لزوم توجه به کارهای اساسی در ورزش(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
در سالیان اخیر ما آنقدر که به فکر راه انداختن هیاهو و تبلیغات و جاروجنجال و سروصدا در ورزش بوده‌ایم، کمتر به فکر کارهای زیربنایی و ساختاری در ورزش بوده‌ایم. در این باره اتفاقا هفته گذشته رسول خادم چهره نام‌آشنا و پرافتخار ورزش ایران و رئیس‌کنونی فدراسیون کشتی بحث‌های خوبی را مطرح کرد و سؤالات خوبی را پیش کشید. او که درباره میزبانی مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی توسط کشور همسایه یعنی آذربایجان سخن می‌گفت به این نکته که «ما میزبانی دومین دوره رقابت‌های همبستگی کشورهای اسلامی(سال 2009) را برعهده گرفته بودیم که متاسفانه با عدم برگزاری این بازی‌ها در ایران، این فرصت بزرگ سیاسی و فنی برای کشور را از دست دادیم.»
در واقع رسول خادم در این فراز از سخنان خود به گوشه‌ای از «کارکردهای» متنوع غیر ورزشی در ورزش(مثل کارکرد سیاسی) اشاره دارد، کارکردهایی که در ورزش ما اهمیت آن مغفول مانده است. وی در ادامه می‌افزاید: «جای تاسف است که چنین فرصت‌هایی که می‌تواند به عنوان یک ابزار دیپلماتیک قدرتمند و گسترده، در اشاعه قابلیت‌های فنی و مدیریتی کشور ما در دنیا مورد استفاده قرار بگیرد، به سادگی از دست برود و...» آقای خادم دلیل اصلی این امر را عدم توسعه زیرساخت‌های ملی و ورزشی کشورمان می‌داند و می‌گوید: «آذربایجان به لحاظ زیرساخت‌ها و سیستم‌های اجرایی شرایطی را در کشور خود فراهم کرده که قابلیت میزبانی مسابقات المپیک را در کشور خود دارد و به هر حال فکر می‌کنم با توجه به ظرفیت‌های انسانی، جغرافیایی و مدیریتی‌ای که در آذربایجان، نسبت به کشور ایران سراغ داریم، این عقب‌ماندگی مدیریتی برای کشور ما حداقل در منطقه نمی‌تواند قابل قبول باشد.»
نظرات آقا رسول را که لب آن غفلت از انجام کارهای ساختاری و مستحکم کردن سیستم‌های زیربنایی و باثبات در ورزش است، آوردیم تا بگوییم در این‌باره فقط تنها ما گلایه‌مند و منتقد نیست، بلکه همه کسانی که ورزش را می‌شناسند، عصاره و چکیده این ورزش هستند، معتقدند، توجه به مسائل جنبی و حاشیه‌ای و شخصی و باندی و... باعث شده تا مدیریت‌های ورزشی در غالب دوره‌ها از اصل وظیفه خود و انجام کارهای ساختاری و اقدامات ریشه‌ای غافل باشند و در آن به روزمرگی و نتیجه‌گرایی و حرکات فریبنده و نتایج زودگذر بسنده کرده و پرداخته‌اند و... این است که ورزش ما چه از جنبه مادی و ساختاری و چه از حیث انسانی و فرهنگی از پیشرفت و کارآیی لازم برخوردار نباشد.
حال، با توجه به اتفاقات اخیر کشورمان و انتخابات انجام شده، بر اساس وظیفه فرصت را غنیمت شمرده و از ریاست محترم جمهوری و دولت و همکاران محترم ایشان مطالبه اصلی ورزش را مطرح می‌کنیم و اینکه این روال و روند حاکم مدیریتی در ورزش را برهم بزنید، نگرش و طرحی نو برای ورزش دراندازید. حاکمیت نگاه و تداوم روش‌های فعلی بدون شک در وضعیت فعلی ورزش تغییری ملموس ایجاد نمی‌کند، حداکثر در بر همین پاشنه می‌چرخد و باز زمان و انرژی و منابع مالی را به نفع حفظ وضع موجود هدر خواهیم داد.
ناگفته نماند در دولت کنونی در مقطعی سه ساله در ورزش کار دست «اهل» فن و «کاردان» افتاد و فعالیت‌ها و اقداماتی هم برای اصلاح وضع ورزش و خروج آن از وضعیت و مرحله فعلی انجام شد و در مجموع حال و هوایی بر ورزش ما حاکم شد که موجب امیدواری دوستداران ورزش و امیدواری آنها نسبت به آینده بهتر ورزش شد و البته مایه دلخوری و ناخرسندی و نگرانی جریانات و افراد آویزان و کنگر خورده و لنگر انداخته در ورزش هم شده بود. این گروه دوم نیز نسبت به تغییر وضع موجود و از دست رفتن منافع و جایگاه نامشروع و نابه‌جای خود نگران شده و سخت به تکاپو افتاده و از طریق ابزار در اختیار به ویژه بعضی رسانه‌ها و همچنین همفکران خود در مراکز و کانون‌های حساس مثل دولت، مجلس و... شروع به تخریب و شانتاژ و سمپاشی علیه مدیران وقت ورزش به ویژه شخص وزیر محترم کرده و...
در نهایت متاسفانه به هر دلیلی- که هنوز دلیل آن بر خیلی از اهالی ورزش از جمله سرویس ورزشی کیهان، آشکار و معلوم نشده- اتفاقاتی رخ داد که آنقدر موجب ناراحتی و انتقاد علاقه‌مندان و اهالی اصیل ورزش شد، بیش از آن اسباب رضایت جریانات مزاحم و منفعت‌جو و فرصت‌طلب در ورزش را فراهم آورد و...
البته اخلاف مدیریت قبلی ورزش یعنی تیم آقای سلطانی‌فر و همکارانش حداقل در حرف و شعار به ادامه روند و رویکردهای آغاز شده تاکید کرده و می‌کنند. هرچند در عمل به ویژه دفع بعضی از چهره‌های کارآمد و مدیران و معاونین باتجربه و اصرار بر حفظ بعضی عناصر خنثی و عاشق پست و مقام و... و بالاخره بعضی عملکردها که بیشتر جنبه تبلیغاتی و نمایشی و انتخاباتی داشته، نگرانی‌هایی را برای اهالی اصیل ورزش به وجود آورده‌اند.
باری، آینده پیش روی ماست. باید دید با فرصت‌ها و امکانات در اختیار و پست و مقام‌هایی که به سرعت عمرشان به سر می‌رسد، چه معامله‌ای خواهیم داشت، از آنها چگونه استفاده می‌کنیم، وقت را هدر خواهیم داد و کماکان به روزمرگی‌ها و نتایج زودگذر و حفظ وضع موجود، بسنده خواهیم کرد و یا اینکه دلسوزانه، مسئولانه با اصلاح نگرش‌ها، با روشی انقلابی و جهادی و سلاح تدبیر و عقلانیت به جان پلشتی‌های ورزش افتاده و در جهت استفاده بهینه از نعمت‌های خدادادی انسانی و مادی برنامه‌ریزی و تلاش خواهیم کرد.