پیش از انتخابات، کسانی مانند منتجب‌نیا و تاجر‌نیا و... مدعی شدند روحانی باید به اصلاح‌طلبان امتیاز بدهد و سهم بیشتری را در دولت به آنها واگذار کند؛ چرا که کار حزبی کار کمیته امداد نیست(!)
اینک  کسانی مانند ابطحی  و رهامی می‌گویند برخی وزیران و مدیران دولتی با رقبا بسته بودند و باید بروند. محسن رهامی دبیر شورای هماهنگی جبهه اصلاحات به سایت انتخاب گفت: در طول انتخابات، بعضی مسئولین دولتی در تهران و در شهرستان‌ها نه تنها حمایت آنچنانی نداشته‌اند، بلکه بعضا در ستادهای رقبای روحانی حضور داشتند و بعضا امکانات اداری را تقدیم رقیب می‌کردند.
رهامی با اشاره به دیدارش با روحانی اضافه کرد: ما به آقای روحانی هم گفته‌ایم که دولت باید یکدست شود. متاسفانه آرمان‌های دولت از سوی خیلی از افراد دنبال نمی‌شود.
برخی در طول انتخابات به نوعی محافظه‌کاری داشتند. انگار نیم نگاهی به روحانی داشتند و نیم نگاهی دیگر به رقیب داشتند تا در صورت پیروزی‌اش، بتوانند پست‌شان را حفظ کنند.
رهامی اضافه کرد: بسیاری البته غیر از ظریف، طیب‌نیا و قاضی‌زاده هاشمی، خود را ملزم به دفاع نمی‌دیدند یا زهد سیاسی به خرج می‌دادند که پذیرفته نبود.
رهامی گفت: متاسفانه برخی از افراد در دولت موضع منفعلانه توام با سکوت دارند. این ماجرا در دولت آیت‌الله هاشمی نیز مشهود بود. خصوصا در دوره دوم که به لحاظ مواضع به اردوگاه رقیب نزدیک بودند و ایشان را با چالش‌های جدی مواجه کرد.
وی خاطر نشان کرد:  در حوزه تغییر وزرا هم‌اکنون مجلس با دولت همراه است و عذری پذیرفته نیست.
محمدعلی ابطحی عضو مرکزیت مجمع روحانیون هم به «عصرایران» گفت: تغییرات در کابینه الزامی است. بسیاری از افراد کابینه نمی‌دانند در جامعه چه می‌گذرد و مردم چه می‌خواهند. بخشی از وزیران دولت روحانی اساسا در چارچوب آراء او قرار نمی‌گیرند و حتی در چارچوب سخنرانی‌های آقای روحانی نیز نمی‌توانند، قرار داشته باشند، معروف است که: «برخی از وزرای ایشان در این دوره لحظاتی که تصور می‌کردند ممکن است، رقیبان روحانی پیروز شوند، خودشان را از اتفاقات سیاسی کنار کشیده بودند تا در کابینه‌های احتمالی بعدی نیز جایگاه داشته باشند».
در همین حال سایت انتخاب بخش‌هایی از سخنان روحانی در ضیافت افطار با وزرا مدیران دولت و استانداران را منتشر کرد که گفته است: «ما در 4 سال دولت یازدهم، به دلایلی یک خورده سخت‌گیری نکردیم. الان وقت ندارم وگرنه توضیح می‌دادم. همه افراد در دولت بدون استثنا زحمت کشیدند. کسی نیست که زحمت نکشیده باشد و از دولت دفاع نکرده باشد. اما همه هم یک جور نبودند، مختلف بودند. بعضی‌ها با همه توان آمدند. ما روستایی هستیم، به قولی بعضی‌ها گیوه را کشیدند و به میدان آمدند، آستین‌ها را بالا زدند و به میدان آمدند. اما بعضی‌ها پاشنه گیوه‌شان خوابیده بود و برنکشیدند. لخ‌لخ کردند. یک مقدار راه آمدند و مسیر را آمدند و زحمت کشیدند. سعی آنان مشکور. یک عده وقتی به دولت حمله می‌شد، با همه قدرت آمدند دفاع کردند. با همه وجودشان دفاع کردند. روحانی می‌افزاید: بعضی‌ها سخت‌شان بود دفاع کنند، خیلی نرم حرف می‌زدند و آرام. اگر در تنگنای 30 خبرنگار قرار می‌گرفتند، در آن تنگنا یک کلمه‌ای می‌فرمودند. حرف نمی‌زدند و سینه سپر نمی‌کردند، نمی‌شود؛ ما یک بار سنگینی بر دوش داریم. هر کسی که آماده است که این بار را بر دوش بگیرد باید داوطلب باشد».
باید دید منظور روحانی از پاشنه خوابیده‌هایی که انتظار داشته مانند برخی دیگر از دولتمردان، ششدانگ وسط میدان تبلیغات انتخاباتی باشند، چه کسانی هستند. شماری از وزرا و مدیران ارشد دولتی با عبور از ممنوعیت‌های قانونی، از ماه‌ها قبل از انتخابات وارد گود شده بودند و امکانات دولتی را در اختیار ستاد روحانی گذاشته بودند.