نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
مقصر مردم هستند که به صاحب وعده 100 روزه رأی دادند!
سرویس سیاسی -
روزنامه اصلاحطلب اعتماد در سرمقاله روز پنجشنبه به موضوع وعده 100روزه دولت برای حل مشکلات اقتصادی پرداخته و نوشته است: «اين روزها مخالفان دولت چپ و راست ميپرسند كه روحاني چهار سال پيش وعده حل مسائل را در صد روز داده بود، پس آن وعده چه شد؟ هرچند آنچه از آن اظهارات برداشت ميشود با اين برداشت مخالفان منطبق نيست، ولي در هر حال اين يادداشت در مقام نقد و تحليل اين رفتار است.»
از پایان همان 100روز نخست و پس از گزارش رئیس دولت روزنامههای منتقد همواره به این موضوع پرداختهاند. برای نمونه روزنامه کیهان فردای نخستین گزارش رئیس جمهور گزارشی را با عنوان «دولت در زنگ حساب انشا خواند» و در خبر ویژهای با عنوان «گزارش 100روزه دولت بود یا تبلیغات قبل از انتخابات؟!» به این موضوع پرداخت و پس از آن نیز سرمقالهها و گزارشهای زیادی با این موضوع تنها در کیهان منتشر شده است. در این حال روزنامه اعتماد در این نوشتار آورده است: «فرض كنيم كه چنين چيزي گفته شده باشد، خوب بايد در همان مقطع صدروزه گريبان وعدهدهنده گرفته ميشد نه آنكه آن را براي چهار سال بعد گذاشت!»
در وعده 100روزه مردم مقصرند
این روزها به در و دیوار زدن رسانههای حامی دولت گاه حتی خندهدار و مضحک میشود. البته فرافکنی در میان دولت تدبیر و امید و حامیانش شیوهای متداول بوده اما این یکی نوبر است. روزنامه مدعی اصلاح طلبی اعتماد در مورد وعده حل مشکلات اقتصادی در 100روز توسط دولت ابتدا منکر آن گفته شده است: «فرض كنيم كه چنين چيزي حتي گفته شده بود، در اين صورت كوچكترين بخش مشكل به گوينده وعده مربوط ميشود.»
سپس در ادامه این نوشتار تلاش برای تبرئه دولت به آنجا میرسد که در توهینی آشکار به مردم آنها را در این مورد مقصر عنوان کرده است: «مشكل اصلي به جامعهاي برميگردد كه به صرف شنيدن چنين وعدهاي [حل مشکلات در 100روز] حاضر ميشوند به گوينده آن راي دهند! البته بعيد است كسي براساس اين ادعا به روحاني راي داده باشد ولي آنان كه اين وعده را (فارغ از وجود يا عدم آن) جدي ميگيرند و آن را اثرگذار در انتخابات ميدانند بيش از اينكه اخلاق گوينده را مورد هدف قرار دهند، ناداني و سادهلوحي رايدهندگان را نشان رفتهاند!»
لازم است از این حامیان سینه چاک دولت پرسید که اگر آن وعده 100روزه حل مشکلات تاثیری در رای آوردن روحانی نداشته چرا این موضوع توسط وی مطرح شده است که حالا این گونه برای فرار از آن به تکذیب و استدلالهای مضحک روی آورند؟
از قیاسش خنده آمد خلق را
اما دیگر استدلال این روزنامه عدم شناخت و آگاهی نویسندگان این سرمقاله را نشان میدهد که در قیاس دو چیز به انطباق آنها کمترین توجهی نکردهاند. به قول مولوی: «از قیاسش خنده آمد خلق را». این نوشتار آورده است: «كساني كه در برابر يك وعده خيالي و غيرقطعي انتخاباتي اينقدر حساسيت دارند به طوري كه ميخواهند مو را از ماست بكشند، در اين صورت درباره وعدههاي قطعي انقلاب چه بايد بگوييم؟ درباره برابري، برادري، آزادي، اخلاق، جامعه عاري از فساد و تباهي، رشد معنويت و...»
نخست اینکه موضوع یک انقلاب و آرمانهای آن که در بستری تمدنی شکل خواهد گرفت را با یک وعده اقتصادی یکی کردن عدم بینش صحیح نگارنده یا نگارندگان را میرساند. دیگر آنکه مگر انقلاب و بنیانگذار آن برای آرمانهای انقلاب زمان تعیین کردند؟ همواره انقلابها در مسیر رسیدن به آرمان هایشان مسیری سخت و مشکل و طولانی در پیش داشتهاند. حال انقلاب اسلامی که در طول بیش از 3 دهه و نیم شدیدترین دشمنیها و انواع مانع تراشیها را شاهد بوده است که به اقرار بسیاری از غربیان این حجم بیسابقه بوده است.
اصلاح طلبان هیچگاه سهمخواهی نکردهاند!
روزنامه آرمان در مصاحبه با «ولیا... شجاعپوریان» عضو اصلاح طلب شورای شهر تهران نوشت: «جریان اصلاحات، منافع جناحی را برای رسیدن به قدرت در جهت خدمت به کشور و مردم میخواهد و هیچگاه به دنبال سهم خواهی نبوده است. همچنان که بزرگان این جریان، شخصیتها و احزاب اصیل آن نیز، هنگامی که حرف از حمایت مجدد از آقای روحانی زده شد، تاکید کردند که ما بدون سهمخواهی و تنها برای جلوگیری از عقبگرد کشور و حفظ منافع ملی وارد عرصه میشویم. این موضوع به نجابت جریان ریشهدار اصلاحات و نگاه علمی، برنامهای و متناسب با منافع ملی آن برمیگردد که هرگز نگاهی قدرتطلبانه و سهمخواهانه در کشور نداشته و ندارد».
سوابق سهمخواهی مدعیان اصلاحات
این ادعا که «اصلاح طلبان هیچگاه به دنبال سهم خواهی نبوده اند» در حالی است که مدعیان اصلاحات به دفعات به لزوم سهم خواهی از دولت تاکید کردهاند. پيش از اين «رسول منتجبنيا» گفته بود: « اصلاح طلبان بايد در دولت آينده سهم بيشتري داشته باشند و درصد قابل توجهي از کابينه ايشان را تشکيل بدهند، اين مسئله شامل وزرا، معاونان و همچنين استانداران مي شود و در همه اين زمينهها بايد تغييرات جدي صورت بگيرد. برخي از اصلاح طلبان از آقاي روحاني رنجش خاطر دارند و آقاي روحاني موفق نشده رضايت آنها را جلب کند همچنين «موسوي لاري» وزير کشور دولت اصلاحات پيش از اين گفته بود: «تلقي من اين است كه اصلاح طلبان از آقاي روحاني يك حمايت همراه با بيان ديدگاهها، نقدها، نقطه نظرات و مطالبات خواهند داشت. اصلاح طلبان بدون لحاظ كردن مطالبات مردم و بدون توجه به ايدهها و آرمان هاي خودشان نمي توانند از آقاي روحاني حمايت كنند». علاوه بر اين، «مهدي آيتي» از فعالين مدعي اصلاح طلب در پاسخ به سوالي درباره سهم خواهي اصلاح طلبان از دولت، گفته بود: «اصلاح طلبان اگر سهم خواهي کردند حق آنهاست چون در جبهه اصلي حمايت از روحاني بودند». همچنين «ابراهيم اصغرزاده» در مصاحبه با حسين دهباشي تاکيد کرده بود که معني ندارد که اصلاح طلبان به دولت روحاني چک سفيد بدهند.
نامههای روحانی در آستانه انتخابات
روزنامه زنجیرهای شرق به نامه نگاریهای اقتصادی روحانی در آستانه انتخابات پرداخته و نوشته است: «روحاني نامهنگاريهاي گستردهاي را آغاز كرده است؛ پس از معاوناولش، نامهاي از ساختمان رياستجمهوري، به وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت پيك شد و پس از آن نوشتهاي به دست وزير امور اقتصادي و دارايي رسيد؛ وزير بعدي هم وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی بود؛ وزير امور خارجه هم يكي از مخاطبان آقاي رئيسجمهوري بود؛ به او هم مانند همكارانش در كابينه نامهاي اقتصادي رسيد. رؤساي سازمانهاي برنامه و بودجه، اداری و استخدامی و صندوق توسعه ملی هم يك نامه دستوري گرفتند. روحاني در مجموع هشت نامه فرستاده است. گويي همه بدنه كابينه تدبير و اميد، بسيج ميشوند و ستاد فرماندهي اين بسيج عمومي، كل قوايش را به كار ميگيرد. برخي منتقدان، اين حركت رئيس قوه مجريه را رفتاري نمايشي در آستانه انتخابات ميدانند و برخي ديگر آن را خروج از فاز تئوريك اقتصاد مقاومتي و ورود به مرحله عملياتي تفسير كردهاند.
آنچه از نامه نگاریهای روحانی در آستانه انتخابات استنباط میشود نخست آن که این نامه نگاریها چرا در سالهای گذشته انجام نگرفته است؟ و آیا در نزدیکی انتخابات دستان خالی دولت از عملکرد قابل ارائه زمینه ساز آن شده است تا دیر نشده عملکردی دست و پا کنند و آن را به مردم ارائه دهند؟
نکته دوم آن که عبور دولت از فاز تئوریک اقتصاد مقاومتی یعنی حرف زدن صرف آن هم پس از چهار سال تصدی گری قوه مجریه به معنای آن است که در این چهار سال به جای عمل تنها حرف زده شده است.
پاس گل احمدی نژاد به روزنامههای زنجیرهای
روزنامههای زنجیرهای در شمارههای روز پنجشنبه خود به ثبت نام احمدی نژاد به همراه بقایی و مشایی در انتخابات پرداخته و در تحلیلهایی به این نتیجه رسیدند که اصلاح طلبان این روزها را پیش بینی کرده بودند.
روزنامه زنجیرهای شرق بیش از هفت مطلب صفحه نخست روز پنجشنبه خود را به ثبت نام احمدی نژاد اختصاص داد. حجاریان از شخصیتهای اصلاح طلب در گفتاری که روزنامه شرق آن را به نقل از ایسنا بازنشر کرد ضمن حمایت از آمدن احمدی نژاد اعلام کرده است: «منع آقای احمدینژاد برای حضورنيافتن در انتخابات از جانب رهبری منصوصالعله بود. رهبری در گفتاری که در این زمینه داشتند علت را بیان کردند و آن این بود که آمدن او باعث دوقطبیشدن انتخابات میشود؛ اکنون با حضور آقای رئیسی عملا فضا دوقطبی شده است. فیالواقع آمدن احمدینژاد فضا را از دوقطبیبودن خارج میکند.»
حمایت حجاریان از حضور احمدی نژاد در انتخابات و پیش بینی رد صلاحیت وی نشاندهنده آن است که اصلاح طلبان برای چنین روزهایی لحظه شماری میکردند تا با استفاده از پاس گل تیم احمدی نژاد روحانی را بالا کشیده و بار دیگر عازم پاستور شوند.
از سوی دیگر روزنامه زنجیرهای قانون ژست ولایت مداری به خود گرفت و با فراموشی هر آن چه در فتنه 88 بر سر ملک و ملت از سوی آنان رفته بود و هنوز هم ادامه دارد، نوشت: «همه رسانههایی که در مدت 8 سال صدارت احمدی نژاد او را بادکنکی بزرگ میکردند امروز در برابر این بدعهدی او در مقابل رهبری و انقلاب مسئولند.»
نکتهای که زنجیرهایها از آن غافلند نه گذشته احمدی نژاد که حال این شخصیت است احمدی نژاد امروز گام دوم و سوم راهی را میرود که مدعیان اصلاحات سالها است که به پایان آن رسیده اند.
منظور روحانی تغییر الگو بوده نه تحول اقتصادی!
در ادامه توجیه انکار وعده 100 روزه تحول اقتصادی رئیس جمهور از سوی روزنامههای زنجیرهای، روزنامه بهار روز گذشته در سرمقاله خود انکار وعده 100 روزه از سوی رئیس جمهور را اینگونه توجیه کرده است که منظور رئیس جمهور تحول اقتصادی نبوده بلکه تغییر در قالبها و الگوها بوده است!
این روزنامه نوشت: «جریان مخالف دولت با رسانههای بیشمارش و در صدر آنها صداوسیمای انحصاری میگوید روحانی گفته است در صد روز در اقتصاد تحول ایجاد میکنم. بیاییم فرض کنیم چنین گفته است. معنای تحول چیست؟..به نظر میآید که تحول به معنای واقعی کلمه اش همان معجزه نباشد و بهمعنای تغییر در الگو و قالب تصمیم گیریها است.»
روزنامه بهار در ادامه اما با ادعایی عجیب جلوگیری از دست درازیهای معمول به بانک مرکزی و ثبات ملموس در بازار سکه و ارز را از مصادیق تحول اقتصادی روحانی در 4 ساله گذشته عنوان کرد درحالی که افزایش قیمت دلار به مرز 4 هزار تومان دولت روحانی را رکوردار گرانترین دلار تاریخ کرده و در مورد ادعاهای اولی فقط در یک نمونه میتوان به دست اندازی 6 هزار میلیارد تومانی دولت روحانی به منابع بانک مرکزی اشاره کرد.
ضعفهای طبیعی دولت!
وعده وعیدهای محقق نشده و مطالبات بر زمین مانده مردم در دولت یازدهم و تأثیر منفی آن بر آرای روحانی در انتخابات، حامیان دولت را به هراس و اضطراب انداخته است.
در بخشی از یک گزارش، معصومه ابتکار در گفتوگو با ایران در پاسخ به کسانی که معتقدند برنامههای دولت کارساز نیست و باید برنامههای انقلابی را در دستور کار قرار داد، اظهار کرد: «اساساً برنامههای دولت یازدهم بسیار انقلابی است و این برنامهها در مقابل برنامههای دولت نهم و دهم دستاوردهای بسیار زیادی داشته است!»
وی گفت: «باید از منتقدان دولت پرسید وقتی از نارضایتی مردم صحبت میکنند، دقیقاً از چه چیزی صحبت میکنند، زیرا کسی منکر ضعفها و اشکالات نیست، اما این ضعفها تاحدی طبیعی است و به این معنی نیست که هیچ کار مثبتی صورت نگرفته است».
ابتکار به این موضوع اشارهای نکرده که اگر برنامههای دولت یازدهم بسیار انقلابی است، چطور آمریکا تصویب تحریمهای جدید علیه ایران را به پس از انتخابات موکول کرد؟!