نگاهی به اجلاس ریاض و سیاست‌های دولت یازدهم
آمریکا باز هم قالی را از زیر پای خوش‌خیال‌ها کشید
حمید دهقانان
اجلاس آمریکا و کشورهای عربی 31 اردیبهشت ماه سال جاری در ریاض برگزار شد. در این نشست قرارداد فروش تسلیحات نظامی به ارزش بیش از 110 میلیارد دلار بین آمریکا و عربستان به امضا رسید و میزان این فروش تجهیزات نظامی ایالات متحده به عربستان تا ده سال آینده به بیش از ۳۵۰ میلیارد دلار خواهد رسید.
همچنین در این اجلاس دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا اظهار داشت: «می‌خواهم درباره ایران صحبت کنم که مسئول بی‌ثباتی در منطقه بوده، ایران منابع مالی و آموزشی در اختیار تروریست‌ها قرار می‌دهد. برای دهه‌ها هست که ایران آتش جنگ‌های فرقه‌ای را شعله‌ور کرده است. این کشور خواستار نابودی اسرائیل است. ایران خاورمیانه را بی‌ثبات کرده است. در سوریه شاهد آن هستیم. بزرگ‌ترین قربانیان رژیم ایران، خود مردم ایران هستند. مردم ایران به خاطر حمایت رژیم ایران از افراط گرایی دچار زحمت شده‌اند. همه باید کمک کنند تا ایران منزوی شود.»
از سویی در این نشست ملک‌سلمان، پادشاه عربستان
« ایران را طلایه دار گسترش تروریسم درجهان» خواند.
برگزاری چنین نشستی در همسایگی مرزهای کشورمان و این‌چنین وقیحانه مورد خطاب قرار گرفتن ایران از جانب دولت‌ها و رژیم‌هایی که دستشان به خون مردم این آب و خاک آلوده شده، به جرات می‌توان گفت کم سابقه و یا حتی بی‌سابقه بوده است.
باید به خاطر داشت که در سال 2002میلادی یعنی 15سال پیش در دوران دولت اصلاحات، جورج بوش رئیس‌جمهور وقت آمریکا ایران را محور شرارت نامید در حالی که به گفته جک استراو وزیر امور خارجه سابق انگلیس، در آن برهه رئیس‌جمهور وقت کشورمان به سمت غرب رفت اما بوش، قالی را از زیر پای او کشید.
نتیجه سیاست‌های خارجی دولت اصلاحات چیزی جز تهدید نظامی، ایجاد اجماع جهانی علیه ایران، شروع تحریم‌های به گفته دولتمردان تدبیر و امید فلج‌کننده اقتصادی و در نهایت تحقیر نبود.
حال با گذشت سال‌ها دوباره در زمان تصدی دولتی با گرایش اصلاح‌طلبانه و با همان سیاست تعامل و لبخند، رئیس‌جمهور جدید آمریکا قالی را از زیر پای دولتمردان کشورمان کشیده است!
علی رغم اینکه مسئولان سیاست خارجی دولت یازدهم از جمله ظریف و شخص رئیس‌جمهور هرچه در توان داشتند در کف دودست گذاشته و تقدیم آمریکا و متحدان اروپایی آن کرده‌اند ، با سخنان اخیر ترامپ آن هم نه در کاخ سفید بلکه در ریاض همسایگی ایران کشورمان باز محور شرارت و البته با ادبیاتی متفاوت و حتی تندتر از قبل خوانده شده است!
بر اساس آمار رسمی موسسه تحقیقاتی استکهلم در سال گذشته میلادی بودجه نظامی ایران 12میلیارد دلار بوده در حالی که بودجه نظامی آمریکا 596 میلیارد دلار و عربستان در همسایگی ما بیش از 87 میلیارد دلار به بخش نظامی خود تخصیص داده‌اند. به این اعداد و ارقام قرارداد یکصد و ده میلیارد دلاری تازه منعقد شده بین آمریکا و عربستان را نیز اضافه کنید.
به راستی اگر نگاهی گذرا به لحن سخنان رئیس‌جمهور تازه کار و غیرقابل پیش‌بینی آمریکا و پادشاه عربستان که کینه‌ای بسیار عمیق و ریشه دار از ایران و ایرانی به دل دارند و نیز ارقام فوق داشته باشیم، آیا نباید به این نتیجه برسیم که سایه جنگ اولین کادوی آمریکا به روحانی تازه پیروز بوده است؟ آیا نتیجه سیاست خارجی تعاملی وزیر امور خارجه همین است؟ آیا نتیجه تعطیل کردن فعالیت‌های هسته‌ای، نابود کردن ذخایر اورانیوم غنی شده و ریختن بتن در قلب راکتور قرار بود این باشد؟ آیا می‌توان انتظار داشت منطقه خاورمیانه روی آرامش را به خود ببیند؟
نکته جالب توجه این است که هنوز چند روزی از مشخص شدن نتایج انتخابات ریاست جمهوری و انتخاب مجدد دولت به اصطلاح اعتدالی روحانی نگذشته است که شاهد وقوع این اجلاس و امضای این قرارداد و این لحن سخن گفتن هستیم، به عبارت دیگر به محض اینکه رئیس‌جمهور آمریکا و پادشاه عربستان از روی کارآمدن دولت خوش خیال و لبخند به لب حسن روحانی مطمئن شدند این چنین وقیحانه ملت ایران را تهدید کردند.
اگرچنان چه شرایط به گونه‌ای رقم بخورد که امنیت منطقه و اطراف ایران بیشتر از این دستخوش تحولات و ناآرامی‌ها شود ، بعید به نظر میرسد که سیاست مردان دولت فعلی با ژست لبخند ملیح خود پا به میدان نبرد گذاشته و تاوان سیاست‌های سازشکارانه خود را با به خطر انداختن جان خود بپردازند. در چنین شرایطی باز هم سپاهیان و بسیجیان جان برکف خواهند بود که با خون خود همچون جنگ تحمیلی از کیان، شرف و عزت این آب و خاک دفاع خواهند کرد.
امیدواریم که هیچگاه شاهد وقوع چنین رخدادهایی در اطراف ایران نباشیم و این میسر نخواهد شد مگر اینکه برخی از سیاست‌مدارانی که همچون کبک سر به زیر برف خوش خیالی و ساده انگاری فرو برده اند، تا دیرنشده با واقعیت
رو به رو شوند و به این باور برسند که هیچ ملتی به بزرگی و آقایی دست نیافت مگر با مقاومت و ایستادگی در برابر دشمن و همچنین به فرموده امیرالمومنین حضرت علی (ع) «به خدا قسم هیچ ملتی در خانه‌اش مورد حمله قرار نگرفت مگر اینکه ذلیل شد»