ در حوزه توسعه میادین نفتی، گازی و صنعت پتروشیمی و پالایشی داشته باشیم که این موضوع به بحث اشتغال و افزایش ظرفیت‌های اقتصادی کشور و جذب سرمایه‌گذاری خارجی کمک خواهد کرد.»
فرانسه خون‌های آلوده به ایذر به کشور ارسال می‌کند، در مذاکرات هسته‌ای نقش پلیس بد را به عهده می‌گیرد، مأمن و پناهگاه گروهک جنایتکار منافقین نیز هست، آن وقت دولت با توتال که سابقه بدعهدی‌ هم دارد، قرارداد امضاء می‌کند! طبیعی است که مدعیان اصلاحات هم این چنین ذوق زده و هیجان زده شوند و به جوش و خروش آیند.
البته روز جمعه و در حالی که ظریف در اروپا به‌سر می‌برد و در حال گفت‌وگو با مقامات اروپایی بود، به روز رسانی تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه ایران هم منتشر شد. با این حساب، اصرار دولت بر عقد قرارداد با این شرکت فرانسوی محل سؤال و تامل است.

گلابی‌های برجام آماده چیده شدن از درخت اعتدال رئیس‌دولت یازدهم!
آفتاب یزد نیز در همین زمینه نوشت: «آنها(منتقدان دولت) آغاز قرار داد با توتال در پارس جنوبی را به منزله گزیده شدن دوباره از یک سوراخ تعبیر می‌کنند و معتقدند که این شرکت فرانسوی از اطلاعات کسب شده در طرف ایران، برای افزایش تولید گاز در سمت قطر استفاده کند تا اهداف مشترک توتال با این کشور محقق شود و سهم ایران از گاز این میدان مشترک را کاهش دهد. مخالفین دولت می‌گویند که توتال در فاز 2 و 3 پارس جنوبی بدعهدی کرده است و حتی عینا از لفظ رشوه این شرکت به مقامات ایرانی در زمان دولت اصلاحات سخن می‌گویند. آنها حتی به مشکلات فنی توتال اشاره دارند و به عدم کارنامه خوب این شرکت فرانسه‌گریزی زده و اصرار دارند که این شرکت حافظ منافع قطر است و نه ایران.»
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: «به نظر می‌آید که آن گلابی‌های وعده داده شده برجامی که امثال رئیسی و مخالفین حسن روحانی آن را به سخره می‌گرفتند امروز زودتر از هر زمان دیگری رسیده است و آماده چیده شدن از درخت اعتدال رئیس‌دولت یازدهم است. بفرمایید گلابی برجام...»
ادعای این روزنامه درباره رسیدن گلابی برجام در حالی است که قرارداد با توتال ابهامات و فراوانی داشته و با توجه به شواهد موجود احتمال تبدیل شدن آن به کرسنتی دیگر کاملاً محتمل است.

کوچک شدن دارایی‌های مسکن
در شماره دیروز روزنامه اعتماد گزارشی با عنوان «سرمايه‌گذاري با نتيجه معكوس» منتشر شده بود. در این گزارش که پیرامون موضوع مسکن است به این نکته اشاره شده که «سبد دارايي‌هاي مسكن 25/4 درصد كوچك شد.»
در ابتدای این گزارش آمده است: «سبد دارايي‌ها در بخش مسكن ظرف چهار سال 25/4  درصد كوچك‌تر شده است. ساختمان به عنوان يكي از بخش‌هاي اقتصادي با جذابيت براي كشش سرمايه بسيار، از سال ١٣٩١، دچار ركودي شد كه هنوز سايه آن بر سرش مانده است.»
در بخش دیگری از این نوشتار آمده است: «در شرايطي كه ارزش افزوده بخش ساختمان در سال ١٣٩١ به ٤٦ هزار و ٨٠٠ ميليارد رسيده بود، در سال ١٣٩٤ اين عدد به ٣٤ هزار و ٩٠٠ ميليارد تومان كاهش يافت و در ٩ ماهه سال ١٣٩٥ نيز ارزش افزوده اين بخش ٢١ هزار و ٣٠٠ ميليارد تومان گزارش شد. با توجه به اينكه سه ماه پاياني سال فعاليت‌هاي ساختماني با تراكم كمتر مواجه است، رشد منفي براي سال ١٣٩٥ نيز پيش‌بيني مي‌شود.»

مصداق نپذیرفتن نتیجه انتخابات؛ 88 یا 96؟
اعتماد همچنین مصاحبه‌ای را با علی شکوری راد، دبیرکل حزب اتحاد ملت انجام داده است. آنچه در این مصاحبه و مصاحبه‌های روزهای گذشته اعتماد با شخصیت‌های مختلف سیاسی حائز اهمیت است تلاشی است که این روزنامه در سؤالات خود پی گرفته است؛ چرا که این سؤالات با هدف القای این است که جناح مقابل روحانی نتیجه آرا را نپذیرفته و به اقدامات غیرقانونی روی آورده است.
برای نمونه در بخشی از این مصاحبه، روزنامه اعتماد در قالب سؤالی از شکوری راد این موضوع را مطرح می‌کند که «علت رفتارهاي غيرقانوني كه عليه دولت مي‌شود را نپذيرفتن نتيجه انتخابات از سوي يك بخش از مخالفان روحاني مي‌دانيد!» نکته جالب توجه این است که روزنامه‌های مدعی اصلاح‌طلبی آنچه در سال 88 رخ داد را در آن ایام مصداق رفتارهای غیرقانونی عنوان نکردند اما تمام نامزدهای جناح مخالف آقای روحانی و همچنین احزاب منتقد دولت با تمام ایرادهایی که به انتخابات داشتند، نتیجه آرا را پذیرفتند و به قانون گردن نهادند اما آیا مدعیان پس از انتخابات 88 چنین کاری کردند؟
همچنین در ابتدای این گزارش به عملکرد حزب اتحاد ملت در انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر تهران پرداخته شده و البته این نکته ذکر شده «هرچند كه در فرآيند بستن ليست كانديداهاي شوراي شهر تهران شايبه‌هايي وجود دارد و ابهاماتي درباره نوع عملكرد اين حزب مطرح مي‌شود.»
با وجود این شکوری راد در بخشی از این مصاحبه صراحتا عنوان می‌کند: «من فكر مي‌كنم اين توهين‌هايي كه به رئيس‌جمهور در راهپيمايي روز قدس شد كار سازمان يافته‌اي كه بگوييم نتيجه برنامه‌ريزي جناح مخالف آقاي روحاني بوده باشد، نيست. بلكه بخش كوچكي هستند كه اين كارها را انجام مي‌دهند. از همان ابتدا هم بخش‌هاي عمده‌اي از جناح مخالف روحاني اعلام كردند موافق اين نوع رفتارها نيستند.»

اصولگراها متشکل نیستند ولی 16 میلیون رای آوردند!
روزنامه زنجیره‌ای شرق در گزارشی به نشست این روزنامه با چند تن از مدعیان اصلاحات پیرامون انتخابات ریاست جمهوری و تحلیل رویدادهای پس از آن پرداخت و به نقل از احمد شیرزاد نماینده مجلس ششم نوشت: «درهم‌ریختگی جناح اصولگرا که دکتر زیباکلام هم به آن اشاره کردند پدیده‌ای جدی و مهم است. اگر ما با جناح اصولگرای مدنی و سازمان‌یافته مواجه بودیم که احزاب متشکل داشتند، کنگره برگزار می‌کردند، مرکزیت آنها مشخص بود، خط‌مشی سیاسی و اقتصادی روشنی را اعلام می‌کردند و بر آن وفادار می‌ماندند، کار برای جریان اصلاحات و اعتدال آسان‌تر بود؛ اتفاقی که هم به سود کشور و هم کار سیاسی در ایران بود. متأسفیم که این رقیب متشکل را نداریم.»
شیرزاد در ادامه و در تناقضی آشکار که خود نیز متوجه آن شد گفت: «برای خود من و بسیاری تحلیلگران اینکه ١٦‌میلیون رأی متکثر پشت رئیسی قرار بگیرد، اتفاق عجیبی بود. بنابراین نه می‌شود گفت جناح متشتت و در‌هم‌ریخته است، نه جناح منسجم؛ گاهی فضای احساسی همه هواداران جریان مقابل را پشت سر کسی بسیج می‌کند و گاهی بسیار غیرمنسجم و درهم‌ریخته دیده می‌شوند و اختلافات بین آنها به اوج می‌رسد.»
شیرزاد به این سؤال پاسخ نداد که چگونه جریانی می‌تواند منسجم و در عین حال غیرمنسجم بوده و 16 میلیون رای داشته باشد، میزان آرایی که در ادوار گوناگون انتخابات ریاست جمهوری بی‌نظیر بوده است.
از سوی دیگر هتاکی به منتقدین که در روزهای گذشته به اوج خود رسیده است، می‌تواند مورد ارزیابی قرار گیرد، مدعیان اصلاحات که همواره از آزادی مخالف و نقد، سخن گفته‌اند این بار نمی‌توانند سخنان منتقدین خود را تحمل کنند و آنان را با ادبیات زشت و زننده مورد هتاکی قرار می‌دهند.