یکی از این باغداران می‌گوید: کار باغداری با توجه به هزینه‌اش از قبیل کود و سم و پول کارگر و عدم حمایت مسئولین امر و سازمان‌های بیمه‌گر دیگر برای هیچ باغداری به صرفه نیست.
هاشم رجبی می‌گوید: من روزانه به کارگرم 40  هزار تومان دستمزد به اضافه صبحانه و ناهار می‌دهم و اگر آنها خیلی خوب کار کنند در روز می‌توانیم حداکثر 20 کیلوگرم آلبالو جمع کنیم.
او اضافه کرد: این محصولی را که باید از درخت دانه، دانه جمع‌آوری کرد را با همه زحمت‌هایی که دارد می‌بریم میدان میوه و تره‌بار، آن وقت میداندار آن را به قیمت کیلویی 1200 تومان می‌خرد، ولی پول آن را نقد نمی‌دهند می‌گویند برو 4 روز دیگر بیا، بعد که باغدار می‌آید، می‌گویند فلان کیلو از بار شما خراب بوده و بعد بابت محصولمان چک 40 روزه می‌دهند.
او اضافه کرد: غرفه‌دار خودش هم نیز چک نمی‌دهد و به یکی از شاگردانش می‌گوید چک بدهد و در بسیاری از موارد چک‌ها پاس نمی‌شود، برای اعتراض به غرفه  مربوطه مراجعه می‌کنیم صاحب غرفه که خودش جنس را قیمت‌گذاری کرده می‌گوید ما هم دنبالش هستیم، نمی‌دانیم کجا رفته است. این کشاورز می‌گوید: از طرف دیگر سازمان‌های بیمه‌گر هم با ما همکاری نمی‌کنند مثلاً باغ ما صد تن محصول دارد، آنها می‌گویند ما فقط 30 درصد این باغ را بیمه می‌کنیم این در حالی است که آنها می‌دانند حداقل 50 درصد این باغ محصولش به بار می‌نشیند و قابل برداشت است ولی آنها نمی‌خواهند تحت هیچ شرایطی کوچک‌ترین زیانی متوجه‌اشان بشود.
وی در ادامه گفت: اگر وضعیت به این منوال باشد دیگر هیچ باغدار و کشاورزی قادر به ادامه کار نخواهد بود، زیرا اکنون بسیاری از کشاورزان و باغداران به علت همین مشکلات، دام‌های خود را از دست داده‌اند.
رجبی اضافه کرد: یکی از اقوام من که روستازاده است می‌گوید که فرزندان بزرگ من در عمرشان 2 تا 3 بار سوار الاغ شده‌اند، این بیانگر این است که کشاورزان و باغداران احشام خود را از دست داده‌اند و انگیزه‌ای برای تهیه آن ندارند زیرا برای آنها نگهداری از گاو و گوسفند اصلاً صرفه ندارد.
او می‌گوید: ما بارها مشکلاتمان را با مسئولین جهاد کشاورزی در میان گذاشته‌ایم ولی تاکنون هیچ باری از دوش ما برداشته نشده است.